Puchar Świata w Rugby 7 (1993)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w Rugby 7 (1993)
1993 Rugby World Cup Sevens
1997
ilustracja
Dyscyplina

rugby 7

Organizator

IRFB

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Edynburg,  Szkocja

Otwarcie

16 kwietnia 1993

Zamknięcie (finał)

18 kwietnia 1993

Liczba drużyn

24

Liczba aren

1 (w 1 mieście)

I miejsce

 Anglia

II miejsce

 Australia

Statystyki turnieju
Liczba meczów

81

Strona internetowa

Puchar Świata w Rugby 7 (1993) – pierwszy Puchar Świata, organizowane przez IRFB zawody o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywane co cztery lata. Turniej odbył się na Murrayfield Stadium w Edynburgu w dniach od 16 do 18 kwietnia 1993 roku i rywalizowały w nim dwadzieścia cztery męskie zespoły. W turnieju zwyciężyli Anglicy.

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Organizację inauguracyjnego turnieju otrzymał szkocki Edynburg, choć pojawiały się głosy, iż ze względu na swą rolę w promowaniu rugby 7 powinien on odbyć się w Hongkongu[1], bądź też nawet, by co cztery lata Hong Kong Sevens otrzymywał miano Pucharu Świata[2]. Triumfatorom został wręczony Melrose Cup nazwany tak od kolebki tej dyscypliny, dodatkowo trofeum to było wzorowane na Ladies' Cup, o które walczono w Melrose podczas pierwszego turnieju rugby 7 w 1883 roku[3].

Organizatorzy jeszcze przed rozpoczęciem turnieju przewidywali straty finansowe, zakładając pełny stadion jedynie w dniu finałów[4]. Zawody z Murrayfield Stadium przyciągnęły jednak uwagę prasy, która pełna była komentarzy, wywiadów, zdjęć i przewidywań co do formy zespołów, bazujących przede wszystkim na występach w Hongkongu[5].

Faworytami zawodów, także wśród bukmacherów, były zespoły z południowej półkuli – Fidżi, Samoa Zachodnie, Australia i Nowa Zelandia – które rozdzieliły między sobą szesnaście z osiemnastu tytułów turnieju w Hongkongu[2][6]. Stanowisko RFU zakładało niski priorytet tego turnieju w związku z planowanym tournée British and Irish Lions do Nowej Zelandii oraz wyprawą Anglików do Kanady[2][7]. Zespół angielski spotkał się zatem pierwszy raz tydzień przed turniejem, Szkoci przygotowywali się do niego uczestnicząc w zagranicznych turniejach, zawodnicy z Fidżi natomiast trenowali wspólnie przez pół roku rozgrywając w tym czasie trzydzieści turniejów[2][7][8][9].

Nie odbyło się losowanie grup, we wrześniu 1992 roku zakwalifikowane drużyny zostały zaś uszeregowane w arbitralnym rankingu, a następnie według niego przydzielone do czterech sześciozespołowych grup[3][10].

Przez dwudniową fazę grupową faworyci przeszli w komplecie – niespodzianką tej fazy było zwycięstwo Tongijczyków nad Australią, zaś sensacją porażka Fidżi z RPA, poza tym jedynie Korea i Argentyna pokonały wyżej rozstawionych Francuzów i Szkotów[11][12][13][14]. W pełniącej rolę ćwierćfinałów drugiej fazie grupowej spotkało się zatem pięć zespołów z południowego Pacyfiku – Nowa Zelandia, Samoa Zachodnie, Fidżi, Tonga i Australia – oraz RPA, Irlandia i Anglia. Jedynym niepokonanym zespołem zostali reprezentanci Fidżi, na drugim miejscu w tej grupie uplasowali się niespodziewanie Irlandczycy. W drugiej z grup walka była bardziej zacięta, wszystkie zespoły bowiem zarówno zwyciężyły, jak i doznawały porażek, a do półfinałów awansowały Anglia oraz Australia. Australijczycy odprawili Irlandię dzięki podwyższonemu przyłożeniu w ostatniej akcji meczu, natomiast ich rywalami w finale zostali Anglicy, którzy niespodziewanie do przerwy remisując z Fidżi, w drugiej części spotkania dołożyli kolejne dwa przyłożenia. Mecz ten zawierał "moment turnieju" – szarżę Dave’a Scully’ego na Mesake Rasarim zapobiegającą pewnemu przyłożeniu. Dla finalistów był to już piąty pojedynek tego dnia, kolejne pięć rozegrali na przestrzeni poprzednich dwóch dni. W pierwszych pięciu minutach punktowali tylko Anglicy, którzy mieli na koncie trzy podwyższone przyłożenia, lecz tuż przed przerwą Lynagh doprowadził do stanu 21-5. W drugiej połowie ataki Australijczyków zaowocowały kolejnymi dwoma przyłożeniami, lecz tylko jedno z nich zostało podwyższone. Skuteczność w kopach okazała się być kluczem do sukcesu Anglików, którzy utrzymali prowadzenie zwyciężając ostatecznie 21–17. Trofea niższej rangi – Bowl i Plate – zdobyły zaś odpowiednio Argentyna i Japonia[9][13][15][16][17][18].

