Taterini

	Taterini
	Chevret & Dobigny, 2005
	; Przedstawiciel plemienia – myszoskoczek zadżumiony (Gerbilliscus brantsii) na ilustracji z 1849 roku
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszoskoczki
Plemię	Taterini
	Typ nomenklatoryczny
	Tatera Lataste, 1882
Synonimy
	Gerbillurina Pavlinov, 1982;
	Gerbillurina Pavlinov, 1982;
Rodzaje
	5 rodzajów (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	5 rodzajów (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Taterini – plemię ssaków z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Azji i Afryce^[3].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należą następujące rodzaje^[4]<^[3]^[5]:

Tatera Lataste, 1882 – gołostópka – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Tatera indica (Hardwicke, 1807) – gołostópka indyjska
Gerbilliscus O. Thomas, 1897 – myszoskoczek
Desmodillus O. Thomas & Schwann, 1904 – skoczanka – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Desmodillus auricularis (A. Smith, 1834) – skoczanka przylądkowa

Opisano również rodzaje wymarłe:

Abudhabia De Bruijn & Whybrow, 1994^[6]
Protatera Jaeger, 1977^[7]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Typ nomenklatoryczny: Gerbillurus Shortridge, 1942 (= Gerbilliscus O. Thomas, 1897).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ P. Chevret & G. Dobigny. Systematics and evolution of the subfamily Gerbillinae (Mammalia, Rodentia, Muridae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (3), s. 685, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.001. (ang.).
↑ И.Я. Павлинов. Филогения и классификация подсемейства песчанок Gerbillinae. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 87 (2), s. 19–31, 1982. (ros.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446–. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259–262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ H. de Bruijn & P.J. Whybrow. A Late Miocene rodent fauna from the Baynunah Formation, Emirate of Abu Dhabi, United Arab Emirates. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 97 (4), s. 412, 1994. (ang.).
↑ J.-J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 88, 1977. (fr.).

[2] Typ nomenklatoryczny: Gerbillurus Shortridge, 1942 (= Gerbilliscus O. Thomas, 1897).

[Chevret&Dobigny-1] P. Chevret & G. Dobigny. Systematics and evolution of the subfamily Gerbillinae (Mammalia, Rodentia, Muridae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (3), s. 685, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.001. (ang.).

[pav-3] И.Я. Павлинов. Филогения и классификация подсемейства песчанок Gerbillinae. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 87 (2), s. 19–31, 1982. (ros.).

[Burgin&inni-4] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446–. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[mdd-5] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).

[Cichocki&inni-6] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259–262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[bru&why-7] H. de Bruijn & P.J. Whybrow. A Late Miocene rodent fauna from the Baynunah Formation, Emirate of Abu Dhabi, United Arab Emirates. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 97 (4), s. 412, 1994. (ang.).

[jae-8] J.-J. Jaeger. Les rongeurs du Miocène moyen et supérieur du Maghreb. „Palaeovertebrata”. 8 (1), s. 88, 1977. (fr.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]