Ranunculus batrachioides

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ranunculus batrachioides
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

jaskier

Gatunek

Ranunculus batrachioides

Nazwa systematyczna
Ranunculus batrachioides Pomel
Nouv. Mat. Fl. Atl. 1: 249 1874[3]
Synonimy
  • Ranunculus xantholeucos Coss. & Durieu[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Ranunculus batrachioides Pomel – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Maroku, Algierii, Hiszpanii oraz na włoskiej wyspie Sardynii[5][4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

W Maroku jest znany z ośmiu lokalizacji – dwóch w Atlasie Wysokimm, pięciu w Atlasie Średnim oraz jednej na Wyżynie Szottów w Regionie Wschodnim. W Algierii, jest obecny w trzech miejscach w Atlasie Tellskim. W Hiszpanii jest sygnalizowany w trzech prowincjach w centrum kraju – Ciudad Real, Salamanka oraz Zamora. Na Sardynii gatunek znajduje się tylko w dwóch miejscach[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Mają żółtą lub pomarańczową barwę[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Jest rośliną jednoroczną. Na Sardynii rośnie na bazaltowym podłożu na wysokości 300 m n.p.m. Rośnie na brzegach rzek i stawów, w regionach górskich. Kwitnie od marca do maja[5][4].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii NT – gatunków bliskich zagrożeniu wyginięcia. Ranunculus batrachioides ma występuje na powierzchni mniejszej niż 400 km², jednak populacje nie są mocno podzielone i stwierdzono go w ponad 10 subpopulacjach[a][7]. Mimo to jakość jak i zasięg jego występowania mają tendencję spadkową. Głównymi przyczynami tego są rozwój rolnictwa, wypas zwierząt oraz urbanizacja. W związku z tym zaliczono ten gatunek do bliskich zagrożeniu wyginięciem[4].

Gatunek ten jest uważany za rzadki w Maroku, bardzo rzadki w Algierii, narażony na wyginięcie w Hiszpanii oraz za bardzo rzadki na Sardynii. We Włoszech w przeszłości występował bardziej obficie, ale stał się bardzo rzadki w wyniku odwodnienia w jego środowisku[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. a b Ranunculus batrachioides Pomel. The Plant List. [dostęp 2015-05-05]. (ang.).
  4. a b c d e f B. Foggi, L. Rhazi, Ranunculus batrachioides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2015-05-05] (ang.).
  5. a b Ranunculus batrachioides. Plantes & botanique. [dostęp 2015-05-05]. (fr.).
  6. Ranunculus batrachioides Pomel. Acta Plantarum. [dostęp 2015-05-05]. (wł.).
  7. Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).