Przejdź do zawartości

Krzysztof Szyga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Aktualizacja biografii, usunięcie złośliwych źródeł i nieprawdziwych informacji
Drobne redakcyjne - to wynika z przypisu
Linia 15: Linia 15:
Ukończył studia na [[Politechnika Warszawska|Politechnice Warszawskiej]]. W 1994 został radnym w [[Siemianowice Śląskie|Siemianowicach Śląskich]]. W latach 1998–2002 był właścicielem pisma „Echo Siemianowic”. Zasiadał w zarządzie regionu śląskiego [[Stowarzyszenie|Stowarzyszenia]] Obywatele dla Rzeczypospolitej, założonego przez [[Andrzej Olechowski|Andrzeja Olechowskiego]]. Zakładał [[Platforma Obywatelska|Platformę Obywatelską]] w [[województwo śląskie|województwie śląskim]], do której przeszedł z [[Unia Wolności|Unii Wolności]]. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach parlamentarnych w 2001]] bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu. Od 2001 do 2005 przewodniczył PO w Siemianowicach Śląskich. W latach 2002–2004 był zastępcą [[prezydent miasta|prezydenta]] Siemianowic Śląskich. W 2004 zdał egzamin na członka rad nadzorczych spółek [[Skarb Państwa|Skarbu Państwa]]. W 2005 został redaktorem naczelnym Radia Piekary. Od 2003 do 2006 był prezesem [[Związek Górnośląski|Związku Górnośląskiego]].
Ukończył studia na [[Politechnika Warszawska|Politechnice Warszawskiej]]. W 1994 został radnym w [[Siemianowice Śląskie|Siemianowicach Śląskich]]. W latach 1998–2002 był właścicielem pisma „Echo Siemianowic”. Zasiadał w zarządzie regionu śląskiego [[Stowarzyszenie|Stowarzyszenia]] Obywatele dla Rzeczypospolitej, założonego przez [[Andrzej Olechowski|Andrzeja Olechowskiego]]. Zakładał [[Platforma Obywatelska|Platformę Obywatelską]] w [[województwo śląskie|województwie śląskim]], do której przeszedł z [[Unia Wolności|Unii Wolności]]. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach parlamentarnych w 2001]] bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu. Od 2001 do 2005 przewodniczył PO w Siemianowicach Śląskich. W latach 2002–2004 był zastępcą [[prezydent miasta|prezydenta]] Siemianowic Śląskich. W 2004 zdał egzamin na członka rad nadzorczych spółek [[Skarb Państwa|Skarbu Państwa]]. W 2005 został redaktorem naczelnym Radia Piekary. Od 2003 do 2006 był prezesem [[Związek Górnośląski|Związku Górnośląskiego]].


⚫
Z Platformy Obywatelskiej został usunięty wkrótce przed [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2005 roku|wyborami parlamentarnymi w 2005]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://archive.is/TSU3|autor=Przemysław Jedlecki|tytuł=Kolejne kłopoty Krzysztofa Szygi|opublikowany=gazeta.pl|data=22 września 2005}}</ref>. Dostał się jednak do Sejmu V kadencji z ostatniego miejsca na liście PO w [[Okręg wyborczy nr 31 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu katowickim]]. Otrzymał wtedy 3882 głosy, o 24 więcej niż [[Józef Berger]]<ref>[https://wybory2005.pkw.gov.pl/SJM/PL/WYN/W78/31.htm Serwis PKW – Wybory 2005]</ref>. W Sejmie zasłynął charakterystycznym stylem wypowiedzi oraz spontanicznym używaniem na mównicy sejmowej gwary śląskiej. Od września 2006 współtworzył poselski klub [[Ruch Ludowo-Narodowy (klub parlamentarny)|Ruchu Ludowo-Narodowego]], którego od 15 listopada do 1 grudnia 2006 był przewodniczącym. 18 grudnia 2006 współtworzył koło poselskie [[Ruch Ludowo-Chrześcijański]], a w 2007 partię [[Liga Narodowa (partia polityczna)|Ruch Ludowo-Narodowy]]. Od 2007 był zastępcą przewodniczącego Komisji Sejmowej „Solidarne Państwo”. Nie kandydował w przedterminowych [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]].
Był sygnatariuszem deklaracji "Jedności Górnośląskiej" z 2004 roku - jednej z pierwszych inicjatyw, mających na celu współpracę śląskich organizacji regionalnych<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Wądołowski |tytuł = Śląsk oswojony. Obraz Śląska w świadomości liderów organizacji regionalnych na przykładzie badań z terenu Siemianowic Śląskich |miejsce = Kraków 2016 |wydawca = Wydawnictwo WAM |s = s. 79-80}}</ref>.


