Skrzydłokwiat kwiecisty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzydłokwiat kwiecisty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Monsteroideae

Rodzaj

skrzydłokwiat

Gatunek

skrzydłokwiat kwiecisty

Nazwa systematyczna
Spathiphyllum floribundum (Linden & André) N.E.Br.
Gard. Chron. n.s. 1878 (2): 783 (1878)[3]
Synonimy
  • Anthurium floribundum Linden & André
  • Amomophyllum floribundum (Linden & André) Engl.
  • Spathiphyllum floribundum var. cuneatum Engl.

Skrzydłokwiat kwiecisty (Spathiphyllum floribundum (Linden & André) N.E.Br.) – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych roślin zielnych z rodzaju skrzydłokwiat, z rodziny obrazkowatych, występujący na obszarze od Kolumbii do północno-zachodniej Wenezueli i północnego Peru, zasiedlający wilgotne lasy równikowe, gdzie występuje na wysokości od 200 do 1500 m n.p.m.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Naziemna roślina zielna. Łodyga krótka, wzniesiona. Ogonki liściowe o długości od 10 do 15 cm, kolankowate wierzchołkowo. Blaszki liściowe podłużno-eliptyczne lub podłużno-lancetowate, o klinowatej nasadzie i zaostrzonym wierzchołku, o wymiarach 15×5,5–6 cm. Roślina tworzy pojedynczy kwiatostan typu kolbiastego pseudancjum, który wyrasta na pędzie kwiatostanowym o długości około 20–25 cm. Pochwa kwiatostanu biała, podłużno-lancetowata, o długości około 6 cm i szerokości około 2–3 cm. Kolba zielono-żółta lub biaława, cylindryczna, tępa, o wymiarach 3–4×0,7–0,8 cm. Kwiaty obupłciowe. Listki okwiatu o długości około 1,5 mm. Słupki odwrotnie piramidalne, o długości około 1,25 mm i szerokości około 2 mm. Zalążnie 1-2-komorowe[4].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Skrzydłokwiat kwiecisty jest obok skrzydłokwiatu Wallisa najczęściej uprawianym gatunkiem z tego rodzaju. Kwitnie późną wiosną i wczesnym latem. Wymaga żyznego, piaszczystego, dobrze przepuszczalnego podłoża oraz stanowiska w umiarkowanym cieniu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-03] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
  4. Adolf Engler i Kurt Krause. Araceae-Monsteroideae. „Das Pflanzenreich”. 37, s. 128, 1908. Adolf Engler. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag. (łac.). 
  5. Kirsten Albrecht Llamas: Tropical flowering plants; a guide to identification and cultivation. Portland, Or.: Timber Press, 2003, s. 128. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]