Wąglów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wąglów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Stąporków

Liczba ludności (2020)

166[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-220[3]

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0272158[4]

Położenie na mapie gminy Stąporków
Mapa konturowa gminy Stąporków, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wąglów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Wąglów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wąglów”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wąglów”
Ziemia51°09′14″N 20°36′36″E/51,153889 20,610000[1]

Wąglówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Stąporków[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wawrzyńca w Niekłaniu Wielkim[6].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi pochodzi od nazwiska kuźnika Stanisława Wągla. Na początku XVII wieku znajdowała się tu kuźnica prowadzona przez rodzinę Kozłów (Kozów). W księgach szydłowieckich oblatowano sporządzony w 1639 roku testament Tomasza Wróbla, mieszczanina szydłowieckiego, w którym wymieniono m.in. Stanisława Wągla, kuźnika na Kozłowie[7]. Rejestr (podatku) pogłównego generalnego województwa sandomierskiego w 1662 roku[8] wymienia w parafii Niekłań powiatu opoczyńskiego Minerę Kozłów (od której kuźnik płacił 7 złotych za siebie i swoją rodzinę, a od 15 osób czeladzi płacił 22 złote i 15 groszy). Podobnie było w 1673 roku[9], gdy rejestr - w miejsce kuźnicy Kozłów - wymienia już zakład pod zmienioną nazwą - tj. kuźnicę Wąglów. Analogiczny rejestr z 1674 roku[10] stwierdza, że z kuźnicy Wąglów ("Waglow Minera") kuźnik za siebie, żonę, syna oraz służącego płacił 11 złotych, za pracownika (inflator) z żoną - 3 złote, a od dwóch poddanych chłopów - 4 złote. Jak wynika z akt prowadzonego przed sądem biskupim[11] w 1640 roku sporu między Stanisławem Wąglem, jego braćmi, siostrami i synowcami, a Dorotą Kmieciówną, wdową po Janie Wąglu, a wówczas już żoną szlachcica Wojciecha Chmielowskiego (dzierżawcy kuźnicy Gilowskiej, zwanej później "Błoto"[12][13]) - Stanisław Wągl był rodzonym bratem Jana Wągla, kuźnika na kuźnicy Baranowskiej, a następnie kuźnicy Marcinkowskiej[14]. Prawdopodobnie Stanisław Wągl z kuźnicy Kozłów (później Wąglów) jest tożsamy ze Stanisławem Wąglem z podkieleckiej wsi Szydłówek, który 26 stycznia 1641 roku wraz z żoną Zofią chrzci w katedrze kieleckiej córkę Dorotę[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 144666
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7-8 [dostęp 2022-04-06]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1442 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Opis parafii na stronie diecezji
  7. Biblioteka Czartoryskich, Akta wójtowskie i radzieckie Szydłowca 1617-1650, sygn. 3907, f. 370
  8. Rejestry pogłównego generalnego woj. sandomierskiego, Archiwum Skarbu Koronnego - ASK I, AGAD sygn. 67 f. 139
  9. Rejestry pogłównego generalnego woj. sandomierskiego, Archiwum Skarbu Koronnego - ASK I, AGAD sygn. 67 f. 332v
  10. Rejestry pogłównego generalnego woj. sandomierskiego, Archiwum Skarbu Koronnego - ASK I, AGAD sygn. 67 f. 880v
  11. Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, Acta Episcopalia (AEp) 51, f. 363v-366v
  12. AEp 56, f 693v.
  13. Badania z dziejów rzemiosła i handlu w epoce feudalizmu, PWN 1954, str. 273
  14. AEp 49, f. 67-73
  15. Parafia Kielce-Katedra, księga ochrzczonych w latach 1637-1643, f. 227