Rin (jednostka miary)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

rin (jap. ) – tradycyjna japońska jednostka długości wynosząca około 0,303 mm[1]. Jednostka była elementem tradycyjnego systemu shaku-kan, opartego na systemie chińskim i znanego na Wyspach Japońskich od ok. VII–VIII w.[2] System ten zasadniczo ustabilizował się za szogunatu Tokugawy, a w XX w. został wyparty przez system metryczny[2]. Podstawową jednostką długości tradycyjnego systemu było shaku; jedno shaku równało się 1000 rin[2]. W zależności od okresu i regionu rozmiar rin wynosił od ok. 0.296 do 0.303 mm[2].

1 rin = 1/10 bu = 1/100 sun = 1/1000 shaku = 1/6000 ken = 1/360 000 cho[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1376. ISBN 4-7674-2015-6. (ang.).
  2. a b c d e Jan Gyllenbok, Encyclopaedia of Historical Metrology, Weights, and Measures, t. 3, Science Networks. Historical Studies, Springer International Publishing, 2018, s. 1650-1659, DOI10.1007/978-3-319-66712-6, ISBN 978-3-319-66711-9 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]