Ubezpieczenie upraw rolnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ubezpieczenie upraw rolnychubezpieczenie majątkowe od ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych w rolnictwie.

Ubezpieczenia upraw w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich od 2006 r. w Polsce są dotowane z budżetu państwa, który subwencjonuje składki na to ubezpieczenie.

Od 1 lipca 2008 r. rolnik, który uzyskał płatności bezpośrednie, w rozumieniu przepisów o płatnościach w ramach systemu wsparcia bezpośredniego, jest obowiązany zawrzeć umowę ubezpieczenia obowiązkowego upraw rolnych co najmniej od jednego ryzyka: powodzi, suszy, gradu, ujemnych skutków przezimowania lub przymrozków wiosennych[1].

Obowiązkowe ubezpieczenie dotyczy: upraw zbóż, kukurydzy, rzepaku, rzepiku, chmielu, tytoniu, warzyw gruntowych, drzew i krzewów owocowych, truskawek, ziemniaków, buraków cukrowych lub roślin strączkowych, od zasiewu lub wysadzenia do ich zbioru.

Opłata za brak obowiązkowego ubezpieczenia upraw stanowi równowartość 2 euro za 1 hektar nieubezpieczony, obowiązek kontroli spoczywa na wójcie (burmistrzu lub prezydencie), natomiast prawo kontroli przyznano staroście.

Nowelizacja ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich z 2015 roku[2] przewiduje m.in. dofinansowanie budżetu państwa do 65 procent składki ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich. Do ubezpieczeń zostali ponadto włączeni producenci warzyw i owoców z dofinansowaniem składki odpowiednio do 50 procent i do 5 procent sumy ubezpieczenia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Art. 3 ust 1 pkt. 1 i art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2019 r. poz. 477).
  2. Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2015 r. poz. 892).
  3. Polska Agencja Prasowa: Zmiany w ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich. www.polskieradio.pl. [dostęp 2015-12-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]