Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika we Wrześni: Różnice pomiędzy wersjami

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika
we Wrześni
	kościół parafialny
	; wrzesińska fara z pomnikiem Jana Pawła II;
Państwo	Polska
Miejscowość	Września
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika we Wrześni
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Świętego Stanisława Biskupa Męczennika
Historia
Data zakończenia budowy	XV wiek
Data zniszczenia; • przez	1655; pożar
Data odbudowy	1672; 1792; 1881-1887
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Wrześni Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie gminy Września Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:15, 5 gru 2016

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika we Wrześni (fara wrzesińska) – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny we Wrześni, w powiecie wrzesińskim, w województwie wielkopolskim.

Zlokalizowany jest w centrum miasta, między ulicą Kościelną, Rzeczną i Jana Pawła II.

Architektura

Świątynię zbudowano w XV wieku w stylu gotyckim, w formie bazyliki o trzech nawach z wieżą. W 1629 roku uszkodził ją pożar. kościół został spalony częściowo podczas Potopu szwedzkiego w 1655 roku w wyniku czego runęła ściana północna nawy głównej, odbudowana w 1672 roku. Konsekrowany ponownie w 1680 roku. W 1709 roku świątynię złupiły wojska szwedzkie. W 1772 roku zawaliły się sklepienia naw bocznych. Z inicjatywy kolatora Marcelego Ponińskiego odbudowę przeprowadził w 1792 roku Jan Binder z Kórnika. Obniżono wtedy między innymi nawy boczne i dach nad nawą główną o półtora metra. Zamurowano okno za ołtarzem głównym oraz podwyższono znacznie ławy okienne. Obniżono także wieżę.

W latach 1881-1887 przeprowadzono przebudowę kościoła wg projektu architekta Zygmunta Gorgolewskiego, zmieniając głównie detale i dekorację^[2].

Wnętrze

W szkarpach wieży wmurowane dwie stare chrzcielnice. W nawach bocznych sklepienia krzyżowe z 1792, w nawie głównej i prezbiterium strop drewniany kasetonowy z 1881. W prezbiterium malowidła ścienne ze scenami z historii Polski pędzla Lwickiego, z końca XIX wieku. W kruchcie pod wieżą z gotyckim sklepieniem żebrowym witraż, poświęcony pamięci Dzieci Wrześińskich, w wykonaniu Mariana Turwida, poety i plastyka. Ołtarz główny późnorenesansowy, drewniany o bogatej dekoracji snycerskiej, około 1640, z obrazem Wniebowzięcia Matki Bożej z postacią fundatora księdza Bielawskiego (1641). W zakończeniu ołtarza obraz Koronacja Matki Bożej, około 1640. W nawie południowej obraz Świętej Rozalii, warsztat wielkopolski, połowa XVII wieku. W kaplicy cztery portrety trumienne na blasze właścicieli miasta: Aleksandra Ponińskiego (zmarłego w 1633), Adriana Ponińskiego, miecznika poznańskiego (zmarłego w 1678), regimentarza konfederacji tarnogrodzkiej Chryzostoma Gniazdowskiego (zmarłego w 1732) i jego małżonki Barbary z Olewińskich (zmarłej w 1724).

Bibliografia

Franciszek Jaśkowiak: Województwo poznańskie. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo "Sport i Turystyka", 1967.
Regionwielkopolska.pl

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 257 [dostęp 2012-06-22] .
↑ https://www.academia.edu/30025355/Gotycka_architektura_ko%C5%9Bcio%C5%82a_farnego_pw._Wniebowzi%C4%99cia_NMP_i_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_BM_we_Wrze%C5%9Bni_w_Annales_UMCS_Artes_Vol._XIV_1_2016_s._25-48

[1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 257 [dostęp 2012-06-22] .

[2] ttps://www.academia.edu/30025355/Gotycka_architektura_ko%C5%9Bcio%C5%82a_farnego_pw._Wniebowzi%C4%99cia_NMP_i_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_BM_we_Wrze%C5%9Bni_w_Annales_UMCS_Artes_Vol._XIV_1_2016_s._25-48

[2]

@@ Linia 77: / Linia 77: @@
 Świątynię zbudowano w XV wieku w stylu gotyckim, w formie bazyliki o trzech nawach z [[wieża|wieżą]]. W 1629 roku uszkodził ją pożar. kościół został spalony częściowo podczas Potopu szwedzkiego w 1655 roku w wyniku czego runęła ściana północna nawy głównej, odbudowana w 1672 roku. Konsekrowany ponownie w 1680 roku. W 1709 roku świątynię złupiły wojska szwedzkie. W 1772 roku zawaliły się sklepienia naw bocznych. Z inicjatywy [[Kolator|kolatora]] Marcelego Ponińskiego odbudowę przeprowadził w 1792 roku Jan Binder z [[Kórnik]]a. Obniżono wtedy między innymi nawy boczne i dach nad nawą główną o półtora metra. Zamurowano okno za ołtarzem głównym oraz podwyższono znacznie ławy okienne. Obniżono także wieżę.
-W latach 1881-1887 przeprowadzono przebudowę kościoła wg projektu architekta [[Zygmunt Gorgolewski|Zygmunta Gorgolewskiego]], zmieniając głównie detale i dekorację.
+W latach 1881-1887 przeprowadzono przebudowę kościoła wg projektu architekta [[Zygmunt Gorgolewski|Zygmunta Gorgolewskiego]], zmieniając głównie detale i dekorację<ref>https://www.academia.edu/30025355/Gotycka_architektura_ko%C5%9Bcio%C5%82a_farnego_pw._Wniebowzi%C4%99cia_NMP_i_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_BM_we_Wrze%C5%9Bni_w_Annales_UMCS_Artes_Vol._XIV_1_2016_s._25-48</ref>.
 == Wnętrze ==