Targowica (obwód kirowohradzki): Różnice pomiędzy wersjami
48°39′26″N 30°46′54″E/48,657222 30,781667| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Usunięty rusycyzm Znaczniki: Wycofane VisualEditor: przełączono |
|||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Targowica''' ({{w języku|uk|Торговиця}}, ''Torhowycia'') – wieś |
'''Targowica''' ({{w języku|uk|Торговиця}}, ''Torhowycia'') – wieś w [[Ukraina|Ukrainie]], dawne [[miasto|miasteczko]], w [[Obwód kirowohradzki|obwodzie kirowohradzkim]], w [[Rejon nowoarchanhelski|rejonie nowoarchanhelskim]]. Położona na prawym brzegu [[Siniucha|Siniuchy]] na wschodnim krańcu [[Podole|Podola]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Wersja z 21:46, 29 kwi 2024
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
154 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 5255 |
| Kod pocztowy |
26106 |
Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°39′26″N 30°46′54″E/48,657222 30,781667
| |
Targowica (ukr. Торговиця, Torhowycia) – wieś w Ukrainie, dawne miasteczko, w obwodzie kirowohradzkim, w rejonie nowoarchanhelskim. Położona na prawym brzegu Siniuchy na wschodnim krańcu Podola.
Historia
W XIV wieku istniała tu ważna osada handlowa, z której korzystali m.in. Genueńczycy z Kaffy, Mołdawianie, Wołosi i Grecy[1]. Po upadku osady w XV w., odrodziła się w XVII w. za sprawą Walentego Aleksandra Kalinowskiego i Marcina Kalinowskiego[1]. Leżała w granicach województwa bracławskiego na tzw. czarnym szlaku. W drugiej połowie XVI wieku miasto było własnością księcia Bohusza Koreckiego[2]. Po rozejmie andruszowskim od 1667 roku nieopodal Targowicy biegła granica polsko-rosyjska. W latach 1672-1699 wraz z Podolem przejściowo pod zwierzchnictwem Imperium Osmańskiego. W XVIII wieku Targowica była jedną z posiadłości Potockich na wschodnim Podolu. W 1751 po rosyjskiej stronie granicy powstała Nowa Serbia, z której serbskimi osadnikami mieszkańcy Targowicy toczyli liczne spory przed targowickim sądem pogranicznym[1]. Od 1773 roku Targowica była własnością Stanisława Szczęsnego Potockiego[1]. 14 maja 1792 rzekome miejsce ogłoszenia konfederacji targowickiej (w rzeczywistości akt przygotowano i wydano w Petersburgu), zmierzającej do obalenia Konstytucji 3 maja przy pomocy interwencji armii rosyjskiej. W 1793 zajęta przez Rosję w efekcie II rozbioru Polski. W zaborze rosyjskim przynależała administracyjnie do guberni kijowskiej.
Przypisy
- ↑ a b c d Targowica – symbol narodowej zdrady. Wilanów-Pałac.pl. [dostęp 2017-03-09].
- ↑ Zbigniew Anusik, Latyfundium Koreckich w XVI i XVII wieku, w: Zbigniew Anusik, Studia i szkice staropolskie, Łódź 2011, s. 555.
Linki zewnętrzne
- Targowica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 170.