Wołów (Stąporków)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołów
Dzielnica Stąporkowa
Ilustracja
Panorama Wołowa
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Miasto

Stąporków

W granicach Stąporkowa

13 listopada 1954

SIMC

0948354

Populacja (1943)
• liczba ludności


323

Położenie na mapie Stąporkowa
Mapa konturowa Stąporkowa, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Wołów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wołów”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołów”
Położenie na mapie gminy Stąporków
Mapa konturowa gminy Stąporków, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wołów”
Ziemia51°08′07″N 20°35′28″E/51,135278 20,591111

Wołów – dzielnica we wschodniej części miasta Stąporków w woj. świętokrzyskim, w powiecie koneckim. Rozpościera się wzdłuż ulicy Piłsudskiego do wschodniej granicy miasta. Do 1954 roku samodzielna wieś.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wołów to dawna wieś. Należał początkowo do gminy Niekłań Wielki w powiecie koneckim w guberni kieleckiej, a od 25 stycznia 1926 do gminy Odrowąż w woj. kieleckim[1]. Tam 4 listopada 1933 roku utworzył gromadę o nazwie Wołów w gminie Odrowąż, obejmującą oprócz Wołowa także gajówkę Kopytków, leśniczówkę Wołów oraz lasy majątku Błaszków[2]. 1 kwietnia 1939 roku wraz z główną częścią powiatu koneckiego włączony do woj. łódzkiego[3].

Podczas II wojny światowej włączony do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski), nadal jako gromada w gminie Odrowąż, licząca w 1943 roku 323 mieszkańców[4]. W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Piwowarskich udzieliła pomocy Żydom, Janowi i Mali Hendler, Izaakowi i Ryfce Nisenbaum, Dawidowi i Gutcie Fridberg. W 1986 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Józefowi, Stefanii, Henrykowi i Marianowi Piwowarskim tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[5].

Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 roku ponownie w województwa kieleckim[6], jako jedna z 21 gromad gminy Odrowąż w powiecie koneckim[7].

W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Wołów włączono do nowo utworzonej gromady Stąporków Nowy z siedzibą w Stąporkowie Nowym został siedzibą. W skład gromady Stąporków Nowy weszły: Sadykierz i (Stary) Stąporków ze zniesionej gminy Duraczów oraz Nieborów, Koprusa, Miła, Stąporków Nowy i Wołów ze zniesionej gminy Odrowąż[8].

Gromada Stąporków Nowy przetrwała zaledwie sześć tygodni, bo już 13 listopada 1954 roku zniesiono ją w związku z nadaniem jej statusu osiedla o nazwie Stąporków[9], przez co Wołów stał się integralną częścią Stąporkowa. 1 stycznia 1967 roku osiedlu Stąporków nadano status miasta, w związku z czym Wołów stał się obszarem miejskim[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1926 r. nr 19, poz. 55.
  2. Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184.
  3. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240.
  4. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  5. Historia pomocy – Rodzina Piwowarskich | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-22].
  6. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
  7. Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
  8. Uchwała Nr 13c/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kieleckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104).
  9. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253.
  10. Dz.U. z 1966 r. nr 52, poz. 318.