Pokój toruński (1411): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Zobacz też: drobne redakcyjne |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
* [[pokój toruński 1466]] |
* [[pokój toruński 1466]] |
||
* [[stosunki polsko-krzyżackie]] |
* [[stosunki polsko-krzyżackie]] |
||
* [[Pokój w Lubowli 1412]] |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 12:31, 6 cze 2013
Data | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna | |||
Strony traktatu | |||
| |||
Przywódcy | |||
|
I pokój toruński – traktat pokojowy zawarty 1 lutego 1411 na wiślanej wyspie Kępa Bazarowa w Toruniu, między Polską i Litwą a Krzyżakami, kończący tzw. wielką wojnę z lat 1409-1411.
Postanowienia:
- Królestwo Polskie odzyskało Ziemię dobrzyńską z zamkami w Złotorii i Bobrownikach
- Zakon krzyżacki zrezygnował ze Żmudzi na okres życia Władysława Jagiełły i Witolda
- Księstwo Mazowieckie odzyskało Zawkrze
- Toruń, po pięciomiesięcznej przynależności do Polski, na mocy traktatu przeszedł ponownie pod panowanie Krzyżaków, podobnie jak cała ziemia chełmińska
- Obie strony postanowiły też, że kupcy obu państw mogą swobodnie i bez przeszkód, według dawnych zwyczajów, używać dróg wodnych i lądowych
- Zakon krzyżacki jako odszkodowanie i za wykup jeńców zobowiązał się zapłacić 100 tys. kop groszy czeskich
- kwestia Santoka i Drezdenka miały być poddane sądowi arbitrażowemu
- ziemie, miasta i zamki zdobyte przez obie strony wrócą pod poprzednią władzę
Uroczystego zaprzysiężenia i opieczętowania traktatu dokonał Władysław Jagiełło i Witold ze strony polskiej i litewskiej, a następnie wielki mistrz zakonu krzyżackiego Heinrich V von Plauen. Do wymiany w pełni opieczętowanych dokumentów pokoju doszło w maju 1411 roku w pobliżu zamku w Złotorii nad Drwęcą.
Pomimo niewielkich nabytków na rzecz Polski, I Pokój toruński miał wielkie znaczenie dla pozycji Jagiełły na arenie międzynarodowej, ponieważ w jego konsekwencji w marcu 1412 roku Zygmunt Luksemburski z Jagiełłą podpisali w Lubowli traktat pokojowy, który usankcjonował Jagiełłę jako władcę chrześcijańskiego i w wyniku którego przestawał obowiązywać okrążający Polskę sojusz krzyżacko-węgierski. Następnie Zygmunt wydał w sierpniu korzystny dla Polski wyrok w sporze z Krzyżakami oraz wymógł na nich wypłatę odszkodowania zapisanego w Pokoju toruńskim. Z odszkodowania tego 37 tys. kop czeskich pożyczył od Polski pod tzw. Zastaw spiski, który pozostał pod kontrolą Polski do końca XVIII wieku.
W konflikcie z Krzyżakami I pokój toruński nie doprowadził do trwałego pokoju między państwem krzyżackim a Koroną i Wielkim Księstwem i już w 1414 r. wybuchła nowa wojna (wojna głodowa).