Czerwień (Białoruś): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Geonidiusz (dyskusja | edycje) map |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 6 Rosjan, 3 Polaków i 1 Żyd<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Między nadzieją…| strony = 169| rozdział = W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny}}</ref>. |
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 6 Rosjan, 3 Polaków i 1 Żyd<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Między nadzieją…| strony = 169| rozdział = W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny}}</ref>. |
||
W pobliskim lesie znajdują się masowe groby więźniów narodowości białoruskiej, polskiej i litewskiej [[Droga śmierci Mińsk-Czerwień|przyprowadzonych z Mińska]] po agresji niemieckiej i zabitych przez [[NKWD]]. Na grobach ustawiono kilka pomników, m.in. autorstwa miejscowego rzeźbiarza Gienadija Matusewicza<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=9561 Як адзін мастак беларусізаваў цэлы горад - Наша Ніва: першая беларуская газэта<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>, i tablic pamiątkowych. Od 1991 w końcu czerwca odbywają się tam uroczystości, niechętnie widziane przez obecne władze białoruskie. |
W pobliskim lesie znajdują się masowe groby więźniów narodowości białoruskiej, polskiej i litewskiej [[Droga śmierci Mińsk-Czerwień|przyprowadzonych z Mińska w trakcie tzw. "Drogi śmierci"]] po agresji niemieckiej i zabitych przez [[NKWD]]. Na grobach ustawiono kilka pomników, m.in. autorstwa miejscowego rzeźbiarza Gienadija Matusewicza<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=9561 Як адзін мастак беларусізаваў цэлы горад - Наша Ніва: першая беларуская газэта<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>, i tablic pamiątkowych. Od 1991 w końcu czerwca odbywają się tam uroczystości, niechętnie widziane przez obecne władze białoruskie. |
||
== Książki == |
== Książki == |
||
Wersja z 16:59, 18 mar 2015
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+375 1714 | ||||
| Kod pocztowy |
223232 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
5 | ||||
Położenie na mapie obwodu mińskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Białorusi  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town} | |||||
| Strona internetowa | |||||
Czerwień (biał. Чэрвень – czerwiec) – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu czerwieńskiego. Do 18 września 1923 nosił nazwę Ihumeń (biał. Ігумен, igumen); 10,1 tys. mieszkańców (2010).
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 6 Rosjan, 3 Polaków i 1 Żyd[2].
W pobliskim lesie znajdują się masowe groby więźniów narodowości białoruskiej, polskiej i litewskiej przyprowadzonych z Mińska w trakcie tzw. "Drogi śmierci" po agresji niemieckiej i zabitych przez NKWD. Na grobach ustawiono kilka pomników, m.in. autorstwa miejscowego rzeźbiarza Gienadija Matusewicza[3], i tablic pamiątkowych. Od 1991 w końcu czerwca odbywają się tam uroczystości, niechętnie widziane przez obecne władze białoruskie.
Książki
- Lipińska G., Jeśli zapomnę o nich..., 1990
- Stankiewicz-Januszczak, J., Marsz śmierci - ewakuacja więźniów z Mińska do Czerwieni 24-27 czerwca 1941 r., Volumen (1999)
- Stankiewicz-Januszczak J., Dziś mówię ludziom, co mówiłam Bogu..., ISBN 83-914184-9-9
- Petruitis J., Kaip jie mus sušaudė, Kaunas, 1942, 1990 (lit.)
- Tumas J. Kelias į Červenę, Vilnius, 1990 (lit.)
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)
- ↑ W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny. W: Między nadzieją…. s. 169.
- ↑ Як адзін мастак беларусізаваў цэлы горад - Наша Ніва: першая беларуская газэта
Bibliografia
- Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.
Linki zewnętrzne
- Historia (ros.)
- Historia
- Fotografie na Radzima.org
- Byłe więzienie, pomniki
- Masakra
- Lista rozpoznanych litewskich ofiar
- Drugie Kuropaty
- Ihumeń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 249.
- Garady.org
Stolice rejonów obwodu mińskiego
