Sierpuchow (2015)
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
 „Sierpuchow” w 2020 roku w Petersburgu | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Projekt | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
25 stycznia 2013 |
| Wodowanie |
3 kwietnia 2015 |
 MW Federacji Rosyjskiej
| |
| Wejście do służby |
12 grudnia 2015 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
949 ton |
| Długość |
74,1 m |
| Szerokość |
11 m |
| Zanurzenie |
2,6 m |
| Napęd | |
| 4 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 14 800 KM, 2 pędniki wodnoodrzutowe | |
| Prędkość |
25 węzłów |
| Zasięg |
2500 Mm przy 12 w. |
| Uzbrojenie | |
| • 8 wyrzutni pocisków woda-woda/woda-ziemia Kalibr-NK lub Oniks (1 × VIII VLS, 8 pocisków) • 2 wyrzutnie rakiet plot. Gibka • 1 armata uniwersalna 100 mm • 1 zestaw artyleryjski 30 mm AK-630M2 • 2 wkm 14,5 mm | |
| Załoga |
52 |
Sierpuchow (ros. Серпухов) – rosyjska korweta rakietowa projektu 21631 (typu Bujan-M) z XXI wieku, wodowana w 2015 roku. Należy do Floty Bałtyckiej.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Okręt należy do budowanych w drugiej dekadzie XXI dla Marynarki Wojennej Rosji korwet rakietowych projektu 21631 (typu Bujan-M), będących wersją rozwojową okrętów artyleryjskich projektu 21630 (Bujan) i klasyfikowanych oficjalnie jako małe okręty rakietowe (małyj rakietnj korabl – MRK)[1]. Ich przeznaczeniem jest zwalczanie okrętów przeciwnika, a także uderzenia na cele naziemne[1]. „Sierpuchow” był piątym zamówionym okrętem typu Bujan-M, nazwanym tak od miasta Sierpuchowa[2]. Budowę zamówiono 19 października 2012 roku, wraz z bliźniaczym okrętem „Zielonyj Doł”[3].
Stępkę pod budowę okrętu położono 25 stycznia 2013 roku w wołżańskiej stoczni Zielenodolskij Zawod im. A.M. Gorkogo w Zielonodolsku w Tatarstanie, pod numerem stoczniowym 635[3]. Wodowano go 3 kwietnia 2015 roku[3]. W sierpniu 2015 roku okręt przyholowano do Noworosyjska w celu przeprowadzenia prób morskich na Morzu Czarnym[2].
Skrócony opis[edytuj | edytuj kod]
Wyporność okrętów projektu 21631 wynosi 949 ton (bez bliższego określenia)[1]. Długość wynosi 74,1 m, szerokość 11 m, a zanurzenie 2,6 m[4]. Załogę stanowi 52 ludzi[1].
Napęd stanowią cztery silniki wysokoprężne o mocy łącznej 14 800 KM[4]. Napędzają one dwa pędniki wodnostrumieniowe[5]. Prędkość maksymalna wynosi 25 węzłów[1]. Zasięg określany jest na 2500 mil morskich przy prędkości 12 węzłów[1].
Zasadnicze uzbrojenie okrętów projektu 21631 stanowi ośmiokomorowa pionowa wyrzutnia, służąca do wystrzeliwania przede wszystkim pocisków woda-woda/woda-ziemia Kalibr-NK, z ośmioma pociskami[4]. Mogą być stosowane także pociski innych typów, np. woda-woda P-800 Oniks[4]. Uzbrojenie artyleryjskie składa się z jednej automatycznej armaty uniwersalnej kalibru 100 mm A-190[1]. Uzbrojenie przeciwlotnicze i przeciwrakietowe stanowi jeden zestaw artyleryjski obrony bezpośredniej AK-630M2 Duet z dwoma 6-lufowymi armatami rotacyjnymi kalibru 30 mm[5]. Uzupełniają je dwie wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych 3M47 Gibka dla pocisków bardzo bliskiego zasięgu samonaprowadzających się na podczerwień 9M39 Igła[5]. Każda wyrzutnia ma cztery pociski[5]. Okręty nadto uzbrojone są w dwa karabiny maszynowe kalibru 14,5 mm MTPU [1].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Sierpuchow” początkowo został wcielony do Floty Czarnomorskiej, przybywając do Sewastopola 18 listopada 2015 roku[6]. Uroczyste podniesienie bandery miało miejsce 12 grudnia 2015 roku (razem z bliźniaczym okrętem „Zielonyj Doł”)[7].
30 marca 2016 roku okręt wyszedł z Sewastopola w pierwszy dalszy rejs, wchodząc w skład rosyjskiego zgrupowania okrętów na Morzu Śródziemnym[8]. 19 sierpnia tego roku o 10:55 wraz z „Zielonym Dołem” ostrzelał pociskami Kalibr cele lądowe na terytorium Syrii, według strony rosyjskiej niszcząc stanowisko dowodzenia i bazę grupy terrorystycznej Dżabhat an-Nusra w rejonie miejscowości Darat Izza oraz fabrykę granatów moździerzowych i skład uzbrojenia w prowincji Aleppo[9]. Ponownie wyszedł w celu pełnienia zadań na Morzu Śródziemnym 4 października 2016 roku[10].
