Sobór Przemienienia Pańskiego w Tambowie
 6810005000
| |||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||
 Fasada soboru | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
6/19 sierpnia | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Tambowa  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu tambowskiego  | |||||||||||||||||
 52°43′38,0″N 41°27′32,0″E/52,727222 41,458889
| |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Sobór Przemienienia Pańskiego – prawosławny sobór w Tambowie, cerkiew katedralna eparchii tambowskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na miejscu dzisiejszego soboru pierwotnie znajdowała się drewniana cerkiew. W 1694 biskup tambowski Pitirim rozpoczął budowę murowanego obiektu. Prace trwały do 1783, a ich ukończenie było możliwe dzięki finansowego wsparciu tambowskiego kupca Matwieja Borodina. Na początku XX wieku sobór odwiedził car Mikołaj II oraz późniejszy święty prawosławny Jan z Kronsztadu.
W 1929 władze stalinowskie zamknęły sobór i umieściły w nim muzeum regionalne. W ręce Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wrócił dopiero w 1993. W cerkwi znajdują się relikwie inicjatora jej budowy, uznanego przez Rosyjski Kościół Prawosławny za świętego.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Klasycystyczna cerkiew wzniesiona jest na planie prostokąta, z pięcioma wieżami zwieńczonymi złoconymi kopułami i krzyżami. Wejście do budynku prowadzi przez drzwi z portalem, na fasadzie pomiędzy prostokątnymi, obramowanymi oknami znajduje się rząd jońskich pilastrów z tympanonem. Całość malowana jest z zewnątrz na jasnozielono.
Wnętrze soboru nakryte jest sklepieniem krzyżowym, zachowały się w nim oryginalne freski, złocone elementy snycerki artystycznej i dwurzędowy ikonostas.