Renata Zajączkowska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Stanowisko |
była przewodnicząca Niemieckiego Towarzystwa Kulturalno-Społecznego we Wrocławiu |
| Małżeństwo |
Zajączkowski |
Renata Zajączkowska z domu Sinko (ur. 5 sierpnia 1931 w Gliwicach) – niemiecka działaczka społeczna na Dolnym Śląsku, w latach 2008–2019 przewodnicząca Niemieckiego Towarzystwa Kulturalno-Społecznego we Wrocławiu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Renata Zajączkowska urodziła się w 1931 roku na Górnym Śląsku w katolickiej rodzinie niemieckiej[1]. Jej ojciec był zatrudniony jako mistrz warsztatów w lokalnej koksowni, matka zaś zajmowała się prowadzeniem domu i opieką nad pięciorgiem dzieci[1]. W domu posługiwano się wyłącznie językiem niemieckim[1].
Po wejściu wojsk sowieckich na Górny Śląsk ojciec został wywieziony w głąb Związku Sowieckiego, z niewoli wrócił pod koniec 1945 roku[1]. Renata Zajączkowska ukończyła w 1950 roku Liceum Administracyjno-Handlowe w Rybniku, zdając wówczas maturę[1]. Podczas pracy w domu starców dla repatriantów we Wrocławiu poznała swojego przyszłego męża narodowości polskiej[1]. Małżonkowie zdecydowali się zamieszkać we Wrocławiu, gdzie urodziły się ich dwie córki[1]. Część rodziny Renaty Zajączkowskiej w okresie Polski Ludowej wyjechała do Niemiec Zachodnich.
Po transformacji ustrojowej Renata Zajączkowska zaangażowała się w działalność na rzecz mniejszości niemieckiej na Dolnym Śląsku[2]. Gdy po przerwie w stanie wojennym reaktywowano Niemieckie Towarzystwo Kulturalno-Społeczne we Wrocławiu (NTKS), została jego członkiem założycielem, zasiadała m.in. w Komisji Socjalnej, pomagając ludziom starszym i mniej zamożnym[2]. W 2001 roku została przewodniczącą Towarzystwa Dobroczynnego Niemców na Śląsku[2]. W 2008 roku objęła funkcję prezeski NTKS we Wrocławiu, którą sprawowała do 2019 roku[3]. Została również wiceprzewodniczącą Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce, organizacji dachowej Niemców z różnych regionów kraju[2]. Podjęła działalność w Towarzystwie im. św. Edyty Stein[2].
Została odznaczona Krzyżem Zasługi RFN, polskim Srebrnym Krzyżem Zasługi (2007[4]) oraz Krzyżem Śląskim[2]. W 2020 uhonorowano ją Nagrodą im. św. Edyty Stein[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Renate (Renata) Zajączkowska. pametnaroda.cz. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Tomasz Otocki: Renata Zajączkowska: Kiedyś byli tu nawet Niemcy z Wołynia. zw.lt, 14 lutego 2015. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
- ↑ Rudolf Urban: Neuer Vorstand – neue Herausforderungen?. wochenblatt.pl, 6 kwietnia 2019. [dostęp 2022-01-03]. (niem.).
- ↑ J.S.K. Internet, Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Towarzystwa [online], Dolnośląski Urząd Wojewódzki [dostęp 2023-06-12] (pol.).
- ↑ Wybrano laureatów Nagrody im. św. Edyty Stein w 2020 roku. edytastein.org.pl, 23 kwietnia 2020. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).