Ryan Briscoe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryan Briscoe
Ilustracja
Ryan Briscoe w 2014 roku
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

24 września 1981
Sydney

Sukcesy

2001: Włoska Formuła Renault (mistrz)
2003: Formuła 3 Euro Series (mistrz)

Strona internetowa

Ryan Briscoe (ur. 24 września 1981 roku w Sydney) – australijski kierowca wyścigowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1993 roku rozpoczął ściganie od kartingu. Po wygraniu australijskiej, północnoamerykańskiej i włoskiej serii przeniósł się w 2000 roku do Formuły Renault. W 2001 wygrał włoską serię tych wyścigów oraz zajął 4. miejsce w europejskiej rywalizacji.

Blisko Formuły 1[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku został zatrudniony w roli kierowcy testowego w zespole Toyoty debiutującym w Formule 1. W tym samym roku startował również w Formule 3000, oraz w niemieckiej Formule 3. W następnym sezonie wystartował w Formule 3 Euro Series, której został mistrzem.

W sezonie 2004 ponownie otarł się o Formułę 1. Gdy zespół Toyoty zwolnił Cristiano da Mattę kierowcą został dotychczasowy rezerwowy Ricardo Zonta, a jego miejsce zajął Briscoe i w pięciu Grand Prix był trzecim kierowcą startującym w piątkowych treningach.

IRL IndyCar Series[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku wystartował w IRL IndyCar Series w zespole Chip Ganassi Racing. Nieprzyzwyczajony do startów na torach owalnych nie spisywał się najlepiej często rozbijając samochód, ale udało mu się zdobyć pole position na torze w Sears Point (jeden z zaledwie trzech torów nieowalnych w sezonie). Sezon zakończył się dla niego przedwcześnie 11 września, kiedy brał udział w bardzo poważnie wyglądającym wypadku na torze Chicagoland Speedway. Złamał wtedy m.in. oba obojczyki, a ze szpitala wypuszczono go dopiero po ośmiu dniach. Przez kolejne osiem tygodni przechodził rehabilitację.

Podczas przygotowań do Indianapolis 500 w 2008 roku

Ganassi zrezygnował z Australijczyka w kolejnym sezonie. W styczniu 2006 roku Briscoe uczestniczył w zawodach 24 godziny Daytony, jednak zanim przyszła jego kolej, zespół odpadł już z wyścigu. Następnie wystartował w dwóch ostatnich rundach sezonu 2005/2006 A1 Grand Prix. W maju 2006 pojawiła się okazja do startu w Indianapolis 500 w zespole A.J. Foyt Enterprises. Wszystko było jednak załatwiane na ostatnią chwilę i Ryan nie zdążył się zakwalifikować do wyścigu. Wystartował jednak już w kolejnym wyścigu w barwach zespołu Dreyer & Reinbold Racing w wyścigu na torze Watkins Glen zajmując tam 3. miejsce. Wystartował jeszcze w trzech wybranych wyścigach już bez tak dobrych wyników. W październiku pojawiła się propozycja startów w dwóch wyścigach Champ Car w zespole RuSPORT, a rok 2006 zakończył startami w pierwszej części sezonu 2006/2007 A1 Grand Prix.

Rok 2007 był dla Briscoe bardziej ustabilizowany. Podpisał kontrakt z zespołem Penske Racing na starty w serii American Le Mans Series samochodem Porsche RS Spyder Evo w klasie LMP2 razem z niemieckim kierowcą Saszą Maaaseenem. Wspólnie wygrali trzy wyścigi w swojej klasie (dwa w klasyfikacji generalnej) i zajęli ex aequo trzecie miejsce w klasyfikacji LMP2. Wystartował też w wyścigu Indianapolis 500 zajmując w nim 5. miejsce w barwach zespołu Luczo-Dragon Racing.

W następnym sezonie pozostał w ekipie Penske, ale teraz wystartował w serii IRL IndyCar Series zastępując w zespole Sama Hornisha Jr., który przeniósł się do NASCAR. Po słabym początku sezonu przyszły lepsze wyniki, w tym trzy zwycięstwa oraz trzy kolejne wizyty na podium, co ostatecznie dało mu piąte miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu. W sezonie 2009 wygrał trzy wyścigi oraz aż osiem razy zajmował drugie miejsce. Do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski, ale ostatecznie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej.

Starty w karierze[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
2001 Formula Renault 2000 Italia 5 1.
Formula Renault 2000 Eurocup Prema Powerteam 6 1 2 102 4.
2002 Formuła 3000 Nordic Racing 7 0 0 0 23.
Niemiecka Formuła 3 Prema Powerteam 12 0 0 16 13.
2003 Formuła 3 Euro Series Prema Powerteam 20 4 8 110 1.
2005 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 14 1 0 232 19.
2005/2006 A1 Grand Prix A1 Team Australia 4 0 0 51 13.[1]
2006 IRL IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 4 0 0 83 21.
Champ Car RuSPORT 2 0 0 17 21.
2006/2007 A1 Grand Prix A1 Team Australia 6 0 0 25 13.[1]
2007 American Le Mans Series (LMP2) Penske Racing 12 2 3 186 3.
2008 IRL IndyCar Series Penske Racing 18 3 3 447 5.
2009 IRL IndyCar Series Penske Racing 17 4 3 604 3.
2010 IRL IndyCar Series Penske Racing 17 3 1 482 5.
2011 IRL IndyCar Series Penske Racing 17 0 0 364 6.
2012 IRL IndyCar Series Penske Racing 15 1 1 370 6.
2013 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 1 0 0 100 26.
Panther Racing 6 0 0
American Le Mans Series (LMP2) Level 5 Motorsports 8 5 5 129 5.
2014 IRL IndyCar Series Chip Ganassi Racing 18 0 0 461 11.
2015 IRL IndyCar Series Schmidt Peterson Motorsports 8 0 0 205 18.
2016 IMSA SportsCar Championship (GTLM) Chip Ganassi Racing 11 1 3 328 2.
2017 IMSA SportsCar Championship (GTLM) Chip Ganassi Racing 11 1 0 306 4.
2018 IMSA SportsCar Championship (GTLM) Chip Ganassi Racing 11 0 3 316 2.

Starty w Indianapolis 500[edytuj | edytuj kod]

Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2005 Panoz Toyota 24 10
2007 Dallara Honda 7 5
2008 Dallara Honda 3 23 Wypadek w boksie
2009 Dallara Honda 2 15
2010 Dallara Honda 4 24 Wypadek
2011 Dallara Honda 26 27 Wypadek
2012 Dallara Chevrolet 1 5
2013 Dallara Honda 23 12
2014 Dallara Chevrolet 30 18
2015 Dallara Honda 31 12

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b W A1 Grand Prix nie ma klasyfikacji indywidualnej – punkty i miejsce są wspólne dla całego zespołu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]