Siódmy Kneset

Siódmy Kneset – siódma kadencja parlamentu Izraela odbywająca się w latach 1969-1974.

Wybory odbyły się 28 października 1969, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 17 listopada 1969.

Posłowie

Posłowie wybrani w wyborach:

Partia	Posłowie
Koalicja Pracy	Aharon Becker, Elijjahu Sason, Ze’ew Szerf, Ja’akow Szimszon Szapira, Jicchak Ben Aharon, Mordechaj Ben-Porat, Mordechaj Bibi, Szimon Peres, Mordechaj Ofer, Dow Zakin, Pinchas Sapir, Awraham Ofer, Icchak Nawon, Mosze Dajan, Re’uwen Barkat, Jigal Allon, Josef Almogi, Re’uwen Arazi, Szoszanna Arbeli-Almozlino, Mosze Baram, Ja’akow Chazzan, Dawid Koren, Jicchak Koren, Adi’el Amora’i, Ari Ankorjon, Abba Eban, Arje Eli’aw, Ada Feinberg-Sireni, Abd el-Aziz az-Zubi, Jisra’el Galili, Uzzi Feinerman, Chajka Grossman, Zina Harman, Ze’ew Herring, Jisra’el Kargman, Szalom Lewin, Cewi Dinstein, Mosze Karmel, Jisra’el Jeszajahu, Me’ir Ja’ari, Gad Ja’akowi, Chajjim Josef Cadok, Awraham Zilberberg, Matilda Guez, Cewi Gerszoni, Jizhar Harari, Mordechaj Zar, Aharon Jadlin, Ben-Cijjon Chalfon, Golda Meir, Chajjim Gewati, Szelomo Rosen, Mordechaj Surkis, Jehonatan Jifrach, Mosze Wertman, Menachem Kohen
Gahal	Aharon Goldstein, Josef Sapir, Josef Tamir, Jochanan Bader, Awraham Kac, Menachem Jedid, Josef Serlin, Mosze Nissim, Chajjim Korfu, Josef Kremerman, Awraham Szechterman, Simcha Erlich, Cewi Zimmerman, Menachem Begin, Chajjim Landau, Dawid Lewi, Arje Ben Eli’ezer, Jicchak Klinghoffer, Elimelech Rimalt, Ja’akow Nechusztan, Binjamin Halewi, Zalman Abramow, Ester Razi’el-Na’or, Dow Milman, Joram Aridor, Ben-Cijjon Keszet
Narodowa Partia Religijna	Szelomo-Jisra’el Ben-Me’ir, Micha’el Chazani, Jicchak Refa’el, Danijjel-Jicchak Lewi, Zewulun Hammer, Mosze-Cewi Nerija, Towa Sanhedraj, Zerach Warhaftig, Chajjim Mosze Szapira, Binjamin Szachor, Josef Burg, Simcha Friedman
Agudat Israel	Szelomo-Ja’akow Gross, Izaak Meir Lewin, Szelomo Lorincz, Menachem Porusz
Niezależni Liberałowie	Gidon Hausner, Jicchak Golan, Jehuda Sza’ari, Mosze Kol
Lista Państwowa	Isser Harel, Dawid Ben Gurion, Me’ir Awizohar, Jigga’el Hurwic
Rakach	Emil Habibi, Taufik Tubi|, Me’ir Wilner
Postęp i Rozwój	Sajf ad-Din az-Zubi, Dżabr Mu’addi
Po’alej Agudat Jisra’el	Kalman Kahana, Awraham Werdiger
Współpraca i Braterstwo	Dijab Ubajd, Iljas Nachla
Meri	Uri Awneri, Szalom Kohen
Wolne Centrum	Szemu’el Tamir, Eli’ezer Szostak
Maki	Mosze Sneh

Zmiany

Zmiany w trakcie kadencji:

