Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. Emila Warmińskiego w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiego
w Bydgoszczy
Ilustracja
Data założenia

1959

Typ szpitala

miejski

Państwo

 Polska

Adres

ul. Szpitalna 19
85-826 Bydgoszcz

Dyrektor

mgr Anna Lewandowska, MBA

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiegow Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiegow Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiegow Bydgoszczy”
Ziemia53°06′07,45″N 18°02′48,66″E/53,102070 18,046850
Strona internetowa
Blok operacyjny
Wejście od ul. majora Henryka Hubala-Dobrzańskiego
Jeden z pawilonów szpitalnych

Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bydgoszczyszpital miejski w Bydgoszczy, położony w dzielnicy Kapuściska.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

W szpitalu rocznie hospitalizowanych jest ok. 20 tys. pacjentów, zaś 70 tysięcy osób korzysta na z pomocy szpitalnych poradni[1]. W strukturze lecznicy funkcjonuje 7 oddziałów, 17 zakładów i pracowni oraz 16 poradni specjalistycznych. Świadczenia medyczne, którymi szpital się wyróżnia to m.in.: kompleksowa opieka nad matką i dzieckiem, szkoła rodzenia, zabiegi chirurgiczne, kardiologiczne oraz poradnia rehabilitacyjna i zakład fizjoterapii[1].

Organem tworzącym dla szpitala jest miasto Bydgoszcz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowę szpitala rozpoczęto w 1953 na Kapuściskach, na zalesionym terenie w sąsiedztwie budującego się osiedla mieszkaniowego dla pracowników Zakładów Chemicznych[2]. Projekt wykonała arch. Janina Czarnecka z Miastoprojektu Poznań, a wykonawcą było Zjednoczenie Budownictwa Miejskiego w Bydgoszczy. 250-łóżkowy szpital oddano do użytku 30 grudnia 1959, lecz w następnych latach trwały jeszcze prace wykończeniowe[3]. Jego pierwszym dyrektorem był dr Jan Masełkowski.

Początkowo było tu 250 łóżek i tylko cztery oddziały: chorób wewnętrznych (dr Kazimierz Jachołkowski), ginekologiczno-położniczy (dr Edmund Dzionara i dr Zenon Bardowski) oraz noworodkowy (dr Jadwiga Bobrowska-Michalak). Już w 1960 otwarto oddział chirurgiczny (dr. Bogumiłem Suszko) wraz z blokiem operacyjnym oraz laryngologiczny (dr Jan Masełkowski)[3], a także zakład RTG.

W połowie 1960 oddane do użytku zostały: oddział gruźlicy dziecięcej (dr Wiesława Sucharska i dr Stanisław Górski) oraz laboratorium analityczne i bakteriologiczne[4].

W 1973 szpital dysponował 285 łóżkami, a personel liczył 450 osób. W 1975 wojewoda bydgoski włączył szpital wraz z kilkudziesięcioma przychodniami w skład Zespołu Opieki Zdrowotnej nr 1 w Bydgoszczy. W 1976 utworzono Oddział Intensywnej Opieki Medycznej, w 1981 Oddział Dziecięcy, a w 1982 Oddział Niemowlęcy[3].

W czerwcu 1992 szpital przekształcono w Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej podlegający Wojewodzie Bydgoskiemu, a od stycznia 1994 – Radzie Miasta Bydgoszczy[3]. W 1997 i 2002 dokonywano korekty nazwy szpitala. W 1992 dyrektor szpitala przekazał na cele Hospicjum im. ks. Jerzego Popiełuszki jeden z pawilonów szpitalnych.

Od 2005 w szpitalu zaczęło działać Centrum Małoinwazyjnych Technik Medycznych w zakresie chirurgii ogólnej, okulistyki, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, otolaryngologii, urologii, chirurgii onkologicznej oraz gastroenterologii w trybie ambulatoryjnym i hospitalizacji jednodniowej[3]. Powstała pierwsza w regionie sala intensywnej terapii noworodków, a w 2006 nowy blok operacyjny z 5 salami i zapleczem[2].

