Stanisław Sommer
 kapral podchorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 2002 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
27 Wołyńska Dywizja Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
| |
'Stanisław Sommer, ps. „Makina” (ur. 12 listopada 1923 w Jaworznie, zm. 6 kwietnia 2002 w Warszawie) – kapral podchorąży Wojska Polskiego, fotograf, pisarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
W czasie okupacji był żołnierzem „Kompanii Warszawskiej” saperów w 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej. Walczył na Wołyniu, gdzie został odznaczony Orderem Virtuti Militari[1].
Do Warszawy wrócił pod koniec lipca 1944. W powstaniu warszawskim brał udział jako żołnierz batalionu „Czata 49”, walczył na Woli, Czerniakowie i Starym Mieście. Ranny 12 sierpnia 1944 roku w czasie walk w rejonie Stawek na przyczółku Czerniakowskim, 20 września 1944 przepłynął Wisłę w grupie rannych z batalionu „Czata 49". Z fotografii, które wykonał w czasie powstania, ocalało kilkanaście klatek z rejonu Starego Miasta[2][3]. Fotografował aparatem Contax[4]. Podczas okupacji mieszkał wraz z Bronisławem Bachlińskim pod jednym adresem, przy ulicy Hożej 42 w Warszawie[5].
Powstańczy szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]
Wola – Stare Miasto – kanały (oddział desantu na pl. Bankowy) – Śródmieście – Górny Czerniaków.
Wykonał szereg powstańczych zdjęć batalionu „Czata 49”, m.in. żołnierzy z plutonów por. „Piotra” i „Czarnego” na ul. Wolskiej (2 zdjęcia), rusznikarni przy ul. Karolkowej, plutonu „Piotra”, plutonu „Szczęsnego” w tzw. Domu Bankowym na rogu ul. Bonifraterskiej i Przebieg (3 zdjęcia), sanitariuszki „Xeni”, por. „Piotra”[5][6].
Fotografia[edytuj | edytuj kod]
Po wojnie Stanisław Sommer kontynuował naukę, uzyskując stopień magistra inżyniera. Pracował także na Uniwersytecie Warszawskim jako chemik o specjalności fotochemicznej. Współredagował miesięcznik „Fotografia”, był współautorem wielkiej wystawy fotograficznej „Warszawa oskarża”[4].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Proces negatywowy i pozytywowy w fotografii (Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1954)
- Ćwiczenia rysunkowe z technologii chemicznej z zarysem maszynoznawstwa chemicznego (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1954)
- Fotografia na materiałach nietypowych (Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1955)
- Vademecum fotografa (współpr. Witold Dederko, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1956)
Źródło:[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Karolina Korwin Piotrowska, córka powstańca: Jak patrzę, co się dzieje ze znakiem Polski Walczącej, to szlag mnie trafia [online], wiadomosci.dziennik.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Adam Roman „Adam” – Archiwum Historii Mówionej [online], www.1944.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Powstanie Warszawskie w obiektywie filmowców i fotoreporterów [online], www.akademiapolskiegofilmu.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ a b Stanisław Kopf, Z kamerą w powstańczej Warszawie – 1944, Warszawa: Związek Polskich Artystów Fotografików, 1994, s. 145–147, ISBN 83-900225-2-4.
- ↑ a b Stanisław Sommer – powstańcze biogramy [online], www.1944.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Batalion „Czata 49” [online], www.dws.org.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Stanisław Sommer [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2023-11-13].