Przejście graniczne Brama Fatimy

Przejście graniczne Metulla-Kafar Kila
Państwo	Izrael
Miejscowość	Metulla
Państwo	Liban
Miejscowość	Kafar Kila
Rodzaj przejścia	drogowe
Status	zamknięte
	Położenie na mapie Izraela Przejście graniczne Metulla-Kafar Kila
	Położenie na mapie Libanu Przejście graniczne Metulla-Kafar Kila
	33°16′58″N 35°33′48″E/33,282778 35,563333

Przejście graniczne Brama Fatimy (ang. Fatima Gate Crossing, hebr. שער פאטמה) – nieczynne międzynarodowe izraelsko-libańskie drogowe przejście graniczne, położone na północnym krańcu Gór Naftali w tzw. Palcu Galilei. W jego bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się izraelska miejscowość Metulla i libańska wioska Kafar Kila.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Przejście graniczne Brama Fatimy jest położone na północnym krańcu Gór Naftali w tzw. Palcu Galilei.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historia przejścia granicznego Brama Fatimy wiąże się z wybuchem w kwietniu 1975 roku pierwszej fazy wojny domowej w Libanie. W czerwcu 1976 roku do Libanu wkroczyły wojska syryjskie, wymuszając na wszystkich walczących stronach przyjęcie zawieszenia broni^[1]. W ten sposób Liban praktycznie znalazł się w syryjskiej strefie wpływów. Sytuację tę wykorzystał Izrael, który nawiązał dobre kontakty z chrześcijanami Falangi Libańskiej. W latach 1975–1976 milicje chrześcijańskie korzystały z pomocy izraelskich ekspertów wojskowych i ograniczonych dostaw izraelskiego uzbrojenia. W maju 1977 roku Izraelczycy zwiększyli współpracę z chrześcijanami w południowym Libanie, widząc w nich możliwość zbudowania przeciwwagi dla rosnących sił palestyńskich organizacji terrorystycznych skupionych w Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Falangiści byli zachęcani do podjęcia działań przeciwko Palestyńczykom. W zamian za to, izraelskie władze pozwoliły w 1977 roku maronitom na pracę w Izraelu. Udzielono także pomocy w eksporcie maronickich towarów przez izraelski Port Hajfa. Wzdłuż granicy izraelsko-libańskiej zbudowano sześć stacji medycznych, w których mieszkańcy południowego Libanu mogli korzystać z pomocy izraelskich lekarzy. Nasilające się jednak palestyńskie ataki terrorystyczne, zmusiły Izraelczyków do przeprowadzenia w marcu 1978 roku operacji „Litani”^[2]. Wycofując się z południowego Libanu, Izraelczycy pozostawili za sobą przygraniczną strefę buforową, którą powierzono oddziałom chrześcijańskich milicji. Utworzyły one w tej strefie tzw. „Niezależny Wolny Liban”. Dało to początek tzw. Dobrej Granicy, nad którą dodatkową opiekę objęły międzynarodowe siły pokojowe UNIFIL^[3].

Dalsza eskalacja walk w Libanie doprowadziła do wybuchu wojny libańskiej (1982-1985). W jej trakcie wojska izraelskie wkroczyły do Bejrutu, zmuszając siły OWP do opuszczenia Libanu. I właśnie w 1982 roku nastąpiło otwarcie przejścia granicznego Brama Fatimy. Było to główne przejście graniczne izraelsko-libańskie, przez które przepływały towary i pracownicy, w większości z Libanu do Izraela. Przejście służyło także jako centralny punkt tranzytowy dla izraelskich żołnierzy w Libanie. Po zakończeniu wojny Izraelczycy utworzyli w południowym Libanie „strefę bezpieczeństwa”, za którą odpowiedzialność ponosiła Armia Południowego Libanu. Przyniosło to znaczne uspokojenie sytuacji, jednak miejsce Palestyńczyków bardzo szybko zajęły radykalne organizacje szyickie – Ruch Amal i Hezbollah. W odpowiedzi na ostrzał rakietowy, Izraelczycy przeprowadzili w lipcu 1993 roku operację „Odpowiedzialność”^[4], a następnie w kwietniu 1996 roku operację „Grona Gniewu”^[5]. Gdy w maju 2000 roku wojska izraelskie opuściły „strefę bezpieczeństwa”, nastąpiło zakończenie epoki Dobrej Granicy i równocześnie zamknięto przejście graniczne Brama Fatimy. W czerwcu 2000 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych wytyczyła przebieg granicy izraelsko-libańskiej – tzw. Niebieska Linia^[6]. W kolejnych latach, w rejonie zamkniętego przejścia doszło do licznych incydentów, w których bojownicy Hezbollahu w różny sposób atakowali izraelskich żołnierzy^[7]^[8]^[9].

