Pokój w Merseburgu (1013)
 Położenie Łużyc i Milska względem Polski wczesnopiastowskiej | |||||||||
| Data |
24/25 maja 1013 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | |||||||||
| Wynik |
zakończenie II wojny polsko-niemieckiej i przyznanie Bolesławowi Łużyc i Milska | ||||||||
| Przyczyna | |||||||||
| Terytorium | |||||||||
| |||||||||
Pierwszy traktat pokojowy w Merseburgu – traktat pokojowy podpisany w nocy (w Zielone Świątki) z 24 na 25 maja 1013 roku w Merseburgu. Został zawarty między księciem polskim Bolesławem Chrobrym a cesarzem rzymskim i królem niemieckim Henrykiem II Świętym.
Pokój kończył drugi etap wojny polsko-niemieckiej stoczony w latach 1007-1013. Według postanowienia pokoju Bolesław otrzymywał Łużyce i Milsko, ale musiał złożyć z nich hołd lenny cesarzowi, oraz zobowiązać się do posiłków wojskowych dla Henryka, podczas wyprawy na Rzym[1][2][3][4][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tymieniecki Kazimierz, Bolesław Chrobry. W: Konopczyński Władysław (ed): Polski słownik biograficzny. T. II: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, 1936. ISBN 83-04-00148-9. s. 251
- ↑ Thietmar z Merseburga, Kronika, księga VI, 90 (55.); Stanisław Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, s. 251
- ↑ Merseburg, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-15].
- ↑ praca zbiorowa 2009 ↓.
- ↑ Barkowski 2018 ↓, s. 177-180.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- praca zbiorowa: Bolesław Chrobry. Wyd. standardowe. T. 2: Władcy Polski. Hachette, 2009. ISBN 978-83-7448-878-5.
- Robert F. Barkowski, Budziszyn 1002-1018, Warszawa: Bellona, 2018, s. 248, ISBN 978-83-11-15281-6.
Traktaty pokojowe i rozejmy w historii Polski
