Sinosoronia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sinosoronia
Zhang, 1992
Okres istnienia: apt
121.4/113
121.4/113
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

przekraski

Rodzina

Trogossitidae

Podrodzina

Lophocaterinae

Plemię

Ancyronini

Rodzaj

Sinosoronia

Typ nomenklatoryczny

Sinosoronia longiantenna Zhang, 1992

Sinosoronia – wymarły rodzaj chrząszczy z rodziny Trogossitidae i podrodziny Lophocaterinae. Jest taksonem monotypowym, obejmującym tylko jeden gatunek, Sinosoronia longiantenna. Żył w kredzie dolnej na terenie obecnych Chin.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 1992 roku przez Zhang Junfenga na łamach Acta Entomologica Sinica. Opisu dokonano na podstawie pojedynczej skamieniałości odnalezionej w Formacj Laiyang, w Nanligezhuang, w Tuanwang, w mieście na prawach powiatu Laiyang na terenie chińskiej prowincji Szantung[1]. Okaz znaleziono w trzecim ogniwie formacji, datowanym na apt w kredzie[2]. Nazwa rodzajowa oznacza po łacinie „chińska lizaczka[1].

Zhang zaliczył ten rodzaj do rodziny łyszczynkowatych z nadrodziny zgniotków[1]. W 2008 roku Jiří Kolibáč i Huang Diying przeklasyfikowali go do plemienia Ancyronini, zaliczając je do podrodziny Peltinae w rodzinie Trogossitidae[3]. Jeszcze w tym samym roku Kolibáč przeniósł Ancyronini do podrodziny Lophocaterinae[4]. Klasyfikację tę podtrzymano w przeglądzie rodziny Trogossitidae z 2013 roku[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz ten miał owalne ciało osiągające około 2,3 mm długości i 1,3 mm szerokości. Mniej więcej tak szeroka jak długa głowa zaopatrzona była w okrągłe, wyłupiaste oczy złożone oraz duże żuwaczki. Czułki były 1,2 raza dłuższe niż głowa i przedplecze razem wzięte. Cechowały się zgrubiałym trzonkiem, dwukrotnie dłuższymi niż szerokimi członami biczyka i wydłużoną, nieznacznie poszerzoną ku szczytowi, luźno zestawioną buławką. Przedplecze było 2,1 raza szersze niż długie, przedni brzeg miało prosty w części środkowej i łukowato wygięty ku przodowi w częściach bocznych, kąty przednie ostre, brzegi boczne łukowate, kąty tylne wydatne, a brzeg tylny falisty. Długość i szerokość małej, półkolistej tarczki były zbliżone. Pokrywy miały ściśle przylegające do przedplecza brzegi przednie, zaokrąglone barki, lekko łukowate brzegi zewnętrzne i wewnętrzne, ostre wierzchołki oraz pozbawioną rzędów powierzchnię. Pojedyncza pokrywa była 2,6 raza dłuższa niż szeroka i wyraźnie wykraczała poza czubek odwłoka[1][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zhang J.-F.. Fossil Coleoptera from Laiyang, Shandong Province, China. „Acta entomologica sinica”. 35, s. 331-338, 1992. 
  2. Nanligezhuang, Tuanwang Town, Laiyang City (Shandong Prov. Mus.) (Cretaceous of China). [w:] Fossilworks.org [on-line]. [dostęp 2022-02-14].
  3. Jiří Kolibáč, Huang D.-Y.. Taxonomic status of the Mesozoic genera Anhuistoma Lin, 1985, Eotenebroides Ren, 1995, Lithostoma Martynov, 1926, Palaeoendomychus Zhang, 1992 and Sinosoronia Zhang, 1992 (Coleoptera). „Entomologica Basiliensia et Collectionis Frey”. 30, s. 135-148, 2008. 
  4. Jiří Kolibáč. Morphology, taxonomy and phylogeny of Phloiophilus edwardsi Stephens, 1830 (Coleoptera, Cleroidea). „Entomologica Basiliensia et Collectionis Frey”. 30, s. 105-133, 2008. 
  5. a b Jiří Kolibáč. Trogossitidae: A review of the beetle family, with a catalogue and keys. „ZooKeys”. 366, s. 1-194, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.366.6172.