Rhynchobatus
| Rhynchobatus | |||
| Müller & Henle, 1837[1] | |||
.jpg) Przedstawiciel rodziny – R. djiddensis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Rhynchobatus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Gatunki | |||
| |||
Rhynchobatus – rodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny Rhinidae.
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach oceanów – Atlantyckiego, Indyjskiego i Spokojnego[2][3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała do 300 cm; masa ciała (największa opublikowana) do 240 kg[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniowali w 1837 roku niemieccy ichtiolodzy Johannes Peter Müller i Jakob Henle w artykule poświęconym rodzajom rekinów i płaszczek, opublikowanym w czasopiśmie Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) R. laevis.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Rhynchobatus: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’; βατoς batos lub βατις batis ‘płaska ryba, zwykle stosowana w odniesieniu do płaszczki lub rai’[4].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[2]:
- Rhynchobatus australiae Whitley, 1939
- Rhynchobatus cooki Last, Kyne & Compagno, 2016
- Rhynchobatus djiddensis (Forsskål, 1775)
- Rhynchobatus immaculatus Last, Ho & Chen, 2013
- Rhynchobatus laevis (Bloch & Schneider, 1801)
- Rhynchobatus luebberti Ehrenbaum, 1914
- Rhynchobatus mononoke Koeda, Itou, Yamada & Motomura, 2020
- Rhynchobatus palpebratus Compagno & Last, 2008
- Rhynchobatus springeri Compagno & Last, 2010
Opisano również gatunki wymarłe[5]:
- Rhynchobatus pristinus (Probst, 1877)[6] (Europa; miocen)
- Rhynchobatus rudolffischeri Laurito Mora, 1999[7] (Ameryka Środkowa; miocen–pliocen)
- Rhynchobatus vincenti Jaekel, 1894[8] (Europa; eocen)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b J.P. Müller & J. Henle. Über die Gattungen der Haifische und Rochen nach einer von ihm mit Hrn. Henle unternommenen gemeinschaftlichen Arbeit über die Naturgeschichte der Knorpelfische. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Jahrgang 1837, s. 116, 1837. (niem.).
- ↑ a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-04-05] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Rhynchobatus. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-05]. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Rhinidae Müller & Henle 1841 (Wedgefishes or Bowmouth Guitarfishes). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).
- ↑ J. Pollerspöck & N. Straube, Bibliography Database of living/fossil sharks, rays and chimaeras (Chondrichthyes: Elasmobranchii, Holocephali) [online], shark.refrences.com, 2023 [dostęp 2024-03-25] (ang.).
- ↑ J. Probst. Beiträge zur Kenntniss der fossilen Fische aus der Molasse von Baltringen. II: Batoidei A. Günther. „Jahreshefte des Vereins für vaterländische Naturkunde in Württemberg”. 33, s. 69–103, 1877. (niem.).
- ↑ C.A. Laurito: Los selaceos fosiles de la localidad de Alto Guayacan (y otros ictiolitos associados). Mioceno Superior-Plioceno Inferior de Limon, Costa Rica. San José: Guila Imprenta, 1999, s. 1–125. ISBN 9977-12-403-5. (hiszp.).
- ↑ O.M.J. Jaekel: Die eocänen Selachier vom Monte Bolca. Ein Beitrag zur Morphogenie der Wirbeltiere. Berlin: Verlag Julius Springe, 1894, s. 1–176. (niem.).