Szczepiatyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczepiatyn
wieś
Ilustracja
Cerkiew i zabytkowa drewniana dzwonnica
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Ulhówek

Liczba ludności (2021)

229[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-678[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0904598[5]

Położenie na mapie gminy Ulhówek
Mapa konturowa gminy Ulhówek, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczepiatyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Szczepiatyn”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Szczepiatyn”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Szczepiatyn”
Ziemia50°25′32″N 23°49′23″E/50,425556 23,823056[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Szczepiatyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek[5][6]. Leży w dolinie rzeczki Rzeczycy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Ulhówek[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 256 mieszkańców[8].

Wieś wymieniana po raz pierwszy w 1462 r., gdy należała do rodziny Szczepiatyńskich. Pod koniec XIX mieszkanie leśnego na obszarze dworskim nosiło nazwę Kopanie[9].

W II Rzeczypospolitej w powiecie rawskim województwa lwowskiego. 26 marca 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 29 Polaków[10].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Tarnoszynie[11].

Na skraju wsi stoi duża, murowana cerkiew greckokatolicka pw. Św. Trójcy z 1913 r. (zbudowana na miejscu starszej, drewnianej), po 1947 r. przejęta przez kościół katolicki. Wewnątrz zachowany częściowo ikonostas oraz wiele elementów wyposażenia z poprzedniej świątyni, pochodzących z końca XVIII i początku XIX w. Obok ciekawa drewniana dzwonnica z 1890 r. z półkolistymi otworami dzwonnymi i cebulastym hełmem. Na cmentarzu kilkadziesiąt nagrobków bruśnieńskich. W pn-zach. części wsi znajdował się folwark, z którego pozostała gorzelnia z XIX w., służąca do niedawna jako młyn - obecnie przerobiony na magazyn zbożowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134757
  2. ↑ Wieś Szczepiatyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-02-19], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-18].
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1270 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ BIP gminy, sotysi
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. ↑ Kopanie 6.) właściwie 7.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 372.
  10. ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 769-770, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  11. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Gmina Ulhówek
Wsie
Osady
Integralne
części wsi

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szczepiatyn&oldid=73135933”