Renina
Renina (angiotensynogenaza; EC 3.4.23.15[1]) – proteolityczny enzym i hormon zwierzęcy wytwarzany przez aparat przykłębuszkowy[2]. Jej działanie skutkuje podniesieniem ciśnienia krwi[2].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Renina jest glikoproteiną[3] złożoną z 340 reszt aminokwasowych masie cząsteczkowej 37 kDa. Gen reniny znajduje się na chromosomie 1[potrzebny przypis].
Fizjologia[edytuj | edytuj kod]
Produkcja reniny odbywa się w komórkach przykłębuszkowych tętniczki doprowadzającej[4]. Bezpośrednim prekursorem reniny jest prorenina powstająca z preproreniny a wszystko to pod wpływem:
- uruchomienia układu β-adrenergicznego
- zmniejszenia ilości sodu docierającego do plamki gęstej
- zmniejszenia ciśnienia perfuzyjnego w naczyniach kłębuszka nerkowego[5]
Wydzielania reniny jest spowodowane pobudzeniem układu współczulnego[6].
Renina jest elementem układu renina-angiotensyna-aldosteron, w którym katalizuje przemianę angiotensynogenu do angiotensyny I[5], pełni w nim zatem rolę enzymu. Jednocześnie renina wykazuje aktywność hormonalną, związaną z pobudzeniem receptorów proreninowo-reninowych. Wzrost ekspresji tych receptorów prowadzi do podwyższenia ciśnienia tętniczego, tętna, aldosteronemii oraz wzrostu ekspresji cyklooksygenazy 2 w korze nerek[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Enzyme entry: EC 3.4.23.15, [w:] Enzyme nomenclature database, SIB Swiss Institute of Bioinformatics (ang.).
- ↑ a b Fizjologia zwierząt 2005 ↓, s. 379.
- ↑ Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny: biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003. ISBN 83-7389-096-3.
- ↑ Fizjologia zwierząt 2005 ↓, s. 597.
- ↑ a b Fizjologia zwierząt 2005 ↓, s. 591.
- ↑ Fizjologia zwierząt 2005 ↓, s. 589.
- ↑
Lidia Hyla-Klekot, Barbara Pulcer, Franciszek Kokot. Układ renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) — nowe aspekty patogenetyczne i lecznicze Część I. Prorenina–renina i jej receptory, konwertaza 2 angiotensyny-1–10, angiotensyna-1–7 i jej receptor, trzewna tkanka tłuszczowa jako źródło syntezy ogniw układu RAA. „Nadciśnienie Tętnicze”. 11 (3), s. 242–247, 2007. [dostęp 2017-03-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fizjologia zwierząt. Podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów. Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005. ISBN 83-09-01792-8.