Następca	Poprzednik	Partia	Data
Nissim Eliad	Mosze Kol	Niezależni Liberałowie	15 grudnia 1969
Josef Goldschmidt	Josef Burg	Narodowa Partia Religijna	15 grudnia 1969
Awraham Melammed	Zerach Warhaftig	Narodowa Partia Religijna	15 grudnia 1969
Gidon Patt	Arje Ben Eli’ezer	Gahal	29 stycznia 1970
Zalman Szowal	Dawid Ben Gurion	Lista Państwowa	27 maja 1970
Awner-Chaj Szaki	Chajjim Mosze Szapira	Narodowa Partia Religijna	16 lipca 1970
Jehuda Ben-Me’ir	Szelomo-Jisra’el Ben-Me’ir	Narodowa Partia Religijna	4 kwietnia 1971
Jehuda Me’ir Abramowicz	Izaak Meir Lewin	Agudat Israel	7 sierpnia 1971
Mosze Szachal	Mordechaj Ofer	Koalicja Pracy	1 września 1971
Awraham Lewenbraun	Emil Habibi	Rakach	16 lutego 1972
Matitjahu Drobles	Josef Sapir	Gahal	26 lutego 1972
Szemu’el Mikunis	Mosze Sneh	Maki	1 marca 1972
Awi’ad Jafe	Re’uwen Barkat	Koalicja Pracy	5 kwietnia 1972
Ja’akow Mizrachi	Szelomo-Ja’akow Gross	Agudat Israel	27 listopada 1972

Historia

Najważniejszym wydarzeniem była wojna Jom Kipur, której wewnętrzne i międzynarodowe konsekwencje pojawiły się podczas ósmego Knesetu. Na krótko przed wybuchem wojny wiele afrykańskich państw zerwało stosunki dyplomatyczne z Izraelem. Wojna była poprzedzona inicjatywami pokojowymi z ramienia ONZ (Jarring mission) i USA (Rogers Plan). W przeddzień wyborów do ósmego Knesetu zorganizowano konferencję pokojową w Genewie.

Na początku 1970 parlament przyjął poprawkę nr 2 do Prawa Powrotu. Poprawka określała definicję Żyda uprawnionego do prawa powrotu do Ziemi Izraela. Według tego prawa musiała to być osoba urodzona z matki Żydówki, według wyznania: judaizm albo po konwersji.

W tym okresie rozpoczęła się fala żydowskiej imigracji ze Związku Radzieckiego i pojawił się duży problem mieszkaniowy. W ZSRR trwały wówczas rozprawy leningradzkie i Żydzi identyfikujący się z Izraelem byli prześladowani.

Kneset zajmował się także działalnością Żydowskiej Ligi Obrony w Stanach Zjednoczonych. Członkowie Ligi atakowali radzieckie biura w Stanach Zjednoczonych. Działalność tej radykalnej organizacji w Izraelu budziła wiele kontrowersji. Duchowym przywódcą Ligi był rabin Me’ir Kahane, który wzywał wszystkich Arabów i Druzów do opuszczenia terytorium Izraela.

Tematem obrad parlamentu była także prośba Meira Lansky’ego o azyl w Izraelu. Lansky był jedną z głów mafii w Stanach Zjednoczonych, był jednak Żydem i jako taki posiadał prawo do powrotu.

Kneset zajmował się również problemem braków na rynku wewnętrznym i po raz pierwszy zatwierdził minimum socjalne. Specjalna parlamentarna podkomisja zajmowała się problemem wzrostu wypadków samochodowych.

W tym okresie utrzymywał się wysoki poziom terrorystycznych porwań samolotów. Wśród słynnych terrorystycznych ataków był atak na lotnisko Lod i mord izraelskich sportowców podczas olimpiady w Monachium. Zdecydowana większość posłów potępiła Organizację Wyzwolenia Palestyny.

Piętnasty rząd (1969-1974)

Piętnasty rząd został sformowany przez Goldę Meir w dniu 15 grudnia 1969.

Zobacz też

• Ustrój polityczny Izraela
• Partie polityczne w Izraelu