Pod koniec 2016 roku „Sierpuchow” został przeniesiony do Floty Bałtyckiej, z bazą w Bałtyjsku (razem z „Zielonym Dołem”)[11]. Na przełomie czerwca i lipca 2017 roku wziął udział w wystawie Międzynarodowego Salonu Marynarki Wojennej w Petersburgu (MWMS-2017)[12]. W 2017 i ponownie w 2018 i 2019 roku za wyniki w wyszkoleniu otrzymał honorowy tytuł okrętu „uderzeniowego” (ros. udarnyj)[13].
We wrześniu 2023 roku okręt odbył ćwiczebne strzelania rakietowe przeciw celom nadbrzeżnym na poligonie Czyża na Morzu Białym, przechodząc wewnętrznymi drogami wodnymi z Zatoki Fińskiej przez Kanał Białomorsko-Bałtycki do bazy Floty Północnej w Siewierodwińsku[14].
Według niepotwierdzonych niezależnie informacji ukraińskich, okręt został uszkodzony na skutek wewnętrznego pożaru w bazie w Bałtyjsku 7 kwietnia 2024 roku, podczas inwazji na Ukrainę. Do wywołania pożaru jako aktu dywersji przyznał się ukraiński wywiad wojskowy (HUR), według którego spaleniu uległy środki łączności i automatyzacji okrętu, powodując poważne uszkodzenia[15][16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Car′kow 2015 ↓, s. 18.
- ↑ a b На Черноморский флот прибыл второй новейший малый ракетный корабль «Серпухов» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 11 sierpnia 2015 (ros.).
- ↑ a b c Nitka 2017 ↓, s. 14.
- ↑ a b c d Car′kow 2018 ↓, s. 18.
- ↑ a b c d Nitka 2017 ↓, s. 15.
- ↑ Новейшие малые ракетные корабли ЧФ «Серпухов» и «Зеленый Дол» прибыли в Севастополь [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 18 listopada 2015 (ros.).
- ↑ В Севастополе на новейших малых ракетных кораблях «Серпухов» и «Зеленый Дол» подняты Военно-морские флаги [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 12 grudnia 2015 (ros.).
- ↑ Новейший ракетный корабль Черноморского флота «Серпухов» войдёт в состав постоянного соединения ВМФ России в Средиземном море [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 30 marca 2016 (ros.).
- ↑ МРК «Зеленый Дол» и «Серпухов» выполнены пуски крылатых ракет «Калибр» по целям террористической группировки «Джебхат ан-Нусра» на территории Сирии [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 19 sierpnia 2016 (ros.).
- ↑ Новейшие МРК «Серпухов» и «Зелёный Дол» Черноморского флота войдут в состав постоянного соединения ВМФ России в Средиземном море [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 5 października 2016 (ros.).
- ↑ 1 июня Черноморский флот получит новейший корабль - носитель ракет «Калибр» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 28 maja 2018 (ros.).
- ↑ В Санкт-Петербург прибыли экипажи 16 боевых кораблей ВМФ России для участия в Международном Военно-Морском Салоне «МВМС-2017» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 28 czerwca 2017 (ros.).
- ↑ Лучшие подразделения и корабли Балтийского флота удостоены наименований «ударные» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 29 listopada 2017 (ros.).; По итогам проверки 26 подразделений Балтийского флота стали «ударными» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 14 listopada 2018 (ros.).; Более 20 подразделений Балтийского флота стали «ударными» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 5 listopada 2019 (ros.).
- ↑ В Белом море малый ракетный корабль «Серпухов» Балтийского флота выполнил стрельбу из комплекса «Калибр» [online], Ministerstwo Obrony Rosji, 19 września 2023 (ros.).
- ↑ HUR: na Mierzei Wiślanej częściowo spłonął rosyjski okręt rakietowy „Sierpuchow” [online], 8 kwietnia 2024.
- ↑ Maksymilian Dura: Okręt rakietowy „Sierpuchow” płonie w Bałtijsku. Ale czy na pewno?. defence24.pl, 8 sierpnia 2024. [dostęp 2024-04-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Car′kow: Rossijskij Wojenno-Morskoj Fłot 2016 g. 2015, seria: Morskaja Kollekcyja. nr 12(193)/2015. (ros.).
- A. Car′kow: Rossijskij Wojenno-Morskoj Fłot 2018 g.. 2018, seria: Morskaja Kollekcyja. nr 1(220)/2018. (ros.).
- Andrzej Nitka. Bujany-M. Okręty rakietowe najmniejszego Kalibr(u). „Morze”. Nr 8/2017. III (23), sierpień 2017. ISSN 2543-5469.