Wojciech Gniadek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Gniadek
Ilustracja
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1891
Brzozowa

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

77 pułk piechoty,
Oficerska Szkoła dla Podoficerów → Szkoła Podchorążych dla Oficerów,
62 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Wojciech Antoni Gniadek (ur. 2 listopada 1891 w Brzozowej, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego II RP i podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 listopada 1891 w Brzozowej jako syn Jana[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3], następnie do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[4][5]. W latach 20. był przydzielony do 77 pułku piechoty w garnizonie Lida[6]. W październiku 1924 został przydzielony do Batalionu Szkolnego Piechoty Okręgu Korpusu Nr III na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej podchorążych rezerwy piechoty[7][8][9], a w 1928 był w kadrze Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów[10]. W 1932 był w kadrze Szkoły Podchorążych dla Oficerów w Bydgoszczy[11].

Awansowany do stopnia majora został dowódcą II batalionu 62 pułku piechoty w Bydgoszczy[12]. Na tym stanowisku po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej i 18 września 1939 został ciężko ranny. Po wojnie był podpułkownikiem ludowego Wojska Polskiego[13]. Mundur Wojciecha Gniadka został wyeksponowany na wystawie stałej w Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Antoni Gniadek [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-29].
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 433.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 372.
  4. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 213.
  5. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 56.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 346.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 647.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 303, 1377.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 73.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 137.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 806.
  12. Tablica pamięci ze szlaku bojowego 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. grant.zse.bydgoszcz.pl. [dostęp 2019-05-19].
  13. a b M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 121 „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą oraz za gorliwą pracę i sumienne wykonywanie obowiązków służbowych”.
  14. Polskie wojska lądowe od 1945 roku. Wojsko Polskie po II wojnie światowej. muzeumwl.pl. [dostęp 2016-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
  15. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  16. a b c Na podstawie fotografii [1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]