Melrose Cup odebrał zespół angielski w składzie Adedayo Adebayo, Chris Sheasby, Justyn Cassell, Matt Dawson, Damian Hopley, Tim Rodber, Dave Scully, Andrew Harriman, Nick Beal i Lawrence Dallaglio (w finale zasiadł na ławce rezerwowych Michael Dods zastępując kontuzjowanego Hopleya)[7][19].

W turnieju oprócz specjalistów od rugby 7 brali również udział zawodnicy znani z rugby piętnastoosobowego, m.in. Laurent Cabannes, Philippe Bernat-Salles, Rob Howley, Neil Jenkins, Michael Lynagh, David Campese, Eric Rush czy Chester Williams[16]. Najstarszym zawodnikiem był zaś trzydziestoośmioletni reprezentant Hongkongu, Simon Litster[20].

Zawody ściągnęły dużą dozę krytyki, w szczególności ich zawiły i męczący format, w którym do końcowego triumfu potrzebne było rozegranie dziesięciu spotkań, kwestionowana też była zasadność organizowania turnieju takiej rangi w zapełnionym reprezentacyjnym kalendarzu. Słabe występy zespołów z południowej półkuli oraz brak kibiców tłumaczone były zaś chłodną i deszczową pogodą[2][5][9].

Obsługę informatyczną zawodów zapewniała firma Unisys mająca dziesięcioletnie doświadczenie z turniejem Hong Kong Sevens[21].

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Dwadzieścia reprezentacji otrzymało zaproszenie do udziału w inauguracyjnym Pucharze Świata na podstawie wyników osiąganych w rugby piętnastoosobowym[22]. IRFB, dając szansę rozwijającym się pod tym względem krajom, pozostałe cztery miejsca przeznaczyła dla zespołów z turnieju kwalifikacyjnego rozegranego w Katanii na Sycylii. Z tego turnieju, obejmującego dwie fazy grupowe, a następnie fazę pucharową[23], awans uzyskali półfinaliści, którymi okazali się zawodnicy z Namibii, Hongkongu, Chińskiego Tajpej i Hiszpanii[13][15][16].

Z uwagi na fakt, że jednym z zaproszonych zespołów była reprezentacja ZSRR, po rozpadzie tego kraju zwolniło się jedno miejsce w turnieju finałowym. Został zatem rozegrany dodatkowy turniej kwalifikacyjny z udziałem chętnych reprezentacji z byłych republik radzieckich. Triumfowała w nim Łotwa, dla której był to pierwszy poważny turniej w historii[15][16][24].

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Dwadzieścia cztery uczestniczące drużyny zostały podzielone na cztery sześciozespołowe grupy rywalizujące przez pierwsze dwa dni systemem kołowym o dalszy udział w zawodach podczas rozegranej w trzecim dniu fazie pucharowej. Po dwie najsłabsze reprezentacje odpadały z turnieju, drużyny z miejsc trzeciego i czwartego walczyły wówczas odpowiednio o Plate i Bowl, zaś dwa czołowe zespoły z każdej z grup awansowały do pełniącej roli ćwierćfinałów drugiej fazy grupowej. Rywalizowały one ponownie systemem kołowym o awans do półfinałów[10][13][15].

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Południowa Afryka 5 5 0 0 175 41 +134 15 Cup
2.  Fidżi 5 4 0 1 148 60 +88 13 Cup
3.  Walia 5 3 0 2 135 80 +55 11 Plate
4.  Japonia 5 2 0 3 67 120 -53 9 Bowl
5.  Rumunia 5 1 0 4 44 133 -89 7
6.  Łotwa 5 0 0 5 33 168 -135 5
16 kwietnia 1993
 Fidżi  42 - 0  Łotwa Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  28 - 5  Japonia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Walia  33 - 7  Rumunia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Fidżi  28 - 17  Japonia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Rumunia  22 - 5  Łotwa Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  36 - 14  Walia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Fidżi  40 - 0  Rumunia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Walia  35 - 7  Japonia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  47 - 5  Łotwa Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Fidżi  21 - 17  Walia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  38 - 0  Rumunia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Japonia  21 - 14  Łotwa Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  26 - 17  Fidżi Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Walia  36 - 9  Łotwa Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Japonia  17 - 15  Rumunia Murrayfield Stadium, Edynburg

