Phil Soussan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phil Soussan
Ilustracja
Phil Soussan w trakcie pobytu w bazie wojskowej w Taji w Iraku w 2008 roku
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1961
Londyn

Instrumenty

gitara basowa, gitara elektryczna, chapman stick

Gatunki

rock, heavy metal

Zawód

wokalista, muzyk, kompozytor, producent muzyczny, inżynier dźwięku

Wydawnictwo

Puss In Blue Records

Powiązania

Vince Neil

Zespoły
Billy Idol (1988–1990)
Beggars & Thieves (1990)
Carnival of Dogs (2010)
Johnny Hallyday (1994–1997)
Ozzy Osbourne (1986–1987)
Steve Lukather (1997)
Big Noize (od 2006)
Last in Line (2016)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Phil Soussan (ur. 23 czerwca 1961 w Londynie[1]) – brytyjski wokalista, muzyk i kompozytor, a także producent muzyczny i inżynier dźwięku, znany głównie jako basista. Szerszą rozpoznawalność przyniosły mu występy w zespole Ozzy’ego Osbourne’a, którego był członkiem w latach 1986–1987[2]. W 2006 roku nakładem wytwórni muzycznej Puss In Blue Records ukazał się debiutancki album solowy muzyka zatytułowany Vibrate. Również w 2006 roku wraz z wokalistą Joe Lynn Turnerem, gitarzystą Carlosem Cavazo, perkusistą Vinnym Appicem oraz klawiszowcem Garrym Corbettem utworzył zespół pod nazwą Big Noize[3]. Soussan współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Beggars & Thieves, Carnival of Dogs, Vince Neil, Johnny Hallyday oraz Steve Lukather. W 2016 roku jako muzyk koncertowy podjął współpracę z zespołem Last in Line[4].

Poza działalnością artystyczną muzyk hobbystycznie zajmuje się gotowaniem. W 2014 roku wziął udział w kulinarnym reality show Guy’s Grocery Games emitowanym na antenie stacji telewizyjnej Food Network[5].

Instrumentarium[edytuj | edytuj kod]

Elektryczne gitary basowe
  • MusicMan Bongo 5 String Electric Bass Guitar[6]
  • MusicMan Stingray 4 String Electric Bass Guitar[6]
  • MusicMan Stingray 5 String Electric Bass Guitar[6]
  • Spector NS-2A 5 String Electric Bass Guitar[6]
Efekty gitarowe
  • Carl Martin Effects Envelope Filter[7]
Struny gitarowe
  • RS66LD Swing Bass[8]
Gitary elektryczne
  • Gretsch 1959 6120 TLV[6]
  • Fender Telecaster[6]
  • Fender Custom Shop 1969 Stratocaster[6]
  • BC Rich ASM 1986[6]
Gitary akustyczne
  • Gibson J200 Acoustic Guitar[6]
  • Martin D42 Acoustic Guitar[6]
Inne instrumenty
Wzmacniacze i kolumny głośnikowe
  • MarkBass Little Tube 800 Amplifier[6]
  • 2x10 Traveler 400W Cabinets[6]
  • Rivera Venus 6 Combo[6]

Wybrana dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wildlife – Wildlife (1983, Swansong)[9]
  • Robin George – Dangerous Music (1984, Bronze Records)[10]
  • Ozzy Osbourne – The Ultimate Sin (1986, Epic Records)[11]
  • Billy Idol – Charmed Life (1990, Chrysalis Records)[12]
  • Beggars & Thieves – Beggars & Thieves (1990, Atlantic Records)[13]
  • Stevie Salas – The Electric Pow Wow (1993, Polystar)[14]
  • Kings Of The Sun – Resurrection (1993, Mushroom)[15]
  • Louis Bertignac – 96 (1996, Columbia Records)[16]
  • Steve Lukather – Luke (1997, Columbia Records)[17]
  • Gilby Clarke – The Hangover (1997, Victor)[18]
  • Gilby Clarke – Rubber (1998, Steamhammer)[19]
  • Toto – Mindfields (1999, Columbia Records)[20]
  • Derek Sherinian – Inertia (2001, InsideOut Music)[21]
  • Derek Sherinian – Black Utopia (2003, InsideOut Music)[22]
  • Phil Soussan – Vibrate (2006, Puss In Blue Records)[23]
  • Steve Lukather – Ever Changing Times (2008, Frontiers Records)[24]
  • Michael Schenker – Guitar Master – The Kulick Sessions (2008, Deadline Records)[25]
  • Phil Soussan – No Protection (2011, Phil Soussan)[26]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • „The Life, Blood and Rhythm of Randy Castillo” (2014, film dokumentalny, reżyseria: Wynn Ponder)[27]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Encyclopaedia Metallum – Phil Soussan. www.metal-archives.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  2. ↑ Garry Sharpe-Young: Ozzy Osbourne Biography. www.rockdetector.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  3. ↑ JOE LYNN TURNER, CARLOS CAVAZO, VINNY APPICE, PHIL SOUSSAN Join Forces In BIG NOIZE. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  4. ↑ LAST IN LINE Taps Former OZZY OSBOURNE Bassist PHIL SOUSSAN For Upcoming Shows. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  5. ↑ Guy’s Grocery Games SEASON 3 – EP. 03 AISLE OF TERROR AIR DATE: 10/05/2014 AISLE OF TERROR. www.guyfieri.com. [dostęp 2016-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Phil Soussan Gear. philsoussan.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  7. ↑ Phil Soussan demonstrates his Carl Martin Effects Envelope Filter.. carlmartin.com. [dostęp 2016-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)]. (ang.).
  8. ↑ Rotosound: www.rotosound.com. www.rotosound.com. [dostęp 2016-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).
  9. ↑ Wildlife – Wildlife. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  10. ↑ Robin George – Dangerous Music. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  11. ↑ Ozzy Osbourne – The Ultimate Sin. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  12. ↑ Billy Idol – Charmed Life. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  13. ↑ Beggars & Thieves – Beggars & Thieves. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  14. ↑ Stevie Salas – The Electric Pow Wow. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  15. ↑ Kings Of The Sun – Resurrection. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  16. ↑ Louis Bertignac – '96. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  17. ↑ Steve Lukather – Luke. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  18. ↑ Gilby Clarke – The Hangover. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  19. ↑ Gilby Clarke – Rubber. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  20. ↑ Toto – Mindfields. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  21. ↑ Derek Sherinian – Inertia. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  22. ↑ Derek Sherinian – Black Utopia. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  23. ↑ Phil Soussan – Vibrate. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  24. ↑ Steve Lukather – Ever Changing Times. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  25. ↑ Michael Schenker – Guitar Master – The Kulick Sessions. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  26. ↑ No Protection Phil Soussan. itunes.apple.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  27. ↑ Documentary About Late OZZY OSBOURNE/MÖTLEY CRÜE Drummer RANDY CASTILLO To Premiere In Beverly Hills. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Ozzy Osbourne
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
Minialbumy
Single
Wideografia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Phil_Soussan&oldid=71560621”