Pierrette Alarie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierrette Alarie
Ilustracja
Imię i nazwisko

Pierrette Marguerite Alarie

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1921
Montreal

Pochodzenie

kanadyjskie

Data i miejsce śmierci

10 lipca 2011
Victoria

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Order Kanady – Towarzysz (Companion) Order Kanady – Oficer (Officer) Kawaler Narodowego Orderu Quebecu (Kanada) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Pierrette Marguerite Alarie (ur. 9 listopada 1921 w Montrealu[1][2][3][4], zm. 10 lipca 2011 w Victorii w Kolumbii Brytyjskiej[4][5]) – kanadyjska śpiewaczka, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po początkowych studiach wokalnych u Jeanne Maubourg i Alberta Robervala występowała jako aktorka i piosenkarka[1]. Od 1938 do 1943 roku uzupełniała swoją edukację u Victora Issaurela w Montrealu[1][2]. Jako śpiewaczka operowa zadebiutowała w 1938 roku[3]. W 1943 roku wystąpiła w Montrealu w roli Barbariny w Weselu Figara W.A Mozarta pod batutą Thomasa Beechama[1][3][4]. W latach 1943–1946 był uczennicą Elisabeth Schumann w Curtis Institute of Music w Filadelfii[1][2][4]. W 1945 roku wystąpiła w nowojorskiej Metropolitan Opera jako Oskar w Balu maskowym Giuseppe Verdiego[1][2][3]. W 1949 roku otrzymała angaż do paryskiej Opéra-Comique[1][3]. Gościnnie występowała na licznych scenach światowych, m.in. Mediolanie, Wiedniu, Edynburgu, Aix-en-Provence czy Monachium[1][2]. W 1954 roku odbyła tournée po krajach Ameryki Północnej[1]. Zasłynęła przede wszystkim występami we włoskim i francuskim repertuarze operowym[1]. Werner Egk specjalnie dla niej napisał dwie arie koncertowe, Chanson i Romance du comte Olinos[3]. W 1966 roku zakończyła swoją karierę operową, do 1970 roku występowała jeszcze jako artystka estradowa[2]. Po przejściu na emeryturę zajęła się działalnością pedagogiczną[2][3].

Od 1946 roku jej mężem był kanadyjski śpiewak Léopold Simoneau[2][4]. Odznaczona została Orderem Kanady w stopniu oficera (1967)[1] i towarzysza (1995)[4], była też kawalerem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1990)[2][4] i kawalerem Ordre national du Québec (1997)[6]. W 1994 roku otrzymała doktorat honoris causa McGill University[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 6. ISBN 83-224-0492-1.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 36. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 5. ISBN 978-0-19-533765-5.
  4. a b c d e f g Encyclopædia Britannica Book of the Year 2012. London: Encyclopædia Britannica, 2012, s. 113.
  5. Margalit Fox: Pierrette Alarie-Simoneau, Canadian Soprano, Dies at 89. nytimes.com, 2011-07-19. [dostęp 2022-11-25]. (ang.).
  6. Pierrette Alarie (1921 – 2011). ordre-national.gouv.qc.ca. [dostęp 2022-11-25]. (fr.).