W latach 2017–2020 kosztem ponad 11 mln zł powstał trzypiętrowy budynek, przeznaczony na potrzeby zakładu fizjoterapii, oddziału rehabilitacji kardiologicznej oraz oddziału rehabilitacji neurologicznej. Zwolnione przez te jednostki pomieszczenia umożliwią powstanie na ich bazie nowej pracowni hemodynamiki[5].

W kwietniu 2023 została podjęta decyzja o przekazaniu szpitala pod jurysdykcję Politechnice Bydgoskiej, która od roku akademickiego 2024/2025 uruchomi kierunek lekarski[6][7][8].

Nazwy[edytuj | edytuj kod]

  • Szpital Ogólny nr 2 im. dr Emila Warmińskiego w Bydgoszczy (1959–1992)
  • Szpital im. dr Emila Warmińskiego w Bydgoszczy (1992–1997)
  • Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiego (1997–2002)
  • Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr Emila Warmińskiego – Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bydgoszczy (od 2002)

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Masełkowski (1959–1973)
  • Janusz Mąka (1973–1975)
  • Andrzej Przeniewski (1975–1992)
  • Jarosław Szułczyński (1992–1994)
  • Czesław Świątczak (1995–1999)
  • Andrzej Lipkowski (1999–2006)
  • Krzysztof Tadrzak (2006–2011)
  • Krzysztof Malatyński (2011–2012)
  • Anna Lewandowska (od 2012)

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Oddziały[edytuj | edytuj kod]

  • Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii
  • Oddział Chirurgii
  • Oddział Ginekologii, Położnictwa i Patologii Ciąży
  • Oddział Kardiologii
  • Oddział Neurologii
  • Oddział Noworodków i Intensywnej Terapii
  • Ogólna Izba Przyjęć
  • Oddział Okulistyczny
  • Oddział Rehabilitacji
  • Oddział Wewnętrzny

Poradnie[edytuj | edytuj kod]

  • Poradnia chirurgiczna
  • Poradnia ginekologiczno-położnicza
  • Poradnia kardiologiczna
  • Poradnia logopedyczna
  • Poradnia neonatologiczna
  • Poradnia neurologiczna
  • Poradnia okulistyczna
  • Poradnia rehabilitacyjna
  • Poradnia urazowo-ortopedyczna
  • Poradnia urologiczna

Pracownie i zakłady[edytuj | edytuj kod]

  • Blok operacyjny
  • Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej
  • Zakład Diagnostyki Obrazowej
  • Zakład Endoskopii Gastroenterologicznej
  • Zakład Hemodynamiki
  • Zakład Patomorfologii
  • Apteka szpitalna
  • Centralna sterylizacja

Patron[edytuj | edytuj kod]

Patronem szpitala od początku jego istnienia w 1959 jest dr Emil Warmiński (1881–1909) – lekarz, polski działacz społeczny i narodowy, twórca Domu Polskiego w Bydgoszczy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Oceniamy szpitale w regionie. Artykuł Gazety Pomorskiej z 1 marca 2014 roku
  2. a b Boguszyński Mieczysław: Od warsztatu balwierskiego do szpitala klinicznego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-926423-0-5
  3. a b c d e Encyklopedia Bydgoszczy, t. 5. Medycyna. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, s. 130-131
  4. Szpital im. Warmińskiego ma 60 lat. Budowano go sześć lat. 2019-12-31. [dostęp 2020-01-01].
  5. Urszula Jaroszek: Nowe centrum rehabilitacji w bydgoskim szpitalu. Potężny budynek przy Szpitalnej. 2020-09-18. [dostęp 2020-09-25].
  6. Szpital Miejski w Bydgoszczy zmieni właściciela [online], PolitykaZdrowotna.com, 26 kwietnia 2023 [dostęp 2023-11-04] (pol.).
  7. Wojciech Borakiewicz, Politechnika Bydgoska z kierunkiem lekarskim. Jest zgoda ministerstwa. 60 miejsc na pierwszym roku [online], Bydgoszcz Informuje, 28 października 2023 [dostęp 2023-11-04] (pol.).
  8. Szpital Miejski dla Politechniki Bydgoskiej [online], pbs.edu.pl [dostęp 2023-11-04] (pol.).