Zamek w Konarach – zamek, który był usytuowany na wzgórzu stanowiącym pozostałości dawnego grodziska, na północ od wsi Konary. Po dawnym zamku zachowały się tylko fragmenty fundamentów i część piwnic.
Zamek został wybudowany w XIII wieku przez rycerza z Konar. O zamku po raz pierwszy wzmiankował Jan Długosz, informując, że w 1403 roku król Władysław II Jagiełło rozkazał zdobyć i zniszczyć zamek, w związku z tym, że jego właściciel Grot ze Słupczy zabił w 1396 roku kasztelana wiślickiego Jana Ossolińskiego, po czym zajmował się rozbójnictwem gnębiąc okolicznych mieszkańców.
Przypuszczalnie zamek został zbudowany w stylu gotyckim, na co wskazuje układ zachowanych piwnic. Budowla była niewielka, część mieszkalna zajmowała ok. 2,5 ara. Przed podjęciem prac zdjęto warstwę lessu i mury posadowiono na odsłoniętym piaskowcu, dzięki czemu budowla była stabilna. Do budowy używano miejscowego piaskowca, cegieł wypalanych z mad oraz w niewielkiej ilości ciosanego wapienia.
Zamek był podpiwniczony. Część piwnic zachowała się, w tym dwie komory przedzielone filarem, ze sklepieniem z piaskowca.
50°41′09″N 21°22′08″E/50,685833 21,368889
nr rej. A.682 z 31.05.1983[1]
