Stanisław Dąbek (1894–1933)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Dąbek
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1894
Kosina

Data i miejsce śmierci

20 marca 1933
Wadowice

Przebieg służby
Lata służby

do 1933

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion KOP „Kopyczyńce”
12 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Stanisław Dąbek[1] (ur. 1 grudnia 1894, zm. 20 marca 1933 w Wadowicach) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Dąbek urodził się 1 grudnia 1894 roku. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 14 pułku piechoty[2].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie 4 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 14 pułk piechoty (w tym samym czasie w 14 pp pełnił służbę także major Stanisław Dąbek)[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 394. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Od 22 lipca 1922 roku pełnił obowiązki dowódcy I batalionu 25 pułku piechoty w Piotrkowie[5][6]. W 1924 roku w dalszym ciągu pełnił służbę w 25 pułku piechoty[7]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 113. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu 1925 roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko referenta wyszkolenia w Oddziale Wyszkolenia[9]. 23 grudnia 1927 roku został przydzielony z DOK IV do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko dowódcy II batalionu podchorążych[10][11][12].

24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu KOP „Kopyczyńce”[14]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 12 pułku piechoty w Wadowicach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15][16]. Zmarł 20 marca 1933 roku w Wadowicach. Dwa dni później został pochowany na cmentarzu miejskim w Wadowicach[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego występował jako „Stanisław III Dąbek” w celu odróżnienia od trzech innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
  2. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 61, 592.
  4. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 44.
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 197, 408.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 184, 351.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 20 marca 1925 roku, s. 158.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 364.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 175.
  12. ↑ Księga pamiątkowa 1830 - 29 XI 1930. Szkice z dziejów szkół piechoty polskiej, Nakładem Komitetu Obchodu Święta 29 listopada w Szkole Podchorążych Piechoty, Ostrów-Komorowo 1930, s. 417, 422.
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 439.
  14. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  15. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 254.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23, 542.
  17. ↑ „Polska Zbrojna” nr 83 z 24 marca 1933 roku, s. 2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 148.
  18. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Dąbek_(1894–1933)&oldid=72198842”