Tiradentes (1892)
.jpg) „Tiradentes” wkrótce po wejściu do służby | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
czerwiec 1891 |
| Wodowanie |
26 maja 1892 |
 Marinha do Brasil
| |
| Wejście do służby |
13 września 1893 |
| Wycofanie ze służby |
5 lipca 1925 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
795 ton |
| Długość |
50,3 metra między pionami |
| Szerokość |
9,14 m |
| Zanurzenie |
3,28 m |
| Materiał kadłuba |
stal |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 1646 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
14,5 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa kal. 120 mm (4 x I) 3 działka kal. 57 mm (3 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 x 356 mm (2 x I) |
| Opancerzenie | |
| wieża dowodzenia - 25,4 mm (1") | |
| Załoga |
110 |
Tiradentes – brazylijska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Okręt został zwodowany 26 maja 1892 roku w brytyjskiej stoczni Sir WG Armstrong, Mitchell & Co Ltd w Elswick, a do służby w Marinha do Brasil wszedł 13 września 1893 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w lipcu 1925 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
„Tiradentes” była pierwszą w brazylijskiej flocie kanonierką torpedową zamówioną w Wielkiej Brytanii. Wykonany ze stali i obity drewnem kadłub jednostki miał podwyższoną część dziobową i rufową[1][2]. Okręt miał pojedynczy komin, wydatny bukszpryt i trzy palowe maszty[1][2].
„Tiradentes” zbudowana została w stoczni Sir WG Armstrong, Mitchell & Co Ltd w Elswick (numer budowy 588)[3][4]. Stępkę okrętu położono w czerwcu 1891 roku[2][3], został zwodowany 26 maja 1892 roku[1][2], a ukończono go w listopadzie 1892 roku[3][a]. Do służby w Marinha do Brasil jednostkę przyjęto 13 września 1893 roku[2][3].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był średnich rozmiarów kanonierką torpedową o długości między pionami 50,3 metra, szerokości 9,14 metra i średnim zanurzeniu 3,28 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 795 ton[1][2][b]. Okręt napędzany był przez dwie trzycylindrowe pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania wyprodukowane w zakładach R & W Hawthorn, Leslie & Co Ltd w Newcastle, o łącznej mocy 1646 koni mechanicznych (KM)[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 14,5 węzła[1][3]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 110 ton węgla[1][2].
Jednostka była uzbrojona w cztery pojedyncze działa kal. 120 mm (4,7 cala) QF L/40 Armstrong Mark T (umieszczone po dwa na pokładzie dziobowym i rufowym) oraz trzy pojedyncze sześciofuntowe działka kal. 57 mm L/40 Hotchkiss[2][3]. Uzbrojenie uzupełniały dwie pojedyncze wyrzutnie torped kal. 356 mm (14 cali)[1][2]. Opancerzenie obejmowało jedynie wieżę dowodzenia, która miała stalowe ściany grubości 25,4 mm (1 cal)[1][2].
Załoga okrętu składała się z 110 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][c].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Okręt pełnił służbę w Marinha do Brasil podczas I wojny światowej, jednak jego udział w działaniach wojennych (podobnie jak całej marynarki brazylijskiej) był znikomy[6]. Jednostka została skreślona z listy floty 5 lipca 1925 roku[3][7].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Próby stoczniowe przeprowadzono w dniu 13 września 1892 roku[3].
- ↑ Jane’s Fighting Ships of World War I oraz J. Gozdawa-Gołębiowski i T. Wywerka Prekurat podają wyporność 800 ton[4][5], zaś G. Robinson i D. Waller – 728 ton[3]
- ↑ Według Jane’s Fighting Ships of World War I załoga liczyła 100 osób[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: 1979, s. 409.
- ↑ a b c d e f g h i j George Robinson, David Waller: Tiradentes 1892. Tyne Built Ships. [dostęp 2017-04-29]. (ang.).
- ↑ a b c John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 301.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 531.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 352.
- ↑ Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 404.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: TIRADENTES torpedo gunboat (1893). Navypedia. [dostęp 2017-04-29]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
- George Robinson, David Waller: Tiradentes 1892. Tyne Built Ships. [dostęp 2017-04-29]. (ang.).