Indianapolis 500 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Indianapolis 500 2011 – 95. edycja wyścigu który został rozegrany na torze Indianapolis Motor Speedway 29 maja 2011 roku w ramach serii IRL IndyCar Series. Udział w nim wzięło 33 kierowców z 12 krajów.

Ustawienie na starcie[edytuj | edytuj kod]

Do rywalizacji o 33 miejsca startowe która odbywała się w dniach 21-22 maja zgłosiło się 40 załóg. 21 maja odbył się Pole day podczas którego najpierw ustalono pozycje od 1 do 24, a następnie najlepsza dziewiątka miała wymazane czasy i rywalizowała między sobą o pole postion. Po raz pierwszy w karierze wywalczył je Alex Tagliani ze średnią prędkością czterech okrążeń 227.472 mph (366 km/h)[1]. Pozostałe miejsca startowe zostały ustalone 22 maja podczas Bump day. Spośród siedmiu załóg które nie zakwalifikowały się do wyścigu, aż pięć uczestniczyło w pełnym cyklu startów w sezonie 2011. 23 maja ogłoszono jednak, że Ryan Hunter-Reay z zespołu Andretti Autosport, który był wśród niezakwalifikowanych kierowców, wystartuje w wyścigu w samochodzie zespołu A.J. Foyt Enterprises zakwalifikowanym przez Bruno Junqueirę[2]. Ze względu na zmianę kierowców samochód #41 musiał wystartować z końca stawki. Junqueira otrzymał 4 punkty zdobyte w kwalifikacjach (zakwalifikował się na 19. miejscu).

Linia Wewnątrz Na środku Na zewnątrz
1 77 Kanada Alex Tagliani 9 Nowa Zelandia Scott Dixon (W) 2 Hiszpania Oriol Servià
2 99 Stany Zjednoczone Townsend Bell 12 Australia Will Power 98 Wielka Brytania Dan Wheldon (W)
3 44 Stany Zjednoczone Buddy Rice (W) 67 Stany Zjednoczone Ed Carpenter 10 Wielka Brytania Dario Franchitti (W)
4 5 Japonia Takuma Satō 14 Brazylia Vítor Meira 4 Stany Zjednoczone J.R. Hildebrand (R)
5 06 Kanada James Hinchcliffe (R) 30 Belgia Bertrand Baguette 11 Stany Zjednoczone Davey Hamilton
6 3 Brazylia Hélio Castroneves (W) 43 Stany Zjednoczone John Andretti 59 Wenezuela E.J. Viso
7 22 Wielka Brytania Justin Wilson 88 Wielka Brytania Jay Howard (R) 07 Południowa Afryka Tomas Scheckter
8 82 Brazylia Tony Kanaan 78 Szwajcaria Simona de Silvestro 23 Kanada Paul Tracy
9 7 Stany Zjednoczone Danica Patrick 6 Australia Ryan Briscoe 26 Stany Zjednoczone Marco Andretti
10 83 Stany Zjednoczone Charlie Kimball (R) 38 Stany Zjednoczone Graham Rahal 19 Wielka Brytania Alex Lloyd
11 36 Wielka Brytania Pippa Mann (R) 24 Brazylia Ana Beatriz 41 Stany Zjednoczone Ryan Hunter-Reay
  • (W) = wygrał w przeszłości Indianapolis 500
  • (R) = pierwszy start w Indianapolis 500
Punktacja kwalifikacji
Pozycja Pole position 2 3 4 5 6 7 8 9 10-24 25-33
Punkty 15 13 12 11 10 9 8 7 6 4 3

Nie zakwalifikowali się:
#8 Ho-Pin Tung
#17 Brazylia Raphael Matos
#18 Wielka Brytania James Jakes (R)
#20 Stany Zjednoczone Scott Speed
#20 Kanada Patrick Carpentier
#27 Wielka Brytania Mike Conway
#28 Stany Zjednoczone Ryan Hunter-Reay
#34 Kolumbia Sebastián Saavedra

