Siergiej Szojgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 14:53, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Siergiej Szojgu
Ilustracja
Siergiej Szojgu
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1955
Czadan,
Tuwiński Obwód Autonomiczny,
Rosyjska FSRR,
ZSRR

minister obrony Federacji Rosyjskiej
Okres

od 6 listopada 2012

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

Anatolij Sierdiukow

Gubernator Obwodu Moskiewskiego
Okres

od 11 maja 2012
do 6 listopada 2012

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

Boris Gromow

Następca

Rusłan Calikow (p.o.)

Minister FR ds. Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Następstw Klęsk Żywiołowych
Okres

od 20 stycznia 1994
do 11 maja 2012

Przynależność polityczna

Nasz Dom – Rosja, Jedność, Jedna Rosja

Poprzednik

nowy urząd

Następca

Władimir Puczkow

podpis
Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Honoru Medal "Obrońca wolnej Rosji" Medal 850-lecia Moskwy Medal 300-lecia Petersburga Medal 1000-lecia Kazania Medal "Za wzmocnienie współpracy wojskowej" Medal "Za wzmocnienie współpracy wojskowej" Medal "Za wzmocnienie współpracy wojskowej" Medal "Za pilność w pracach inżynieryjnych" Medal "200-lecia Ministerstwa Obrony" Medal "200-lecia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych" Medal "Za zasługi dla Kraju Stawropolskiego" Krzyż Wielki Orderu Pro Merito Melitensi
Honorowy obywatel obwodu kemerowskiego Order „Danaker” (Kirgistan)

Siergiej Kużugietowicz Szojgu, ros. Сергей Кужугетович Шойгу (ur. 21 maja 1955 w Czadanie) – rosyjski polityk pochodzenia tuwińskiego, generał armii, minister obrony Federacji Rosyjskiej.

Życiorys

W 1977 ukończył studia w Krasnojarskim Instytucie Politechnicznym w zakresie inżynierii budownictwa. Doktor nauk ekonomicznych.

W latach 1977–1978 pracował na stanowisku majstra w przedsiębiorstwie Promchimstroj w Krasnojarsku, a w latach 1978–1979 był majstrem i naczelnikiem odcinka w przedsiębiorstwie Tuwinstroj w Kyzyle. W latach 1979–1984 pełnił funkcję kierownika robót, głównego inżyniera i naczelnika w przedsiębiorstwie Aczinskaluminijstroj w Aczyńsku.

Od 1984 zajmował kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach budowlanych. W latach 1984–1985 był zastępcą kierownika Sajanaluminstroju w Sajanogorsku, w latach 1985–1986 kierownikiem Sajantiażstroju, a w latach 1986–1988 kierownikiem Abakanwagonstroju w Abakanie.

Od 1988 działał w aparacie Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1988–1989 był II sekretarzem Komitetu Miejskiego KPZR w Abakanie. W latach 1989–1990 pełnił funkcję inspektora Komitetu Krajowego KPZR w Kraju Krasnojarskim.

W latach 1990–1991 zajmował stanowisko Zastępcy Przewodniczącego Państwowego Komitetu Rosyjskiej Federacyjnej SRR ds. Architektury i Budownictwa.

Od 1991 pracuje w centralnym aparacie państwowych służb ratowniczych. W 1991 przewodniczył Państwowemu Komitetowi RFSRR ds. Sytuacji Nadzwyczajnych. W latach 1991–1994 był Przewodniczącym Państwowego Komitetu Federacji Rosyjskiej ds. Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Następstw Klęsk Żywiołowych. W 1994 mianowany na stanowisko Ministra FR ds. Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Następstw Klęsk Żywiołowych. Od 1996 zasiada w Radzie Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W latach 2000–2004 był Zastępcą Przewodniczącego Rządu Federacji Rosyjskiej (wicepremierem).

Otrzymał szereg nagród i odznaczeń państwowych, w tym tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej.

Jest aktywnym politykiem. Od 1999 był jednym z liderów proprezydenckiego ruchu „Jedność”, a od 2001 jest członkiem kierownictwa partii Jedna Rosja, która wspiera Prezydenta FR Władimira Putina.

Od 17 listopada 2009 jest Prezesem Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego[1].

10 kwietnia 2010, decyzją Przewodniczącego Rządu Federacji Rosyjskiej W. Putina, został wiceprzewodniczącym specjalnej rosyjskiej komisji rządowej do zbadania przyczyn katastrofy polskiego Tu-154M w Smoleńsku (wraz z pierwszym wicepremierem Rosji Siergiejem Iwanowem i Tatianą Anodiną, przewodniczącą Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego)[2].

10 kwietnia 2010 S. Szojgu był na miejscu tragedii smoleńskiej i koordynował akcję zabezpieczania wraku[3].

6 listopada 2012 decyzją Prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina, S. Szojgu został mianowany ministrem obrony Federacji Rosyjskiej. Zastąpił na tym stanowisku odwołanego Anatolija Sierdiukowa w związku ze sprawą nadużyć w holdingu Oboronserwis podległego Ministerstwu Obrony FR[4].

W 2014 Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin odznaczył Siergieja K. Szojgu Orderem Świętego Andrzeja z mieczami.

Przypisy

Linki zewnętrzne