⚫
W [[Wybory samorządowe w Polsce w 2010 roku|wyborach samorządowych w 2010]] był bezpartyjnym kandydatem na prezydenta [[Siemianowice Śląskie|Siemianowic Śląskich]] z poparciem m.in. [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]] (zajął ostatnie, 4. miejsce z wynikiem ok. 11% głosów) oraz do rady miasta z listy „Wspólnych Siemianowic”, który to komitet nie uzyskał żadnych mandatów<ref>[http://wybory2010.pkw.gov.pl/geo/pl/240000/247401.html#tabs-1 Serwis PKW – Wybory 2010]</ref>. 10 stycznia 2011 został pełnomocnikiem ugrupowania [[Polska Jest Najważniejsza]] na Siemianowice Śląskie. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach parlamentarnych w tym samym roku]] kandydował z listy PJN do Sejmu, otrzymując 432 głosy<ref>[https://wybory2011.pkw.gov.pl/wyn/240000/pl/okr-31.html#tabs-1 Serwis PKW – Wybory 2011]</ref>.
⚫
Poseł do Sejmu V kadencji – mandat uzyskał z ostatniego miejsca na liście PO w [[Okręg wyborczy nr 31 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu katowickim]]. Otrzymał wtedy 3882 głosy, o 24 więcej niż [[Józef Berger]]<ref>[https://wybory2005.pkw.gov.pl/SJM/PL/WYN/W78/31.htm Serwis PKW – Wybory 2005]</ref>. W Sejmie zasłynął charakterystycznym stylem wypowiedzi oraz spontanicznym używaniem na mównicy sejmowej języka śląskiego<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=06.04.06. Krzysztof Szyga wypowiedź w sejmie|url=https://www.youtube.com/watch?v=byEZs0xy_r0|data dostępu=2024-01-05}}</ref>. Od września 2006 współtworzył poselski klub [[Ruch Ludowo-Narodowy (klub parlamentarny)|Ruchu Ludowo-Narodowego]], którego od 15 listopada do 1 grudnia 2006 był przewodniczącym. 18 grudnia 2006 współtworzył koło poselskie [[Ruch Ludowo-Chrześcijański]], a w 2007 partię [[Liga Narodowa (partia polityczna)|Ruch Ludowo-Narodowy]]. Od 2007 był zastępcą przewodniczącego Komisji Sejmowej „Solidarne Państwo”. Nie kandydował w przedterminowych [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]].


W 2013 został powiatowym koordynatorem Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej zamieszkałej w Siemianowicach Śląskich<ref>{{Cytuj stronę|url=http://wpolityce.pl/polityka/157438-niezdrowe-fascynacje-bylego-posla-krzysztof-szyga-identyfikuje-sie-z-tymi-ktorzy-wkraczajace-oddzialy-hitlerowskie-witali-heilujac-radosnie|autor=Wojciech Kempa|tytuł=Niezdrowe fascynacje byłego posła. „Krzysztof Szyga identyfikuje się z tymi, którzy wkraczające oddziały hitlerowskie witali, heilując radośnie”|opublikowany=wpolityce.pl|data=14 maja 2013}}</ref>.
⚫
W [[Wybory samorządowe w Polsce w 2010 roku|wyborach samorządowych w 2010]] był bezpartyjnym kandydatem na prezydenta [[Siemianowice Śląskie|Siemianowic Śląskich]] z poparciem m.in. [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]] (zajął 4. miejsce z wynikiem ok. 11% głosów) oraz do rady miasta z listy „Wspólnych Siemianowic”, który to komitet nie uzyskał żadnych mandatów<ref>[http://wybory2010.pkw.gov.pl/geo/pl/240000/247401.html#tabs-1 Serwis PKW – Wybory 2010]</ref>. 10 stycznia 2011 został pełnomocnikiem ugrupowania [[Polska Jest Najważniejsza]] na Siemianowice Śląskie. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach parlamentarnych w tym samym roku]] kandydował z listy PJN do Sejmu, otrzymując 432 głosy<ref>[https://wybory2011.pkw.gov.pl/wyn/240000/pl/okr-31.html#tabs-1 Serwis PKW – Wybory 2011]</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 19:08, 5 sty 2024

