Rezerwat przyrody Torfowisko pod Węglińcem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torfowisko pod Węglińcem
rezerwat torfowiskowy
Typ

florystyczny

Podtyp

krzewów i drzew

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Mezoregion

Bory Dolnośląskie

Data utworzenia

30 września 1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 81, poz. 429

Powierzchnia

1,35 ha

Położenie na mapie Węglińca
Mapa konturowa Węglińca, u góry znajduje się punkt z opisem „Torfowisko pod Węglińcem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Torfowisko pod Węglińcem”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Torfowisko pod Węglińcem”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Torfowisko pod Węglińcem”
Położenie na mapie gminy Węgliniec
Mapa konturowa gminy Węgliniec, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Torfowisko pod Węglińcem”
Ziemia51°17′37″N 15°13′36″E/51,293611 15,226667

Rezerwat przyrody „Torfowisko pod Węglińcem”rezerwat torfowiskowy położony na terenie powiatu zgorzeleckiego, w gminie Węgliniec[1]. Jest to najmniejszy rezerwat przyrody w województwie dolnośląskim[2].

Obszar chroniony utworzony został w roku 1959 w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych torfowiska przejściowego z pierwotną roślinnością oraz reliktowym stanowiskiem sosny błotnej Pinus x rhaetica[1][3]. Sosna błotna uznawana jest obecnie za podgatunek sosny drzewokosej.

Rezerwat położony jest w granicach dwóch obszarów Natura 2000: ostoi siedliskowej „Uroczyska Borów Dolnośląskich” i ostoi ptasiej „Bory Dolnośląskie[4].

Rezerwat obejmuje 1,35 ha zalesionego torfowiska położonego w południowej części Borów Dolnośląskich, około 350 m na północ od stacji kolejowej Węgliniec[1].

Od momentu powołania rezerwatu jego szata roślinna uległa znacznej degradacji, ze względu na opadanie zwierciadła wód gruntowych. W latach 50. XX w. odnaleziono tu 208 osobników sosny błotnej, ale do końca wieku liczba ta spadła do 108 (w tym 10 drzew martwych). Zbiorowisko roślinne rezerwatu uległo przekształceniu z boru bagiennego na bór wilgotny z nielicznymi gatunkami bagiennymi (bagno zwyczajne, brzoza omszona i mchy torfowce)[2].

Spis flory terenu rezerwatu obejmuje (dane na rok 2017): 64 gatunki roślin naczyniowych oraz 11 gatunków mchów. Ochronie gatunkowej podlega 7 występujących tu gatunków: sosna drzewokosa, bagno zwyczajne, próchniczek błotny, rokietnik pospolity, płonnik pospolity, torfowiec frędzlowany i torfowiec ostrolistny[2]. Rezerwat jest również miejscem występowania rzadkiego grzyba – gęstoporka cynobrowego[2].

Dwa stanowiska sosny błotnej pod Węglińcem (jedno objęte ochroną w ramach rezerwatu przyrody) są jedynymi znanymi miejscami występowania sosny błotnej na niżu Polski[2]. Stanowiskom tym, poza opadającym zwierciadłem wód gruntowych, zagraża również inwazyjny gatunek Borów Dolnośląskich – tawuła kutnerowata[2].

Teren rezerwatu „Torfowisko pod Węglińcem” nie został bezpośrednio udostępniony do zwiedzania. W sąsiedztwie rezerwatu biegnie 25 km ścieżka dydaktyczna po Puszczy Zgorzeleckiej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Grzegorz Rąkowski, Małgorzata Walczak, Małgorzata Smogorzewska, Rezerwaty przyrody w Polsce Południowej : monografia, Warszawa: Dział Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, 2007, ISBN 978-83-60312-75-9, OCLC 749690872.
  2. a b c d e f g Halina Liberacka i inni, Rezerwaty przyrody województwa dolnośląskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska we Wrocławiu, 2017, ISBN 978-83-64233-26-5, OCLC 995458161.
  3. Rezerwat przyrody Torfowisko pod Węglińcem. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-11].
  4. Geoserwis GDOŚ [online], geoserwis.gdos.gov.pl [dostęp 2018-02-10].