Turnix

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turnix[1]
Bonnaterre, 1791[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – przepiórnik cienkodzioby (T. maculosus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Turnicida

Rodzina

przepiórniki

Rodzaj

Turnix

Typ nomenklatoryczny

Tetrao gibraltaricus J.F. Gmelin, 1789 (= Tetrao sylvaticus Desfontaines, 1789)

Gatunki

zobacz opis w tekście

Turnixrodzaj ptaków z rodziny przepiórników (Turnicidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Azji, Australii i Oceanii[14].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12–23 cm; masa ciała samic 31–159 g, samców 23–127 g[14].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Turnix: skrócenie nazwy rodzaju Coturnix Bonnaterre 1791 (odzwierciedlenie braku tylnego palca)[15].
  • Tridactylus: gr. τριδακτυλος tridaktulos „trójpalczasty”, od τρι- tri- „trój-”, od τρεις treis, τρια tria „trzy”; δακτυλος daktulos „palec”[15]. Gatunek typowy: Tetrao sylvaticus Desfontaines, 1789; młodszy homonim Tridactylus Olivier, 1789 (Orthoptera).
  • Ortygis: gr. ορτυγιον ortugion „przepióreczka”, od zdrobnienia ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”[15]. Gatunek typowy: Tetrao sylvaticus Desfontaines, 1789.
  • Hemipodius: gr. ἡμιποδιον hēmipodion „pół-stopy”, od ἡμι- hēmi- „pół-, mały”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; ποδιον podion „stopa”, od zdrobnienia πους pous, ποδος podos „stopa”[15]. Gatunek typowy: Tetrao nigricollis J.F. Gmelin, 1789.
  • Ortygodes: gr. ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”; -οδης -odēs „przypominający”[15]. Gatunek typowy: Ortygodes variegata Vieillot, 1816 (= Oriolus ocellatus Scopoli, 1786).
  • Ortyx: łac. ortyx, ortygis „przepiórka”, od gr. ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”[15]. Gatunek typowy: Tetrao sylvaticus Desfontaines, 1789.
  • Areoturnix: gr. αρειος areios „wojowniczy”, od Aρης Arēs bóg wojny; rodzaj Turnix Bonnaterre, 1791[15]. Gatunek typowy: Oriolus ocellatus Scopoli, 1786.
  • Areortyx: gr. αρειος areios „wojowniczy”, od Aρης Arēs bóg wojny; ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”[15]. Nazwa zastępcza dla Areoturnix Bonaparte, 1856 ze względu na puryzm).
  • Austroturnix: łac. australis „południowy”, od auster, austri „południe”; rodzaj Turnix Bonnaterre, 1791[15]. Gatunek typowy: Hemipodius castanotus Gould, 1840.
  • Alphaturnia: gr. αλφα alpha „pierwszy, prymitywny”; rodzaj Turnix Bonnaterre, 1791[15]. Gatunek typowy: Hemipodius velox Gould, 1841.
  • Colcloughia: Michael Joseph Colclough (ur. 1875), australijski wypychacz zwierząt, kolekcjoner[15]. Gatunek typowy: Hemipodius melanogaster Gould, 1837.
  • Marianornis: Marion Cecil Mathews z domu White (1865–1938), żona australijskiego ornitologa Gregory’ego Macalistera Mathewsa; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[15]. Gatunek typowy: Perdix varia Latham, 1801.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[16]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Turnix, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. P.J. Bonnaterre: Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature. Ornithologie. Cz. 1. Paris: Chez Panckoucke, libraire, Hôtel de Thou, 1791, s. Ixxxii, 5. (fr.).
  3. B.G. de Lacépède: Discours d’ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 11. (fr.).
  4. J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 242. (łac.).
  5. C.J. Temminck: Histoire naturelle générale des pigeons et des gallinacés. T. 3. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1815, s. 607. (fr.).
  6. L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 52. (fr.).
  7. L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. Cz. 3: Zoologie. Leipzig: C. H. Reclam, 1816, s. 611. (niem.).
  8. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tab. A. (łac.).
  9. Ch.L. Bonaparte. Excursions dans les divers musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux paralléliques de Vordre des Échassiers. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 43, s. 414, 1856. (fr.). 
  10. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 290. (niem.).
  11. G.M. Mathews. New Genera. „Austral Avian Record”. 1, s. 195, 1913. (ang.). 
  12. a b G.M. Mathews. New Generic Names for Australian Birds. „Austral Avian Record”. 2, s. 112, 1914. (ang.). 
  13. G.M. Mathews. Additions and Corrections to Mathew’s List. „Austral Avian Record”. 3, s. 128, 1917. (ang.). 
  14. a b S.J.S. Debus: Family Turnicidae (Buttonquails). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 53–54, 57–59. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  15. a b c d e f g h i j k l Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  16. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Turnicidae Gray,GR, 1840 - przepiórniki - Buttonquails (Wersja: 2016-11-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-25].