Puchar Świata w Rugby 7 (2001) – kwalifikacje

Kwalifikacje do Pucharu Świata w Rugby 7 2001 miały na celu wyłonienie męskich reprezentacji narodowych w rugby 7, które wystąpiły w finałach tego turnieju.

Informacje ogólne

Turniej finałowy organizowanego przez IRB Pucharu Świata odbył się w Mar del Plata w dniach 26–28 stycznia 2001 roku i wzięły w nim udział dwadzieścia cztery drużyny. Automatyczny awans do turnieju finałowego uzyskali gospodarze oraz ćwierćfinaliści poprzedniej edycji. O pozostałe piętnaście miejsc w ośmiu turniejach kwalifikacyjnych rywalizowała natomiast rekordowa liczba 91 reprezentacji.

Zakwalifikowane drużyny

	Afryka	Ameryka	Azja	Europa	Oceania
Automatyczna kwalifikacja	Południowa Afryka	Argentyna	Korea Południowa	Anglia Francja	Australia Fidżi Nowa Zelandia Samoa
Regionalne eliminacje	Kenia Zimbabwe	Chile Kanada Stany Zjednoczone	Chińskie Tajpej Hongkong Japonia	Gruzja Hiszpania Irlandia Portugalia Rosja Walia	Wyspy Cooka

Kwalifikacje

Afryka

Kwalifikacje w Afryce odbyły się dwustopniowo – z rozegranych 29 kwietnia 2000 roku w Abidżanie czterozespołowych zawodów czołowe dwa zespoły, gospodarze i Kenijczycy, awansowali do drugiego etapu kwalifikacji. Dwanaście zespołów rywalizowało w Nairobi w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach trzech czterozespołowych grup. Po zakończeniu tej fazy rozgrywek tworzony był ranking, według którego drużyny zostały po raz kolejny podzielone na cztery grupy, by rozegrać w nich mecze w drugim dniu ponownie systemem kołowym. Zwycięzcy grup awansowali do półfinałów, a z nich zwycięsko wyszły reprezentacje Zimbabwe i Kenii, gwarantując sobie tym samym awans do Pucharu Świata.

Ameryka

Kwalifikacje w Ameryce odbyły się dwustopniowo – z rozegranych na Hasely Crawford Stadium w dniach 22–23 stycznia 2000 roku ośmiozespołowych zawodów, triumufujący zespół gospodarzy awansował do drugiego etapu kwalifikacji. Dziesięć zespołów rywalizowało na Estadio San Carlos de Apoquindo w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach dwóch pięciozespołowych grup. Każdy z zespołów w drugim dniu miał rozegrać po jednym meczu, jednak po spotkaniu menedżerów reprezentacji ustalono, iż odbędzie się pełna trzyrundowa faza pucharowa. W turnieju triumfowali Kanadyjczycy pokonując zespół Chile, a obie te drużyny miały już zagwarantowany awans na Puchar Świata. Dołączyła do nich reprezentacja USA, która czterema punktami pokonała Urugwaj w meczu o trzecie miejsce.

Azja

Zawody kwalifikacyjne rozegrano w ramach turnieju Kuala Lumpur Sevens, a trzy czołowe zespoły awansowały do Pucharu Świata. W eliminacjach nie wystąpiła reprezentacja Korei Południowej mająca zagwarantowany automatyczny awans jako ćwierćfinalista poprzedniej edycji. Dziesięć reprezentacji rywalizowało w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup. Po zakończeniu tej fazy rozgrywek tworzony był ranking, według którego drużyny zostały po raz kolejny podzielone na dwie grupy, by rozegrać w nich mecze w drugim dniu ponownie systemem kołowym. Zwycięzcy grup awansowali do finału – walczyli dalej o triumf w turnieju mając zagwarantowany awans na Puchar Świata – stawką meczu zespołów z drugich lokat było trzecie premiowane awansem miejsce. Turniej zdominowały reprezentacje Japonii i Hongkongu. Jako niepokonane spotkały się dopiero w finale, a lepsi okazali się Japończycy, trzecie premiowane awansem miejsce zajęło Chińskie Tajpej po zwycięstwie nad gospodarzami

Europa

IRB zleciła organizację turniejów eliminacyjnych FIRA-AER. Zostały zaplanowane dwa turnieje, każdy z udziałem szesnastu reprezentacji: w Madrycie (10 i 11 czerwca) oraz w Heidelbergu (30 czerwca i 1 lipca). Z każdego z nich do Pucharu Świata awansowały trzy czołowe zespoły. W obydwóch zawodach schemat rozgrywek był taki sam – szesnaście reprezentacji rywalizowało w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach czterech czterozespołowych grup. Po zakończeniu tej fazy rozgrywek tworzony był ranking, według którego drużyny zostały po raz kolejny podzielone na cztery grupy, by rozegrać w nich mecze w drugim dniu ponownie systemem kołowym. Zwycięzcy grup awansowali do półfinałów – wygrani z tych pojedynków gwarantowali sobie awans na Puchar Świata i walczyli dalej o triumf w turnieju, stawką meczu dla przegranych było trzecie premiowane awansem miejsce.

W Niemczech w najlepszej trójce znalazły się reprezentacje Walii, Gruzji i Irlandii, w Hiszpanii zaś zespoły Portugalii, Rosji i Hiszpanii.

Oceania

Stawką zawodów było jedno miejsce w turnieju finałowym Pucharu Świata. Sześć reprezentacji rywalizowało w pierwszej fazie systemem kołowym w ramach jednej grupy, po czym odbyła się faza pucharowa – dwa czołowe zespoły zmierzyły się o triumf w turnieju i awans do Pucharu Świata, pozostałe drużyny zagrały zaś o poszczególne miejsca. W turnieju triumfowała reprezentacja gospodarzy, która pokonała w finale Tonga, pomimo wysokiej porażki zaledwie dwie godziny wcześniej.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.)