Sulmierzyce (województwo łódzkie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Meryt Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Meryt Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
Miejscowość jest siedzibą [[Sulmierzyce (gmina wiejska)|gminy Sulmierzyce]]. |
Miejscowość jest siedzibą [[Sulmierzyce (gmina wiejska)|gminy Sulmierzyce]]. |
||
Wieś na [[Wysoczyzna Bełchatowska|Wysoczyźnie Bełchatowskiej]] – 1400 mieszkańców (2006). Z testamentu [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]] dowiadujemy się, że te rozległe, zalesione obszary wchodziły w skład [[Księstwo łęczyckie|Księstwa Łęczyckiego]], którym po śmierci władcy władała wdowa – [[Salomea z Bergu|Księżna Salomea]]. W źródłach pisanych Sulmierzyce wzmiankowane są jako wieś szlachecka. Nie wiadomo kto i kiedy założył osadę. Przypuszczalnie był to szlachcic z rodu Ostojczyków, którzy byli w Sulmierzycach do roku [[1470]]. Istnieje prawdopodobieństwo, że nazwa Sulmierzyce wywodzi się od imienia [[Sulimir|Sulmir]] – jednego z założycieli wsi. Wieś Sulmierzyce rozłożyła się po obu stronach doliny w kształcie niecki na długości ok. 800 m, 1 km od dworu, z drogą położoną w środku wsi, znaną już w średniowieczu. W [[1800]] roku do Sulmierzyc przybyli [[Żydzi]]. Najstarsze akta stanu cywilnego, jakie zachowały się z roku [[1814]], są dowodem na istnienie gminy żydowskiej wyznaniowej. Rok [[1851]] to rok groźnego [[pożar]]u, w którym spaliła się cała wieś. W 2 połowie XIX wieku z |
Wieś na [[Wysoczyzna Bełchatowska|Wysoczyźnie Bełchatowskiej]] – 1400 mieszkańców (2006). Z testamentu [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]] dowiadujemy się, że te rozległe, zalesione obszary wchodziły w skład [[Księstwo łęczyckie|Księstwa Łęczyckiego]], którym po śmierci władcy władała wdowa – [[Salomea z Bergu|Księżna Salomea]]. W źródłach pisanych Sulmierzyce wzmiankowane są jako wieś szlachecka. Nie wiadomo kto i kiedy założył osadę. Przypuszczalnie był to szlachcic z rodu Ostojczyków, którzy byli w Sulmierzycach do roku [[1470]]. Istnieje prawdopodobieństwo, że nazwa Sulmierzyce wywodzi się od imienia [[Sulimir|Sulmir]] – jednego z założycieli wsi. Wieś Sulmierzyce rozłożyła się po obu stronach doliny w kształcie niecki na długości ok. 800 m, 1 km od dworu, z drogą położoną w środku wsi, znaną już w średniowieczu. W [[1800]] roku do Sulmierzyc przybyli [[Żydzi]]. Najstarsze akta stanu cywilnego, jakie zachowały się z roku [[1814]], są dowodem na istnienie gminy żydowskiej wyznaniowej. Rok [[1851]] to rok groźnego [[pożar]]u, w którym spaliła się cała wieś. W 2 połowie XIX wieku z Sulmierzyc do Grand Rapids w USA wyemigrowali rodzice mistrza świata w boksie znanego powszechnie jako [[Stanley Ketchel]] (Stanisław Kiecal) i wspomnianego w jednej z powieści Ernesta Hemigwaya. [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|Lata okupacji]] to nie tylko lata eksterminacji mieszkańców, ale też rozkradanie mienia. Niemcy rabują wtedy dzwon „Jan” z [[dzwonnica|dzwonnicy]] w Sulmierzycach, który ocalał podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] ze względu na swój ciężar. |
||
Wieś jest usytuowana przy drodze powiatowej z [[Pajęczno|Pajęczna]] do [[Kamieńsk]]a. |
Wieś jest usytuowana przy drodze powiatowej z [[Pajęczno|Pajęczna]] do [[Kamieńsk]]a. |
||
Wersja z 22:07, 18 lis 2017
| miejscowość | |
 Kościół parafialny św. Erazma Biskupa Męczennika | |
| Państwo | łódzkie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
1400 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 44 |
| Kod pocztowy |
98-338 |
| Tablice rejestracyjne |
EPJ |
| SIMC |
0552892 |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: łódzkie | |
Położenie na mapie świata  | |
| 51°11′07″N 19°11′30″E/51,185278 19,191667 | |
Sulmierzyce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie piotrkowskim.
Miejscowość jest siedzibą gminy Sulmierzyce.
Wieś na Wysoczyźnie Bełchatowskiej – 1400 mieszkańców (2006). Z testamentu Bolesława Krzywoustego dowiadujemy się, że te rozległe, zalesione obszary wchodziły w skład Księstwa Łęczyckiego, którym po śmierci władcy władała wdowa – Księżna Salomea. W źródłach pisanych Sulmierzyce wzmiankowane są jako wieś szlachecka. Nie wiadomo kto i kiedy założył osadę. Przypuszczalnie był to szlachcic z rodu Ostojczyków, którzy byli w Sulmierzycach do roku 1470. Istnieje prawdopodobieństwo, że nazwa Sulmierzyce wywodzi się od imienia Sulmir – jednego z założycieli wsi. Wieś Sulmierzyce rozłożyła się po obu stronach doliny w kształcie niecki na długości ok. 800 m, 1 km od dworu, z drogą położoną w środku wsi, znaną już w średniowieczu. W 1800 roku do Sulmierzyc przybyli Żydzi. Najstarsze akta stanu cywilnego, jakie zachowały się z roku 1814, są dowodem na istnienie gminy żydowskiej wyznaniowej. Rok 1851 to rok groźnego pożaru, w którym spaliła się cała wieś. W 2 połowie XIX wieku z Sulmierzyc do Grand Rapids w USA wyemigrowali rodzice mistrza świata w boksie znanego powszechnie jako Stanley Ketchel (Stanisław Kiecal) i wspomnianego w jednej z powieści Ernesta Hemigwaya. Lata okupacji to nie tylko lata eksterminacji mieszkańców, ale też rozkradanie mienia. Niemcy rabują wtedy dzwon „Jan” z dzwonnicy w Sulmierzycach, który ocalał podczas I wojny światowej ze względu na swój ciężar. Wieś jest usytuowana przy drodze powiatowej z Pajęczna do Kamieńska.
Zobacz też
- Sulmierzyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 575.
Siedziba gminy: Sulmierzyce
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Części wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
| Nieistniejąca wieś |
