Szantyr II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Szantyr cz. Pobóg odm.

Szantyrpolski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg[1]. Istnieje inny herb szlachecki o takiej samej nazwie: Szantyr, odmiana herbu Lubicz[2].

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb, zgodnie ze współczesnymi zasadami blazonowania, można opisać następująco:

Na tarczy dwupolowej, dzielonej w pas, w polu górnym błękitnym podkowa złota[3] ze srebrnym krzyżem w środku. W polu dolnym złotym Rawicz zwykły.

Wedł. T. Chrząńskiego w polu górnym podkowa srebrna[2].

Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Labry: błękitne, podbite złotem[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, był używany tylko przez jedną rodzinę herbownych:

Szantyr (na Litwie)[1]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 9. Lipsk: 1842, s. 80–81.
  2. a b Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
  3. a b Herb Szantyr II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla [dostęp 20 kwietnia 2011].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]