Piotr Sroczyński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Profesor nadzwyczajny PWT we Wrocławiu | |
| Okres sprawowania |
od 2014[1] |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1 czerwca 1985 |
Piotr Sroczyński (ur. 17 maja 1960 r. we Wrocławiu[2][3]) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, specjalizujący się w katechetyce; nauczyciel akademicki[4].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1960 roku we Wrocławiu. Po ukończeniu kolejno szkoły podstawowej i średniej zdecydował się na wstąpienie do stanu duchownego. W związku z tym podjął studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu[3]. Ukończył je w 1985 roku uzyskując stopień magistra[4]. 1 czerwca 1985 otrzymał święcenia kapłańskie[2] z rąk ówczesnego arcybiskupa metropolity wrocławskiego abpa Henryka Gulbinowicza[5]. Niedługo potem został skierowany do pracy w Drukarni i Księgarni Archidiecezji Wrocławskiej, będąc jej wicedyrektorem w latach 1988-1995. Potem udał się na specjalistyczne studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelski[3]. Ukończył je w 2000 roku uzyskaniem stopnia naukowego doktora nauk teologicznych w dziedzinie teologii pastoralnej, na podstawie pracy pt. Teoretyczny i praktyczny wymiar kartografii w katachezie. Katechetyczne studium interdyscyplinarne, której promotorem był prof. Stanisław Kulpaczyński[6].
Po powrocie ze studiów doktoranckich do Wrocławia został mianowany na stanowisko archidiecezjalnego wizytatora katechetycznego. Objął też stanowisko adiunkta, a następnie kierownika na swojej macierzystej uczelni w Katedrze Katechetyki i Pedagogiki[3]. W międzyczasie uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Od 2014 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Teologii Pastoralnej (obecnie Instytut Historii i Teologii Pastoralnej)[7].
Poza działalnością naukowo-dydaktyczną prowadził także działalność duszpasterską, będąc od 2000 do 2002 roku wikariuszem w parafii św. Wawrzyńca we Wrocławiu-Żernikach[8]. Pełnił funkcję kapelana zgromadzenia zakonnego sióstr benedyktynek sakramentek we Wrocławiu-Pawłowicach[9].
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Zainteresowania naukowe Piotra Sroczyńskiego związane są z zagadnieniami dotyczącymi katechetyki[4], ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych środków dydaktycznych w katechezie[3]. Do jego najważniejszych prac należą[10]:
- Środki dydaktyczne i warunki ich skutecznego stosowania w katechezie szkolnej, Wrocław 2008.
- Katecheza Kościoła współczesnego. Refleksja poświęcona katechezie w świetle adhortacji papieża Franciszka "Evangelii Gaudium", Legnica 2015; redaktor.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Gadawa, Nowy uniwersytet we Wrocławiu? Zamiast Papieskiego Wydziału Teologicznego, artykuł w "Gazecie Wrocławskiej" z dn. 17.10.2014. [on-line] [dostęp: 11.11.2020]
- ↑ a b Duchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego 2001, wyd. Apostolicum, Ząbki 2002, s. 561.
- ↑ a b c d e Biografia Piotra Sroczyńskiego na stronie PWT we Wrocławiu [on-line] [dostęp: 10.11.2020]
- ↑ a b c Ks. dr hab. Piotr Sroczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Wykaz święceń kapłańskich w archidiecezji wrocławskiej [on-line] [dostęp: 11.11.2020]
- ↑ Teoretyczny i praktyczny wymiar kartografii w katachezie. Katechetyczne studium interdyscyplinarne w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Struktura Instytutu Historii Kościoła i Teologii Pastoralnej PWT we Wrocławiu.. pwt.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. [on-line] [dostęp: 10.11.2020]
- ↑ Duszpasterze parafii św. Wawrzyńca we Wrocławiu-Żernikach. [on-line] [dostęp: 11.11.2020]
- ↑ Pawłowice. Pismo Osiedlowe, nr 104 z maja 2015, s. 1. [on-line] [dostęp: 11.11.2020]
- ↑ Dane dotyczące publikacji Piotra Sroczyńskiego wg danych Biblioteki PWT we Wrocławiu według stanu na koniec 2019 roku.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia Piotra Sroczyńskiego na stronie PWT we Wrocławiu [on-line] [dostęp: 2020-11-11].
- Piotr Sroczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-11-11].