Philepitta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philepitta
I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – brodawnik żółtobrzuchy (P. schlegeli)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

brodawniki

Rodzaj

Philepitta

Typ nomenklatoryczny

Philepitta sericea I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838 (= Turdus castaneus Statius Müller, 1776)

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Philepittarodzaj ptaków z rodziny brodawników (Philepittidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Madagaskarze[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12,5–16,5 cm[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Philepitta (Philopitta): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Philedon Cuvier, 1817 (filemon) oraz Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[7].
  • Brissonia: Mathurin Jacques Brisson (1723–1806), francuski ornitolog[8]. Gatunek typowy: Turdus nigerrimus J.F. Gmelin, 1789 (= Turdus castaneus Statius Müller, 1776).
  • Buddinghia: Cornelia Schlegel z domu Buddingh (1815–1864), pierwsza, holenderska żona niemieckiego ornitologa prof. Hermanna Schlegla[9]. Gatunek typowy: Philepitta schlegeli Schlegel, 1867.
  • Paictes: gr. παικτης paiktēs „tancerz, aktor”, od παιζω paizō „grać”[10].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nieuzasadniona poprawka Philepitta I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838.
  2. Nowa nazwa dla Philepitta I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I. Geoffroy Saint-Hilaire. Notice sur trois nouveaux generes d’oiseaux de Madagascar. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 6, s. 440, 1838. (fr.). 
  2. Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième Série. 1, s. 123, 1854. (fr.). 
  3. G. Hartlaub. Systematische Uebersicht der Vögel Madagascars. „Journal für Ornithologie”. 8 (43), s. 96, 1860. (niem.). 
  4. H. Schlegel & F.P.L. Pollen: Mammifères et oiseaux. W: F.P.L. Pollen & D.C. von Dam: Recherches sur la faune de Madagascar et de ses dépendances. Cz. 2. Leyde: J.K. Steenhoff, 1868, s. 88. (fr.).
  5. C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen: försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1873, s. 63. (łac.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Asities (Philepittidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.philep1.01. [dostęp 2020-10-26]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. The Key to Scientific Names, Philepitta [dostęp 2023-01-18].
  8. The Key to Scientific Names, Brissonia [dostęp 2023-01-18].
  9. The Key to Scientific Names, Buddinghia [dostęp 2023-01-18].
  10. The Key to Scientific Names, Paictes [dostęp 2023-01-18].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Philepittidae Sharpe, 1870 - brodawniki - Asities (wersja: 2020-12-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).