Rovinj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: Polonica
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: drobne merytoryczne
Linia 60: Linia 60:
* Kościół św. Krzyża
* Kościół św. Krzyża
* Kościół św. Tomasza
* Kościół św. Tomasza
* Łuk Balbi ([[XVII wiek|XVII w.]])
* Łuk Balbi w stylu barokowym z 1680 r.
* Ratusz
* Ratusz



Wersja z 11:56, 26 cze 2012

Szablon:Miasto zagranica infobox Rovinj (wł. Rovigno) – miasto w Chorwacji na półwyspie Istria leżące nad Morzem Adriatyckim, liczące 13 501 mieszkańców[1], z których jedna trzecia to Włosi.

Historia

Historia Rovinj sięga VII wieku p.n.e., była wówczas osadą plemienia Iliria[2]. W 129 p.n.e. znalazła się pod panowaniem Imperim Rzymskiego. Rzymianie zwali je Arupiunum albo Mons Rubineus, później Ruginium i w końcu Ruvinium. Zbudowano je na wyspie blisko wybrzeża[3]. Dopiero w 1763 połączono je z lądem zasypując cieśninę. Po rozpadzie cesarstwa około V wieku w stała się częścią Bizancjum. Od VI do VIII wieku należała do Egzarchatu Rawenny. W 788 stała się częścią Imperium Frankońskiego, którzy ufortyfikowali miasto. Nie zabezpieczyło to jednak przed ciągłymi oblężeniami i zniszczeniami czynionymi przez Saracenów i piratów w IX i X wieku. Przez kolejne wieki miejscowość należała do władców feudalnych. Od 1209 była rządzona przez patriarchę Akwilei. W latach 1283-1797 weszła w skład Republiki Wenecji. Miasto za czasów Wenecjan zostało dobrze sfortyfikowane. Posiadało mury miejskie z trzema bramami. Pozostałe dziś mury miejskie, brama miejska zwana "Łuk Balbi" (1680) i późno-renesansowa wieża zegarowa, datowane są właśnie na okres wenecki. Miasto również w tym czasie otrzymało prawa miejskie (1531)[4].

Po upadku Wenecjan i po czasach napoleońskich, Rovinj stała się częścią Cesarstwa Austriackiego do czasu I wojny światowej. Pod panowaniem Habsburgów (1813-1920) miasto szybko się rozwijało. Stało się największym miastem na zachodnim wybrzeżu Istrii. Wówczas powstał zakład przetwórstwa rybnego, fabryka tytoniu, teatr oraz lecznica Marii Teresy. Od 1920 do 1945 należała do Włoch, by po II wojnie światowej stać się częścią Socjalistycznej Republiki Chorwacji w ramach Socjalistycznej Federacji Republik Jugosławii. Podczas tego okresu większość włoskich mieszkańców opuściło miasto. Dzisiaj leży w granicach Republiki Chorwacji (1991)[3].

Zabytki

Przybrzeżne kamieniczki w Rovinju
  • Brama Portica
  • Brama św. Benedykta
  • Brama Świętego Krzyża
  • Klasztor Franciszkanów
  • Kaplica Świętej Trójcy
  • Katedra św. Eufemii (XVIII w.) - szczątki świętej przechowywane są w rzymskim sarkofagu w prawej apsydzie. Dzwonnica katedry ma 61 metrów wysokości i jest wzorowana na dzwonnicy św. Marka w Wenecji. Wieńczy ją miedziana figura św. Eufemii.
  • Kościół św. Krzyża
  • Kościół św. Tomasza
  • Łuk Balbi w stylu barokowym z 1680 r.
  • Ratusz

Polonica

Na wyspie św. Katarzyny koło Rovinju znajduje się pałacyk hrabiego Ignacego Korwin-Milewskiego zbudowany na przełomie XIX/XX wieku wg projektu krakowskiego architekta Teodora Talowskiego. Korwin-Milewski posiadał w swojej rezydencji wspaniałą kolekcję polskiego malarstwa w tym dzieła takich malarzy jak Gierymskiego, Chełmońskiego, Pankiewicza, Wyczółkowskiego, Stanisławskiego, de Laveaux, Malczewskiego, Matejki[5].

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie wg
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. M.Leniuk,Zielony Przewodnik - Chorwacja,Kraków 2007, s.56
  3. a b History of Rovinj
  4. Rovinj Culture | Rovinj History
  5. Andrzej Ryszkiewicz, Ignacy Korwin Milewski, Art and Business 9/97