Port lotniczy Berlin-Tempelhof
52°28′23″N 13°24′14″E/52,473056 13,403889 Port lotniczy Berlin-Tempelhof w 1983 | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Berlin | ||||
| Typ |
cywilne | ||||
| Zarządca |
Berliner Flughafen-Gesellschaft mbH | ||||
| Data otwarcia |
1923 | ||||
| Data zamknięcia |
2008 | ||||
| Kod IATA |
THF | ||||
| Kod ICAO |
EDDI | ||||
| Wysokość |
51 m n.p.m. | ||||
| Statystyki ruchu (2007) | |||||
| Liczba pasażerów |
350 181 | ||||
| Cargo |
539 t | ||||
| Liczba operacji |
35 299 | ||||
| Drogi startowe | |||||
| |||||
Położenie na mapie Berlina  | |||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||
| 52°28′23″N 13°24′14″E/52,473056 13,403889
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Port lotniczy Berlin-Tempelhof (niem. Flughafen Tempelhof) – nieczynny port lotniczy w Berlinie położony, około 4 km od centrum, w dzielnicy Tempelhof-Schöneberg.
Lotnisko w dzielnicy Tempelhof zostało wyznaczone przez Ministerstwo Transportu 8 października 1923. Pierwszy terminal otwarto w 1927, w czasach hitlerowskich oczekiwano narastającego zwiększania ruchu pasażerskiego, w związku z czym podjęto szeroko zakrojoną rozbudowę w połowie lat 30. Lotnisko bywało wzmiankowane jako najstarszy pasażerski port cywilny na świecie, choć było to podważane przez inne porty lotnicze.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okres zimnej wojny[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na bliskość lotniska Tempelhof od granic Polski, w okresie zimnej wojny stało się ono najczęściej obieranym kierunkiem uprowadzonych samolotów oraz ucieczek z kraju drogą lotniczą[1].
W latach 80. XX w., w związku z falą uprowadzeń samolotów LOT-u do Berlina Zachodniego, popularnym żartem było rozwijanie nazwy polskiego narodowego przewoźnika, jako skrótu od Landing On Tempelhof (ang. lądowanie na lotnisku Tempelhof), Landet Oft in Tempelhof (niem. ląduje często na Tempelhof)[2] lub Linie Okęcie-Tempelhof.
Piosenkę pod tytułem „Tempelhof” nawiązującą do porwań samolotów wykonywał Maciej Zembaty.
XXI wiek[edytuj | edytuj kod]
W 2005 obsłużył około 545,6 tys. pasażerów, ale już w 2007 tylko 350 tys. pasażerów. Złote dni lotniska przypadają na lata siedemdziesiąte, w 1973 roku pasażerów odprawiono aż 4,779 mln.
Ostatni lot z Tempelhof odbył się 30 października 2008 roku. O godzinie 20 wystartował stąd Dornier 328 należący do Cirrus Airlines z maksymalną liczbą trzydziestu pasażerów do City-Airport w Mannheim[3]. Lotnisko było czynne do 30 października 2008 roku. Następnie zamieniono je na park miejski "Tempelhofer Park"[4]. Pasy startowe dostępne są dla rolkarzy, rowerzystów i biegaczy. Dla osób przychodzących na spacer z psem wyznaczono specjalną, odgrodzoną część trawnika. Przy wejściach uruchomiono punkty informacyjno-promocyjne. Budynek terminalu jest odgrodzony i niedostępny dla osób postronnych. Wraz z hangarami i pasami startowymi jest wykorzystywany do organizacji wystaw, targów i imprez okolicznościowych[5]. W październiku 2015 r. część zabudowań portu lotniczego została zaadaptowana na ośrodek dla ok. 2200 uchodźców[6].
Połączenia lotnicze (do 30.10.2008)[edytuj | edytuj kod]
- Brussels Airlines (Bruksela)
- Cirrus Airlines (Mannheim, Saarbrücken)
- InterSky (Friedrichshafen, Graz)
Wnętrze lotniska[edytuj | edytuj kod]
-
Sala odlotów i przylotów -
Samolot BAe 146, Brussels Airlines (2004)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leszek Frelich: Kierunek: Tempelhof. wyborcza.pl, 2014-05-12. [dostęp 2015-08-26]. (pol.).
- ↑ Izabela Jopkiewicz, Polska leci na Tempelhof [online], Wyborcza.pl, 18 października 2004 [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09].
- ↑ Letzter Abflug von Tempelhof am 30. Oktober nach Mannheim [online], airliners.de [dostęp 2018-12-04] (niem.).
- ↑ Tempelhofer Park.
- ↑ Ehemaliger Flughafen Tempelhof.
- ↑ 2200 uchodźców na lotnisku w Berlinie.