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

P Start Nr Kierowca Okrążeń NP Czas/Powód wycofania Zespół Punkty
1 6 98 Wielka Brytania Dan Wheldon 200 1 2:56:11.7267 Bryan Herta Autosport 50+9
2 12 4 Stany Zjednoczone J.R. Hildebrand (R) 200 7 +2.1086 Panther Racing 40+4
3 29 38 Stany Zjednoczone Graham Rahal 200 6 +5.5949 Chip Ganassi Racing 35+3
4 22 82 Brazylia Tony Kanaan 200 0 +7.4870 KV Racing Technology 32+4
5 2 9 Nowa Zelandia Scott Dixon 200 73 +9.5434 Chip Ganassi Racing 30+15
6 3 2 Hiszpania Oriol Servià 200 18 +9.5435[3] Newman/Haas Racing 28+12
7 14 30 Belgia Bertrand Baguette 200 11 +23.9631 Rahal Letterman Lanigan Racing 26+4
8 21 07 Południowa Afryka Tomas Scheckter 200 0 +24.3299 SH Racing i KV Racing Technology 24+4
9 27 26 Stany Zjednoczone Marco Andretti 200 0 +25.4711 Andretti Autosport 22+3
10 25 7 Stany Zjednoczone Danica Patrick 200 10 +26.4483 Andretti Autosport 20+3
11 8 67 Stany Zjednoczone Ed Carpenter 200 3 +27.0375 Sarah Fisher Racing 19+7
12 9 10 Wielka Brytania Dario Franchitti 200 51 +56.4167 Chip Ganassi Racing 18+6
13 28 83 Stany Zjednoczone Charlie Kimball (R) 199 0 +1 okrążenie Chip Ganassi Racing 17+3
14 5 12 Australia Will Power 199 0 +1 okrążenie Penske Racing 16+10
15 11 14 Brazylia Vítor Meira 199 0 +1 okrążenie A.J. Foyt Enterprises 15+4
16 19 22 Wielka Brytania Justin Wilson 199 0 +1 okrążenie Dreyer & Reinbold Racing 14+4
17 16 3 Brazylia Hélio Castroneves 199 0 +1 okrążenie Penske Racing 13+4
18 7 44 Stany Zjednoczone Buddy Rice 198 0 +2 okrążenia Panther Racing 12+8
19 30 19 Wielka Brytania Alex Lloyd 198 0 +2 okrążenia Dale Coyne Racing 12+3
20 31 36 Wielka Brytania Pippa Mann (R) 198 0 +2 okrążenia Conquest Racing 12+3
21 32 24 Brazylia Ana Beatriz 197 0 +3 okrążenia Dreyer & Reinbold Racing 12+3
22 17 43 Stany Zjednoczone John Andretti 197 0 +3 okrążenia Andretti Autosport i Richard Petty Motorsports 12+4
23 33 41 Stany Zjednoczone Ryan Hunter-Reay 197 0 +3 okrążenia A.J. Foyt Enterprises 12+0
24 15 11 Stany Zjednoczone Davey Hamilton 193 0 +7 okrążeń Dreyer & Reinbold Racing 12+4
25 24 23 Kanada Paul Tracy 175 0 +25 okrążeń Dreyer & Reinbold Racing 10+3
26 4 99 Stany Zjednoczone Townsend Bell 157 0 Wypadek Sam Schmidt Motorsports 10+11
27 26 6 Australia Ryan Briscoe 157 0 Wypadek Penske Racing 10+3
28 1 77 Kanada Alex Tagliani 147 20 Uszkodzenia po kontakcie z bandą Sam Schmidt Motorsports 10+15
29 13 06 Kanada James Hinchcliffe (R) 99 0 Wypadek Newman/Haas Racing 10+4
30 20 88 Wielka Brytania Jay Howard (R) 60 0 Wypadek Sam Schmidt Motorsports 10+4
31 23 78 Szwajcaria Simona de Silvestro 44 0 Uszkodzenia po kontakcie z bandą HVM Racing 10+4
32 18 59 Wenezuela E.J. Viso 27 0 Wypadek KV Racing Technology 10+4
33 10 5 Japonia Takuma Satō 20 0 Wypadek KV Racing Technology 10+4
P Start Nr Kierowca Okrążeń NP Czas/Powód wycofania Zespół Punkty
Zmiany na prowadzeniu: 23 pomiędzy 10 kierowcami
Neutralizacje: 7 (40 okrążeń)
Wszystkie samochody w konfiguracji: nadwozie Dallara, silnik Honda, opony Firestone
*NP – liczba okrążeń na prowadzeniu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dave Lewandowski: Tagliani Wins PEAK Performance Pole On Wild Day. indianapolismotorspeedway.com, 2011-05-21.
  2. Hunter-Reay replaces Junqueira for race. indycar.com, 2011-05-23. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-30)].
  3. Oriol Servià zajął 5. miejsce ze stratą 8.8757 s do zwycięzcy, ale na ostatnim zakręcie wyprzedził Scotta Dixona pod żółtymi flagami spowodowanymi wypadkiem J.R. Hildebranda, w związku z czym skorygowano jego czas i przesunięto go na 6. miejsce.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]