SM UB-9
 SM UB-10 bliźniaczy do UB-9, około 1916 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
1914 |
| Położenie stępki |
4 listopada 1914 |
| Wodowanie |
6 lutego 1915 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
18 lutego 1915 |
| Wycofanie ze służby |
19 lutego 1919 |
| Los okrętu |
poddany Royal Navy i rozebrany w Lubece |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
127 ton ↑ |
| Długość |
28,1 m |
| Szerokość |
3,2 m |
| Zanurzenie |
3 m |
| Zanurzenie testowe |
50 m |
| Napęd | |
| na powierzchni: silnik diesla o mocy 60 KM pod wodą: silnik elektryczny o mocy 120 KM | |
| Prędkość |
6,5 węzła ↑ |
| Zasięg |
1650 Mm (przy prędkości 5 węzłów) ↑ |
| Uzbrojenie | |
| 2 torpedy, karabin maszynowy kal. 8 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 dziobowe wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm |
| Załoga |
15 |
SM[1] UB-9 – niemiecki okręt podwodny typu UB I zbudowany w stoczni AG Weser w Bremie w latach 1914-1915. Wodowany 6 lutego 1915 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 18 lutego 1915 roku. Pierwszym dowódcą został Wilhelm Werner[2]. Werner dowodził okrętem tylko przez 10 dni. Brak źródeł na to, kto go zastąpił. Według R.H. Gibsona i Maurice’a Prendergasta (The German Submarine War, 1914–1918) UB-9 służył we wrześniu 1915 roku jako okręt szkoleniowy w Szkole Morskiej w Kilonii[3].
Po zakończeniu wojny UB-9 jako jeden ośmiu niemieckich okrętów podwodnych został poddany Royal Navy na terenie Niemiec[4]. W 1919 roku został rozebrany w Dräger w Lubece.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SM - Seiner Majestät.
- ↑ Wilhelm Werner (6 czerwca 1888 - 14 maja 1945), pierwszy dowódca okrętu SM UB-9. Następnie dowódca SM UB-7 oraz SM U-55. Odznaczony 18 sierpnia 1918 roku Pour le Mérite. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ R.H. Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War 1914-1918, 1931, Annapolis, Maryland, Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-314-7, s. 63.
- ↑ Patrz R.H. Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War 1914-1918, s. 331-332. Pozostałymi były SM U-1, SM U-2, SM U-4, SM U-17, SM UB-2, SM UB-5 i SM UB-11.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- uboat.net - WWI U-boats UB 9, (ang.) [dostęp 14-05-2013]