Krzysztof Szyga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1966
Katowice

Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Ruch Ludowo-Narodowy
Okres

od 15 listopada 2006
do 1 grudnia 2006

Przynależność polityczna

Ruch Ludowo-Narodowy

Poprzednik

Józef Cepil (p.o.)

Multimedia w Wikimedia Commons

Krzysztof Michał Szyga (ur. 6 lutego 1966 w Katowicach) – polski polityk, samorządowiec i inżynier, poseł na Sejm V kadencji.

Życiorys

Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. W 1994 został radnym w Siemianowicach Śląskich. W latach 1998–2002 był właścicielem pisma „Echo Siemianowic”. Zasiadał w zarządzie regionu śląskiego Stowarzyszenia Obywatele dla Rzeczypospolitej, założonego przez Andrzeja Olechowskiego. Zakładał Platformę Obywatelską w województwie śląskim, do której przeszedł z Unii Wolności. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu. Od 2001 do 2005 przewodniczył PO w Siemianowicach Śląskich. W latach 2002–2004 był zastępcą prezydenta Siemianowic Śląskich. W 2004 zdał egzamin na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa. W 2005 został redaktorem naczelnym Radia Piekary. Od 2003 do 2006 był prezesem Związku Górnośląskiego.

Z Platformy Obywatelskiej został usunięty wkrótce przed wyborami parlamentarnymi w 2005[1]. Dostał się jednak do Sejmu V kadencji z ostatniego miejsca na liście PO w okręgu katowickim. Otrzymał wtedy 3882 głosy, o 24 więcej niż Józef Berger[2]. W Sejmie zasłynął charakterystycznym stylem wypowiedzi oraz spontanicznym używaniem na mównicy sejmowej gwary śląskiej. Od września 2006 współtworzył poselski klub Ruchu Ludowo-Narodowego, którego od 15 listopada do 1 grudnia 2006 był przewodniczącym. 18 grudnia 2006 współtworzył koło poselskie Ruch Ludowo-Chrześcijański, a w 2007 partię Ruch Ludowo-Narodowy. Od 2007 był zastępcą przewodniczącego Komisji Sejmowej „Solidarne Państwo”. Nie kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007.

W wyborach samorządowych w 2010 był bezpartyjnym kandydatem na prezydenta Siemianowic Śląskich z poparciem m.in. PSL (zajął ostatnie, 4. miejsce z wynikiem ok. 11% głosów) oraz do rady miasta z listy „Wspólnych Siemianowic”, który to komitet nie uzyskał żadnych mandatów[3]. 10 stycznia 2011 został pełnomocnikiem ugrupowania Polska Jest Najważniejsza na Siemianowice Śląskie. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydował z listy PJN do Sejmu, otrzymując 432 głosy[4].

W 2013 został powiatowym koordynatorem Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej zamieszkałej w Siemianowicach Śląskich[5].

Przypisy

  1. ↑ Przemysław Jedlecki: Kolejne kłopoty Krzysztofa Szygi. gazeta.pl, 22 września 2005.
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011
  5. ↑ Wojciech Kempa: Niezdrowe fascynacje byłego posła. „Krzysztof Szyga identyfikuje się z tymi, którzy wkraczające oddziały hitlerowskie witali, heilując radośnie”. wpolityce.pl, 14 maja 2013.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Szyga&oldid=72414088”