Stado ogierów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stado ogierów – jednostka hodowli koni posiadająca ogiery hodowlane, które stanowią na pewnym terenie. Europejskie państwowe stada ogierów i stadniny należą do Europejskiego Stowarzyszenia Stadnin Państwowych ESSA[1].

Polska[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze stado ogierów na ziemiach polskich powstało w Sierakowie w 1829 jako Landgestüt Zierke[2], stado w Gnieźnie K. Posensches Landgestüt Gnesen w 1885[3]. Listę państwowych stad określił Prezydent RP w 1927, tworząc państwowe zakłady chowu koni. Po wojnie Sądowa Wisznia stała się ukraińska, natomiast Polska uzyskała Stado Ogierów Książ (Landgestüt Fürstenstein), Kętrzyn (Landgestüt Rastenburg) i Kwidzyn (Landgestüt Marienwerder), a stada w Braniewie nie odtworzono. W 1955 zlikwidowano stado Drogomyśl, a utworzono stado Klikowa w Tarnowie[4]. Utworzono stado Biały Bór.

Część ogierów jest dzierżawiona[5].

Niemcy[edytuj | edytuj kod]

Z powodu zmian w hodowli część stad zlikwidowano, obecnie istnieje siedem stad czystych (Landgestüt), trzy stadniny ze stadami (Haupt- und Landgestüt) oraz jeden Hauptgestüt Graditz.

Stada[edytuj | edytuj kod]

Szlezwik-Holsztyn zlikwidował swoje stado w 1960.

Czechy[edytuj | edytuj kod]

Obecnie istnieją dwa stada:

Rumunia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zjazd europejskich państwowych stadnin w Polsce
  2. Sieraków najstarsze Stado Ogierów na ziemiach polskich
  3. Stado ogierów w Gnieźnie
  4. Historia SO Klikowa. [dostęp 2016-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  5. OGIERY DO DZIERŻAWY NA SEZON 2016. [dostęp 2016-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-05)].
  6. Zemský hřebčinec Písek, s.p.o.
  7. ZEMSKÝ HŘEBČINEC TLUMAČOV s.p.o.. [dostęp 2016-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-09)].
  8. Depozitul de armasari dumbrava [online], www.rosilva.ro [dostęp 2017-11-20] (rum.).
  9. Depozitul de armasari arad [online], www.rosilva.ro [dostęp 2017-11-20] (rum.).
  10. Depozitul de armasari ramnicelu [online], www.rosilva.ro [dostęp 2017-11-20] (rum.).
  11. Depozitul de armasari targu mures [online], www.rosilva.ro [dostęp 2017-11-20] (rum.).