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Nowa Zelandia 5 5 0 0 157 24 +133 15 Cup
2.  Irlandia 5 4 0 1 128 43 +85 13 Cup
3.  Korea Południowa 5 3 0 2 80 98 -18 11 Plate
4.  Francja 5 2 0 3 60 71 -11 9 Bowl
5.  Stany Zjednoczone 5 1 0 4 62 105 -43 7
6.  Holandia 5 0 0 5 33 179 -146 5
16 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  49 - 7  Holandia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Francja  22 - 7  Stany Zjednoczone Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Irlandia  21 - 12  Korea Południowa Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  19 - 5  Stany Zjednoczone Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Korea Południowa  28 - 12  Holandia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Irlandia  17 - 7  Francja Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  46 - 0  Korea Południowa Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Irlandia  38 - 0  Stany Zjednoczone Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Francja  26 - 14  Holandia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  24 - 7  Irlandia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Korea Południowa  14 - 0  Francja Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Stany Zjednoczone  31 - 0  Holandia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  19 - 5  Francja Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Irlandia  45 - 0  Holandia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Korea Południowa  26 - 19  Stany Zjednoczone Murrayfield Stadium, Edynburg

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Australia 5 4 0 1 141 29 +112 13 Cup
2.  Tonga 5 4 0 1 117 34 +83 13 Cup
3.  Argentyna 5 3 0 2 67 79 -12 11 Plate
4.  Szkocja 5 3 0 2 96 64 +32 11 Bowl
5.  Włochy 5 1 0 4 41 123 -82 7
6.  Chińskie Tajpej 5 0 0 5 24 157 -133 5
16 kwietnia 1993
 Australia  28 - 0  Chińskie Tajpej Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Szkocja  15 - 7  Tonga Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Argentyna  17 - 7  Włochy Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Tonga  10 - 7  Australia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Włochy  15 - 14  Chińskie Tajpej Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Argentyna  14 - 10  Szkocja Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Australia  40 - 0  Włochy Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Tonga  17 - 5  Argentyna Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Szkocja  36 - 5  Chińskie Tajpej Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Australia  40 - 5  Argentyna Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Szkocja  21 - 12  Włochy Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Tonga  52 - 0  Chińskie Tajpej Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Australia  26 - 14  Szkocja Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Argentyna  26 - 5  Chińskie Tajpej Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Tonga  31 - 7  Włochy Murrayfield Stadium, Edynburg

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Samoa 5 5 0 0 193 31 +162 15 Cup
2.  Anglia 5 4 0 1 138 38 +100 13 Cup
3.  Hiszpania 5 2 0 3 59 114 -55 9 Plate
4.  Kanada 5 2 0 3 75 87 -12 9 Bowl
5.  Namibia 5 1 0 4 55 132 -77 7
6.  Hongkong 5 1 0 4 43 161 -118 7
16 kwietnia 1993
 Anglia  40 - 5  Hongkong Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Samoa  47 - 0  Hiszpania Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Kanada  21 - 7  Namibia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Anglia  31 - 0  Hiszpania Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Hongkong  19 - 17  Namibia Murrayfield Stadium, Edynburg
16 kwietnia 1993
 Samoa  28 - 14  Kanada Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Anglia  24 - 5  Namibia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Hiszpania  12 - 5  Kanada Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Samoa  43 - 7  Hongkong Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Anglia  33 - 0  Kanada Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Samoa  47 - 0  Namibia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Hiszpania  26 - 5  Hongkong Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Samoa  28 - 10  Anglia Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Kanada  35 - 7  Hongkong Murrayfield Stadium, Edynburg
17 kwietnia 1993
 Namibia  26 - 21  Hiszpania Murrayfield Stadium, Edynburg


Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Bowl[edytuj | edytuj kod]

  Półfinały Finał
             
18 kwietnia 1993
  Argentyna 24  
  Korea Południowa 0  
 
18 kwietnia 1993
      Argentyna 19
    Hiszpania 12
18 kwietnia 1993
  Hiszpania 10
  Walia 7  
18 kwietnia 1993
 Argentyna  24 - 0  Korea Południowa Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Hiszpania  10 - 7  Walia Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Argentyna  19 - 12  Hiszpania Murrayfield Stadium, Edynburg

Plate[edytuj | edytuj kod]

  Półfinały Finał
             
18 kwietnia 1993
  Japonia 14  
  Kanada 0  
 
18 kwietnia 1993
      Japonia 33
    Szkocja 19
18 kwietnia 1993
  Szkocja 14
  Francja 7  
18 kwietnia 1993
 Japonia  14 - 0  Kanada Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Szkocja  14 - 7  Francja Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Japonia  33 - 19  Szkocja Murrayfield Stadium, Edynburg

