Piotr (Păduraru)
| Ion Păduraru | |
| Metropolita Besarabii i arcybiskup Kiszyniowa | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1946 |
| Metropolita Besarabii | |
| Okres sprawowania |
od 1995 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
29 marca 1969 |
| Diakonat |
20 grudnia 1970 |
| Prezbiterat |
23 lutego 1973 |
| Chirotonia biskupia |
1 września 1990 |
| Data konsekracji |
1 września 1990 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy |
Włodzimierz (Kotlarow), Leoncjusz (Gudimow), Daniel (Ciobotea), Arseniusz (Jepifanow), Włodzimierz (Kantarian) | ||||
| |||||
Piotr, imię świeckie Ion Păduraru (ur. 24 października 1946 w Cygance) – mołdawski biskup prawosławny, służący początkowo w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1967 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Odessie; rok później został również posłusznikiem w monasterze Zaśnięcia Matki Bożej, na terenie którego działa szkoła. Jego postrzyżyn mniszych dokonał 29 marca 1969 metropolita odeski Sergiusz. 20 grudnia roku następnego w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie został wyświęcony na hierodiakona przez biskupa tichwińskiego Melitona. 23 lutego 1973 biskup mukaczewski i użhorodzki Grzegorz wyświęcił go na hieromnicha i skierował do pracy duszpasterskiej w trzech rumuńskojęzycznych parafiach na Zakarpaciu. Od 1975 hieromnich Piotr żył w monasterze Wniebowstąpienia Pańskiego w Czumalewie[1].
W 1986 otrzymał godność igumena, zaś w 1989 – archimandryty. W tym samym roku został skierowany do służby duszpasterskiej w soborze Narodzenia Pańskiego w Kiszyniowie. W 1990 został przełożonym monasteru Căpriana, pierwszym po jego restytuowaniu[1].
Biskup Patriarchatu Moskiewskiego[edytuj | edytuj kod]
1 września 1990 został wyświęcony na biskupa bieleckiego, wikariusza eparchii kiszyniowskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się w soborze w Kiszyniowie[1].
Po upadku ZSRR i ogłoszeniu niepodległości przez Mołdawię biskup Piotr znalazł się w grupie duchownych, którzy opowiadali się za rumuńskim charakterem prawosławia w kraju i zerwaniem związków z Patriarchatem Moskiewskim[2]. Według źródeł rumuńskich został z tego powodu zmuszony do opuszczenia rezydencji biskupiej w Bielcach[1].
Metropolita Besarabii[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 1992 biskup Piotr stanął na czele restytuowanej metropolii Besarabii, utworzonej przez Rumuński Kościół Prawosławny w Mołdawii po upadku ZSRR. Administratura ta miała kontynuować tradycje metropolii istniejącej w Rumunii w okresie międzywojennym. Rosyjski Kościół Prawosławny uznał jej utworzenie za nielegalne[3]. Według Patriarchatu Moskiewskiego jedyną w pełni kanoniczną strukturą prawosławną w Mołdawii jest Mołdawski Kościół Prawosławny – autonomiczny, w jurysdykcji Cerkwi rosyjskiej[3]. Od września 1992 do października 1995 biskup Piotr był jedynie locum tenens metropolii, 24 października 1995 Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego nadał mu godności arcybiskupa Kiszyniowa i metropolity Besarabii oraz egzarchy odpowiedzialnego za rumuńską diasporę na terenie byłego ZSRR[1]. W tym samym roku duchowny ukończył wyższe studia w zakresie teologii[1].
Rosyjski Kościół Prawosławny traktuje biskupa Piotra jak kapłana suspendowanego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f PETRU PĂDURARU (Ion Păduraru). [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-20)].
- ↑ Mitropolia Basarabiei dintotdeauna Romaneasca
- ↑ a b Contextul istoric. [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)].
- ↑ Петр (Пэдурару). [dostęp 2012-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].