Zbigniew Dembiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Dembiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1898
Lwów

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1981
Poznań

Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Odznaczenia
Medal Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi

Zbigniew Adam Dembiński (ur. 29 czerwca 1898 we Lwowie, zm. 22 lipca 1981 w Poznaniu[1]) – polski polityk, działacz społeczny, inżynier rolnictwa, poseł na Sejm III kadencji w II RP, z ramienia Stronnictwa Narodowego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum humanistyczne w Krakowie oraz w roku 1921, z tytułem zawodowym inżyniera, studia rolnicze na Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od grudnia 1916 do lipca 1917 walczył w ramach 2. Pułku Piechoty w II Brygadzie Legionów Polskich, po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii niemieckiej. W latach 1917–1918 uczęszczał do szkoły podchorążych piechoty w Ostrowie. Po odzyskaniu niepodległości od listopada 1918 walczył jako ochotnik w 8. Pułku Piechoty Legionów, a w grudniu 1919 został przeniesiony do Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Poznaniu. od 1921 był urlopowany w związku ze studiami. W 1922 został przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. Od 1920 prowadził własny majątek ziemski Węgierce. W 1928 założył Związek Pracodawców i Pracobiorców w Inowrocławiu. W 1930 roku został wybrany posłem na Sejm z listy nr 4, okręg wyborczy 32 (Bydgoszcz)[2]. Od 1932 pełnił funkcję prezesa kółka rolniczego w Janikowie. Był członkiem Rady Powiatowej i Towarzystwa Rolniczego w Inowrocławiu oraz prezesem powiatowego Związku Ziemian i w 1939 roku Pomorskiego Związku Ziemian. Wiceprezes Okręgu Inowrocławskiego Związku Powstańców i Wojaków. Działacz Stronnictwa Narodowego i Obozu Zjednoczenia Narodowego. Uczestnik wojny obronnej 1939 roku. Od 7 listopada 1939 do 30 kwietnia 1945 roku był więziony w oflagach w Niemczech: XI A Osterode, II A Prenzlau, II D Gross Born/Rederitz. Od 1946 administrował majątkiem Lipnice, pod koniec lat 50. pracował jako starszy projektant w Biurze Urządzeń i Melioracji Rolnych w Warszawie. Długoletni pracownik i organizator Państwowych Gospodarstw Rolnych. Od 1960 mieszkał w Poznaniu[2]. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera VPe-2-21)[3].

Grób Bronisława i Zbigniewa Dembińskich na cmentarzu Górczyńskim

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Profil na stronie Biblioteki Sejmowej[2]

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Rawicz. Był synem historyka i polityka Bronisława i Anieli z domu Thiel Dembińskich. Był żonaty z Zofią z Hornowskich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zbigniew Zdzisław Dembiński h. Rawicz. Sejm-Wielki.pl. [dostęp 2019-11-16].
  2. a b c d Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2019-11-16].
  3. Dembiński Zbigniew – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-04]