Cup[edytuj | edytuj kod]

Grupa E[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Fidżi 3 3 0 0 66 26 +40 9 Półfinały
2.  Irlandia 3 2 0 1 38 43 -5 7 Półfinały
3.  Samoa 3 1 0 2 54 38 +16 5
4.  Tonga 3 0 0 3 26 77 -51 3
18 kwietnia 1993
 Irlandia  17 - 0  Samoa Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Fidżi  21 - 7  Tonga Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Fidżi  14 - 12  Samoa Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Irlandia  14 - 12  Tonga Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Samoa  42 - 7  Tonga Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Fidżi  31 - 7  Irlandia Murrayfield Stadium, Edynburg

Grupa F[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt Status
M W R P + - +/-
1.  Australia 3 2 0 1 28 59 -31 7 Półfinały
2.  Anglia 3 2 0 1 47 40 +7 7 Półfinały
3.  Południowa Afryka 3 1 0 2 43 35 +8 5
4.  Nowa Zelandia 3 1 0 2 68 52 +16 5
18 kwietnia 1993
 Australia  7 - 5  Południowa Afryka Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Anglia  21 - 12  Nowa Zelandia Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Anglia  14 - 7  Południowa Afryka Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Nowa Zelandia  42 - 0  Australia Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Południowa Afryka  31 - 14  Nowa Zelandia Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Australia  21 - 12  Anglia Murrayfield Stadium, Edynburg

Drabinka[edytuj | edytuj kod]

  Półfinały Finał
             
18 kwietnia 1993
  Anglia 21  
  Fidżi 7  
 
18 kwietnia 1993
      Anglia 21
    Australia 17
18 kwietnia 1993
  Australia 21
  Irlandia 19  
18 kwietnia 1993
 Anglia  21 - 7  Fidżi Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Australia  21 - 19  Irlandia Murrayfield Stadium, Edynburg
18 kwietnia 1993
 Anglia  21 - 17  Australia Murrayfield Stadium, Edynburg


Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Australia
3  Fidżi
 Irlandia
5  Nowa Zelandia
 Samoa
 Południowa Afryka
 Tonga
9  Argentyna
10  Hiszpania
11  Korea Południowa
 Walia
13  Japonia
14  Szkocja
15  Francja
 Kanada
17  Chińskie Tajpej
 Holandia
 Hongkong
 Łotwa
 Namibia
 Rumunia
 Stany Zjednoczone
 Włochy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ IRB official to assess HK World bid. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e Global theatre for sevens wonders of the world. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  3. ↑ a b Bad form as England are seeded in top four. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-01)]. (ang.).
  4. ↑ Fears of heavy losses cloud future of 'world' Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  5. ↑ a b Humble pie in abundance as England plunder silver. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
  6. ↑ Bookies favour Fijians on eve of big kick-off. scmp.com. [dostęp 2017-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-27)]. (ang.).
  7. ↑ a b c Harriman lands leading role: England switch for World Cup Sevens as Welsh fear the worst. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  8. ↑ Caught in Time: England win the first rugby sevens World Cup, 1993. thesundaytimes.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-05)]. (ang.).
  9. ↑ a b c England find sevens heaven: Rugby World Cup Sevens: Harriman and company leave Wallabies in wake. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  10. ↑ a b Pain boost to Hongkong's hopes in World Sevens. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  11. ↑ Rugby World Cup Sevens: Australians are tripped by Tu'ivai's drop: Tonga and Argentina strike blows for the underdogs in Edinburgh. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (ang.).
  12. ↑ World Cup Sevens: England survive Samoa setback. independent.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d England surprise. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-26)]. (ang.).
  14. ↑ HK bounce back after dismal start. scmp.com. [dostęp 2017-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-27)]. (ang.).
  15. ↑ a b c d RWC Sevens 1993. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-04-26]. (ang.).
  16. ↑ a b c d Sevens Explosion - World Cup History Part I: Dallaglio and co sweep to inaugural win. ur7s.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-30)]. (ang.).
  17. ↑ Sevens glory for England. espn.co.uk. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-29)]. (ang.).
  18. ↑ England's reluctant heroes take world title. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)]. (ang.).
  19. ↑ Sevens success spurred me on. rfu.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  20. ↑ End of era forces HK into forward thinking. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  21. ↑ Unisys converts a trying time. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  22. ↑ HK qualify - without having to kick a ball. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (ang.).
  23. ↑ The super six who deserve to be stars. scmp.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).
  24. ↑ Watch out for new kids from the eastern bloc. heraldscotland.com. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-18)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Puchar świata w rugby 7
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_Rugby_7_(1993)&oldid=67342513”