Brama Fatimy ma obecnie symboliczne znaczenie, przypominające względnie spokojne stosunki izraelsko-libańskie, które zostały zniszczone przez radykalnych szyitów z Hezbollahu. Była to także utracona szansa na demokrację dla Libańczyków i stabilne życie. Obecnie przejście graniczne jest tylko atrakcją turystyczną^[10].

Informacje podstawowe[edytuj | edytuj kod]

Przejście graniczne jest całkowicie zamknięte i strzeżone przez Siły Obronne Izraela. Po stronie libańskiej jest nadzorowane przez siły UNIFIL.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Z przejścia granicznego wychodzi w kierunku południowo-wschodnim droga nr 90, którą dojeżdża się do miejscowości Metulla i miasta Kirjat Szemona. Po stronie libańskiej lokalna droga prowadzi na zachód do wioski Kafar Kila.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Robert Fisk: Pity the Nation: Lebanon at War. Nation Books, 2002, s. 78–81. ISBN 0-19-280130-9.
↑ Ben D. Mor; Moaz Zeev: Bound by Struggle: The Strategic Evolution of Enduring International Rivalries. Ann Arbor: University of Michigan Press, 2002, s. 192. ISBN 978-0-472-11274-6.
↑ Ahmad Beydoun. The South Lebanon Border Zone: A Local Perspective. „Journal of Palestine Studies”. 21, s. 35–53, 1992. University of California Press.
↑ Operation Accountability. [w:] Global Security [on-line]. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).
↑ Operation Grapes of Wrath. [w:] Global Security [on-line]. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).
↑ Lauren Frayer: South Lebanon has seen violence for nearly 40 years. [w:] The San Diego Union-Tribune [on-line]. 2006-08-19. [dostęp 2014-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-29)]. (ang.).
↑ IDF zajmie twarde stanowisko, rozmieści snajperów w Bramie Fatimy. [w:] Nana10 [on-line]. 2000-06-27. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).
↑ Lauren Frayer: Brama Fatimy: Hezbollah rzuca butelki z wrzącym olejem w żołnierzy. [w:] News Walla [on-line]. 2000-09-13. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).
↑ Młody Libańczyk zastrzelony w Bramie Fatimy. [w:] YnetNews [on-line]. 2000-12-30. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).
↑ Samara Greenberg: The Road to Fatima Gate. [w:] The Jewish Policy Center [on-line]. 2011. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Michael J. Totten: The Road to Fatima Gate: The Beirut Spring, the Rise of Hezbollah, and the Iranian War Against Israel. Encounter Books, 2012. ISBN 978-1594036422.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Galeria zdjęć z przejścia granicznego Brama Fatimy. [w:] Jan S. Krogh’s Geosite [on-line]. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).

[1] Robert Fisk: Pity the Nation: Lebanon at War. Nation Books, 2002, s. 78–81. ISBN 0-19-280130-9.

[2] Ben D. Mor; Moaz Zeev: Bound by Struggle: The Strategic Evolution of Enduring International Rivalries. Ann Arbor: University of Michigan Press, 2002, s. 192. ISBN 978-0-472-11274-6.

[3] Ahmad Beydoun. The South Lebanon Border Zone: A Local Perspective. „Journal of Palestine Studies”. 21, s. 35–53, 1992. University of California Press.

[4] Operation Accountability. [w:] Global Security [on-line]. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).

[5] Operation Grapes of Wrath. [w:] Global Security [on-line]. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).

[6] Lauren Frayer: South Lebanon has seen violence for nearly 40 years. [w:] The San Diego Union-Tribune [on-line]. 2006-08-19. [dostęp 2014-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-29)]. (ang.).

[7] IDF zajmie twarde stanowisko, rozmieści snajperów w Bramie Fatimy. [w:] Nana10 [on-line]. 2000-06-27. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).

[8] Lauren Frayer: Brama Fatimy: Hezbollah rzuca butelki z wrzącym olejem w żołnierzy. [w:] News Walla [on-line]. 2000-09-13. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).

[9] Młody Libańczyk zastrzelony w Bramie Fatimy. [w:] YnetNews [on-line]. 2000-12-30. [dostęp 2014-04-09]. (hebr.).

[10] Samara Greenberg: The Road to Fatima Gate. [w:] The Jewish Policy Center [on-line]. 2011. [dostęp 2014-04-09]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]