Wiktor Fonfara
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od lat 70. do lat 90. |
| Formacja |
|
| Stanowiska |
naczelnik Wydziału I Biura Śledczego MSW, |
| Odznaczenia | |
| |
Wiktor Wacław Fonfara (ur. 15 grudnia 1948 w Lesznie) – polski funkcjonariusz MO, oficer SB i UOP, generał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 grudnia 1948 w Lesznie jako syn Wacława i Heleny[1]. Od początku lat 70. do 30 października 1973 służył w Milicji Obywatelskiej[1]. Następnie przeszedł do służby w Wydziale I Biura Śledczego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w którym był kolejno inspektorem od 1 listopada 1973, starszym inspektorem od 1 listopada 1981, specjalistą od 15 lutego 1984, zastępcą naczelnika od 1 lipca 1984 i naczelnikiem od 15 marca 1985[1]. Od 1 grudnia 1988 był p.o. dyrektora, od 15 lutego 1989 zastępcą dyrektora, a od 16 sierpnia 1989 do 31 lipca 1990 historycznie ostatnim dyrektorem Biura Śledczego MSW[1].
Po dokonanej weryfikacji podjął służbę w Urzędzie Ochrony Państwa 1990[2]. Kierował Zarządem Śledczym UOP[3][4]. W 1994 był w stopniu pułkownika. Został awansowany do stopnia generała[5].
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Wałęsy z 2 listopada 1994 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla umacniania obronności kraju[6]. Tożsamość Wiktora Fonfary pojawiła się na liście Wildsteina, upublicznionej na początku 2005[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. Wiktor Fonfara. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2016-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].
- ↑ Wiktor Fonfara. bliskopolski.pl. [dostęp 2016-07-13].
- ↑ Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego. abw.gov.pl. [dostęp 2016-07-13].
- ↑ Bianka Mikołajewska: Zawsze do usług (specjalnych). Polityka, 2004-06-09. [dostęp 2016-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-09)].
- ↑ Wojciech Cieśla, Piotr Machajski: Policja szuka motywu zbrodni. wyborcza.pl, 2004-06-03. [dostęp 2016-07-13].
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 25
- ↑ Lista Wildsteina. ny.pl. [dostęp 2016-07-13].