Sarcinatrix anomalia

	Sarcinatrix anomalia
	(Rehn, 1903)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	skorki
Podrząd	Neodermaptera
Infrarząd	Epidermaptera
Nadrodzina	Forficuloidea
Rodzina	skorkowate
Podrodzina	Ancistrogastrinae
Rodzaj	Sarcinatrix
Gatunek	Sarcinatrix anomalia
Synonimy
	Opisthocosmia anomalia Rehn, 1903; Opisthocosmia (Sarcinatrix) anomalia Rehn, 1903; Vara nevermanni Brindle, 1966;
	Opisthocosmia anomalia Rehn, 1903; Opisthocosmia (Sarcinatrix) anomalia Rehn, 1903; Vara nevermanni Brindle, 1966;

Sarcinatrix anomalia – gatunek skorków z rodziny skorkowatych i podrodziny Ancistrogastrinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1903 roku przez Jamesa A.G. Rehna pod nazwą Opisthocosmia (Sarcinatrix) anomalia^[1]^[2]. Wyniesienia podrodzaju Sarcinatrix do rangi niezależnego rodzaju i wprowadzenia obecnie używanej kombinacji dokonał w 1911 roku Malcolm Burr^[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Skorek o ciele długości od 9 do 11 mm. Przysadzista, ciemnobrązowa głowa ma boczne krawędzie silnie ku tyłowi zwężone, a kąty tylne szeroko zaokrąglone. Powierzchnia głowy przed szwem koronalnym jest gładka. Duże oczy złożone są tylko nieco krótsze od skroni. Czułki buduje 12 członów, z których pierwszy jest dłuższy niż odległość między czułkami, drugi kwadratowy, trzeci dwukrotnie od niego dłuższy, a czwarty dłuższy od trzeciego. Brązowawożółte przedplecze nie odbiega zbytnio szerokością od głowy; jest tak szerokie jak długie, o tylnym brzegu i tylnych kątach zaokrąglonych, zaopatrzone w podłużną bruzdę środkową. Dobrze rozwinięte, wydłużone pokrywy (tegminy) mają barwę brązową do czarnej. Tylna para skrzydeł jest w pełni wykształcona, ciemno ubarwiona. Odnóża mają żółtawy kolor. Powierzchnię ciemnobrązowego, smukłego, niemal walcowatego odwłoka pokrywają silne, ale niezbyt gęsto rozmieszczone punkty. Przedostatni z jego sternitów ma u samca tylną krawędź wyciągniętą w długi, silnie zakrzywiony ku górze, spiczasto zakończony wyrostek. U samca pośrodku ostatniego z tergitów leży płytkie, trójkątne wgłębienie. Przysadki odwłokowe (szczypce) u obu płci są niezmodyfikowane, poza wierzchołkami zachowujące prosty kształt, równomiernie ząbkowane na krawędziach wewnętrznych. Narządy rozrodcze samca cechuje krótka i szeroka środkowa płytka parameralna, duże części szczytowe paramer zewnętrznych i długa, pozbawiona modyfikacji virga^[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zamieszkuje krainę neotropikalną od Ameryki Centralnej po Południową. Podawany był z Kostaryki, Panamy, Boliwii, Brazylii, Peru i Ekwadoru^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Henrik Steinmann: Dermaptera: Eudermaptera II. Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter, 1993, seria: Das Tierreich.
↑ Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem: species Sarcinatrix anomalia (Rehn, 1903). [w:] Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-13].

[Steinmann-1] Henrik Steinmann: Dermaptera: Eudermaptera II. Berlin, Nowy Jork: Walter de Gruyter, 1993, seria: Das Tierreich.

[dsf-2] Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem: species Sarcinatrix anomalia (Rehn, 1903). [w:] Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-13].

[1]

[2]