Stanisław Lanckoroński (zm. 1489)

Stanisław Lanckoroński z Brzezia, Lanckorony i Wodzisławia zwany Marszałkowic herbu Zadora (1412-1489) – marszałek nadworny koronny w latach 1479-1489, kuchmistrz koronny w 1475 roku^[1], dyplomata.

Był synem Mikołaja i Felicji Lis.

W 1468 powołany w skład delegacji polskiej do króla Czech Jerzego z Podiebradów, w celu nakłonienia go do przeznaczenia tronu czeskiego Władysławowi Jagiellończykowi. Brał czynny udział w zmaganiach militarnych Władysława Jagiellończyka z Maciejem Korwinem o Śląsk i Morawy. W 1475 jako kuchmistrz wielki koronny odprowadził królewnę Jadwigę Jagiellonkę do Bawarii, gdzie poślubiła Jerzego Bogatego. W 1478 wraz z Janem Długoszem odbył poselstwo do Budy i Wyszehradu, gdzie doprowadził do rozejmu z Korwinem.

Był jednym z najbogatszych możnowładców małopolskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 160.

Feliks Kiryk: Stanisław Lanckoroński. [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XVI. 1971, s. 450–451.